With you? No , thanks •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ•

Part 31

Πλευρα Ζωής

Ξέχασα την ζακέτα μου στην μηχανή του Πάνου οπότε κατέβηκα για να την πάρω το θέαμα όμως που είδα με σοκάρισε πολύ.

Ζωή: Μαριεε τι κάνεις; σταματαα θα τον σκοτώσεις είπα και γύρισε το κεφάλι του προς τα εμένα.

Τοτε ο Πάνος βρήκε την ευκαιρία  και του έδωσε μια καλη και έτσι βρέθηκε αυτός απο πανω του χτυπώντας τον με δύναμη.

Ζωή: Σταματήστε ούρλιαξα ενώ είχα αρχίσει να κλαίω με λυγμούς.

Προσπάθησα να τους χωρισω αλλά η προσπάθεια ήταν μάταιη προσπαθούσα άλλα αποτύγχανα παταγωδώς. Κάποια στιγμή τα παράτησα και κάθησα κάτω κλαίγοντας με λυγμούς μέχρι  εμφανίστηκε μια παρέα αγοριών σηκώθηκα γρήγορα γρήγορα και τους φώναξαν και ευτυχώς τους χώρισαν ο Πάνος ανέβηκε στην μηχανή και έφυγε ενώ εγώ επαιρνα το ασθενοφόρο γιατί ο Μάριος είχε χάσει τις αισθήσεις του.

2 εβδομαδες αργότερα

Πλευρα Ζωής

Είμαστε για άλλη μια φορά σε αυτό το γαμημενο μέρος.

Έχουν περάσει δυο εβδομάδες απο την μέρα που έγινε το περιστατικό και εγω  κάθε μέρα είμαι εδώ  και  παρακαλώ να ξυπνήσει αλλά τίποτα.  Οι γιατροί λένε πως θα ξυπνήσει αλλά δεν είναι σίγουροι για το πόσο καιρό θα πάρει.

Με τον Πανό δεν έχω μιλήσει ακόμα  αν και θέλω να μάθω το τι συνέβη θέλω να τα μάθω όταν ξυπνήσει ο Μάριος για να το ακουσω και απο την δικιά του την πλευρά.

Κάθομαι σε μια καρέκλα κοιτώντας τον και σκέφτομαι πως μάλλον εγώ είμαι η αιτια που βρίσκεται σε αυτό το  κρεβάτι. Ξαφνικά τον βλέπω που ανοίγει τα μάτια του τρέχω γρήγορα και φωνάζω τους γιατρούς οι οποίοι μπαίνουν μεσα στο δωμάτιο αφήνοντας με εξω να περιμένω με την αγωνία να ξεχειλίζει απο το ποτήρι. Ύστερα απο κάνα πεντάλεπτο βγαίνει ένας γιατρός.

Ζωή: Γιατρε πείτε μου πως είναι είναι καλά;

Γιατρός: είναι μια χαρά αλλά..

Ζωή: αλλά; πειτε μου!

Γιατρός: έχει πάθει αμνησία.

Ζωή: ο-οριστε;

Γιατρός: δεν θυμάται τίποτα.

Ζωή: και και πότε θα θυμηθεί;

Γιατρός: μπορεί σε λιγες μέρες ,σε  εβδομάδες ή και  χρόνια.

Είπε και έφυγε όχι όχι δεν μπορεί να μην θυμάται τίποτα.