With you? No , thanks •ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ•

Part 7

Κατέβηκα κάτω  για να συναντήσω τον Μάριο αλλά αυτός φαινόταν πως ήταν απασχολημένος με μια κοπέλα αν μπορούμε να την αποκαλέσουμε έτσι σαν τα πουκάμισα τις αλλάζει.

Πλευρά Μάριου

Καθώς μίλαγα με την Δήμητρα σήμερα την γνώρισα και είναι πολύ καλή είδα την Ζωή να με κοιτάει με μισό μάτι πρέπει να την προλάβω πριν φύγει για να της πω αυτό που με τρώει.

Πλευρά Ζωής

Όταν τον είδα έφυγα για να πάω πάλι πάνω αλλά πριν προλάβω να ανέβω ένα χέρι με σταματάει.

Ζωη- άφησε με γρυλισα.

Μάριος- όχι πρώτα θέλω να σου πω κάτι δεν στο είπε η Αγγελική;

Ζωή- μου το είπε αλλά εσύ ήσουν απασχολημένος με τον καινούριο σου στόχο.

Μάριος- τι έγινε Ζωή ζηλεψαμε;

Ζωή- να ζηλεψω τι εσένα ; μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου .

Μάριος- καλά αλλά πρέπει να σου πω κάτι πρώτα.

Ζωή- ωραία πες μου και γρήγορα πρέπει να πάω πάνω.

Μάριος- δεν θα μου βάλεις και χρονόμετρο.

Ζωή- θα μου πεις ή θα φύγω;

Μάριος- καλά αλλά πάμε κάπου αλλού;

Ζωή- πού;

Μάριος- ακολούθησε με.

Ζωή- που πάμε;

Μόλις φτάσαμε εκεί που ήθελε έμεινα να κοιτάζω το τοπίο σαν χαζή  , ήταν πανέμορφο και δεν το έχω ξανά δει αλλά δεν πιστεύω πως είναι το γούστο του.

Μάριος- Ζωή να ξέρεις, εκείνη την μέρα που είχαμε πάει σε εκείνο το μπαρ έγινε κάτι μεταξύ μας.

Ζωή- τι έγινε δηλαδή;

Λες να θυμάται το φιλί; Από το άγχος τα χέρια μου άρχισαν να ιδρώνουν.

Μάριος- σε φίλησα αλλά θέλω να ξέρεις πως ήμουν μεθυσμένος δεν ήξερα τι έκανα και αν το θυμάσαι θέλω να το ξεχάσεις σαν να μην έγινε ποτέ γιατί ούτε για εσένα σημαίνει κάτι αλλά ούτε και για εμένα στο λέω για να μην νομίζεις λάθος πράγματα και στο τέλος πληγωθεις.

Ζωή- εμ ναι εντάξει κανένα θέμα όπως είπες δεν σήμαινε τίποτα για εμένα ούτε για εσένα.

Μα πως μπορεί να μου το λέει αυτό εγώ πίστευα πως .....βασικά ξέρεις κάτι άστο.

Μάριος- ωραία και συγγνώμη που σε καθυστέρησα.

Ζωή- αα εε δεν πειράζει.

[...]

Αγγελική- τι σου είπε;

Ζωή- τίποτα μωρέ βλακείες του Μάριου.

Αγγελική- σίγουρα ;σε βλέπω κάπως πεσμένη.

Ζωή-Ναι μωρέ και μια χαρά είμαι.

Μαρία- συγγνώμη που επεμβαίνω αλλά η Αγγελική έχει δίκιο δεν φαίνεσαι καλά.

Ζωή- δεν πειράζει εξάλλου φίλη μας είσαι και όχι βρε μια χαρά είμαι δεν πάτε κάτω να πάρετε κάτι να φάμε και θα έρθω εγώ σε λίγο .

Μαρία- εντάξει μην αργήσεις όμως .

Ζωή- Ναι βρε.

Αγγελική- κάτι έχεις και θα το ανακαλύψω εγώ μου λέει στο αυτί.

Αφού κατέβηκαν τα κορίτσια άρχισαν να βγαίνουν δάκρια από τα μάτια μου δεν ξέρω γιατί ίσως επειδή ο Μάριος δεν ένιωσε τίποτα αλλά εγώ το πέρασα για κάτι ίσως μου θυμησε τον Γιώργο δεν ξέρω αλλά με την ώρα γίνονταν όλο και πιο πυκνά μετά από λίγο χτύπησε η πόρτα σκούπισα γρήγορα τα μάτια μου και πήγα να ανοίξω.

Μάριος- εμ ενοχλώ;

Ζωή- ε ..εε ο..οχ..οχι κατάφερα να πω.

Μάριος- είσαι καλά φαίνεσαι σαν να εκλαιγες.

Ζωή- Ναι μια χαρά είμαι.

Μάριος- καλά θα κάνω πως το πίστεψα εμ ξέρεις πως δεν τα πάω καλά στην Χημεία και εσύ είσαι πολύ καλή να μήπως μπορούσες να με βοηθήσεις για το διαγώνισμα που θα γραψουμε αύριο.

Ζωή-ωχ το διαγώνισμα πως το ξέχασα δεν έχω διαβάσει τίποτα πως θα σε βοηθήσω πρέπει να διαβάσω.

Μάριος- εμ θες να διαβάσουμε μαζί έτσι και θα διαβάζεις και θα μου εξηγείς.

Ζωή- εμ ναι γιατί όχι.

Μάριος- εντάξει έλα σε μισή ώρα στο δωμάτιο μου είναι το 211 μην ανησυχείς οι άλλοι λείπουν.

Ζωή- καλά τα λέμε εκεί τότε.

[...]

Ζωή- χτυπάω δειλά δειλά την πόρτα του περιμένοντας να ανοίξει ξαφνικά ανοίγει μόνη της και τον βλέπω πεσμένο και από πάνω του  την Χριστίνα δεν το πιστεύω πάλι αυτή αρχίζω να κλαίω και να τρέχω πίσω σο δωμάτιο μου .

---------------------------
Χμ πολύ μπέρδεμα λέτε να τον συγχωρέσει μετά από αυτό;Λοιπόν αυτό ήταν το έβδομο κεφάλαιο επίσης αν σας αρέσουν τα κεφάλαια πατήστε και το αστεράκι .

Τα λέμε στο επόμενο

Κιζεςς