Η Ζωή. Ο Μάριος. Η καλη μαθήτρια και ο player δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες . Περνάνε πολλά μα θα καταφέρουν να είναι μαζί στο τέλος; ή ο εγωισμός τους θα τα καταστρέψει ολα;
Don' t copy ❌
Το εκτυφλωτικό φως του ήλιου με αναγκάζει να ανοιξω τα ματια μου ο Μαριος κοιμάται ακόμα του δίνω ενα απαλό φιλί και φεύγω είναι 6:30 το πρωί σχετικά νωρίς για μάθημα μόλις φτάσω κάνω ενα γρήγορο ντουζ βγαινω και βλέπω τα κορίτσια να έχουν σηκωθεί και να ετοιμάζονται έτσι παίρνω και εγώ οτι ρούχα βρω μπροστά μου και ντύνομαι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Χτενιζω τα μαλλιά μου παίρνω την τσάντα μου και κατέβαινω κάτω κάθομαι και περιμένω τον καθηγητή.
[...]
7 ώρες πέρασαν τελείως βαρετα πάω στο κυλικείο παίρνω ένα σάντουιτς και πάω στα κορίτσια.
Ζωή: πως παει το μωρακι.
Μαρια: μια χαρά αλλά..
Αγγελική: αλλά τι;
Μαρια: σε δυο μήνες θα πάω να δω το φύλο του μαζί με τον αδερφό σου.
Ζωή: και που είναι το κακό;
Μαρια: πρέπει να περιμένω δυο μήνες είπε και κατσούφιασε.
Αγγελική: εε σιγά θα δεις θα περάσουν γρήγορα.
Ζωή: λοιπον κοριτσαρες εγώ σας αφήνω είπα και έφυγα καλεσα ταξί και περίμενα
Μάριου POV
Άνοιξαν τα μάτια μου και δεν ηταν εδώ ανακαθησα καλύτερα στο κρεβάτι μου περιμένοντας μια νοσοκόμα να μου φέρει να φάω.
[...] Εκεί που σκεφτόμουν πως θα της πω την αλήθεια την βλέπω να μπαίνει φουριοζα μέσα.
Μάριος:άργησες ενα λεπτό της λέω κοροϊδευτικά
Ζωή: ει-ειχε κι-κινηση είπε λαχανιασμενη.
Μάριος:και γιατί είσαι λαχανιασμενη; την ρωτησα με λιγη δόση πονηρίας
Εκείνη γουρλωσε τα μάτια της και κοκκινησε.
Ζωή:για-γιατι ο-οπως σου ει-επα είχε κι-κινηση και και ήρθα με τα πο-ποδια.
Γιατρός:κύριε Παπαστράτου μπορείτε να μαζεψετε τα πραγματα σας και να έρθετε στο γραφείο μου να πάρετε εξιτήριο.
