Nuisance ᴶᴶᴷ

1.3

"Hamileyim de ne demek?!"

Taehyung o sinirle havaya doğru sıkmış ardından binadan ikimizi de attırmıştı. Şimdiyse sokakta yürüyor, bir yandan da Chun hee'ye hesap soruyordum. Bizi büyük bir çıkmaza sokmuştu.

"Ne yapayım? Aklıma bir şey gelmedi."

"Senin aklına zaten hiç normal şeyler gelmiyor nedense. Ya öpüyorsun, ya hamileyim diyorsun.. İtiraf et bana aşıksın değil mi?"

"Saçmalama. Seni kurtarmaya çalışıyorum şurada bana söylediklerine bak."

Sıkıntılı bir nefes verip kendi evime doğru giden sokağa girmiştim. Taehyung bizi kovarken 'Bir daha bizden kaçarsan ölümün yakın olur.' demeyi ihmal etmemişti. Bu yüzden saklanmama gerek yoktu.

"Sen nereye geliyorsun? Evine gitsene!"

"Hayır, seninle geleceğim!"

"Hayır gelmeyeceksin!"

"Bebeğimizi düşün Jungkook.."

Gözlerimi çevirip sırıtan yüzüne baktıktan sonra başımı iki yana sallayıp adımlarımı hızlandırdım.

"İnat etme işte seninle geleyim. Hem arkadaşıma abimde kalıcağımı söyleyince o da kendi evine gitti. Yani bildiğin ev sessiz ve kimse yok. E daha az önce abim tarafından kovulduk. Ne yapayım ben?"

"Sen arkadaşına git Chun hee."

İstemezcesine omuz silkerken "Sen beni istemiyorsun." diye mırıldanmıştı. Gözlerimi kısarak ona baktığımda dudaklarını büzerek bakışlarını bana çevirmişti. Beni kendiyle sınıyordu resmen!

"Tamam gelmiyorum."

Durup hızlı adımlarla ters yöne giderken tek kaşımı kaldırıp arkasından bakmıştım. Tanrım onunla çekilecek çilem vardı ve bu kısa sürecek bir çile değildi sanırım.

"Chun hee?!"

Sanki ona seslenmemi beklermişçesine durup arkasını dönmüştü. Bilerek yaptığından adım gibi emindim.

"Gel hadi."

"Gelsem mi ki?"

"Gidiyorum bak?"

"Tamam tamam!"

Dikkatli bir şekilde hızlıca yanıma gelip koluma girmişti. Üstten üstten ona baktıktan sonra gözlerimi devirip yürümeye devam ettim.

"Jungkook?"

Başımı çevirip 'Devam et.' dercesine ona baktıktan sonra tekrar önüme döndüm.

"Abim test isterse ne yapacağız?"

"Ne testi?"

"Hamilelik testi."

Birden duraksayıp ona baktım. Sahi isterse ne yapacağız biz? Nasıl bir bokluğun içinde çırpınıyordum ben böyle..?

"Bu yalanı ortaya sen attın sen temizle Chun hee, ben karışmıyorum."

Yürümeye devam ettiğimde o da yürümeye başlamıştı.

"Eğer abim hamile olmadığımı öğrenirse öleceğini biliyorsun değil mi? Hani zarara uğrayacak kişi ben değilim farkındaysan?"

"Evet biliyorum. Eğer sen bu yalanı uydurmasaydın da ölecektim. Yani her halükârda öleceğim. Değişen bir şey yok."

Bakışlarını üzerimde hissediyordum. Rahat olmam tuhaf evet ama gerçeği de göz önünde bulundurmak gerek değil mi?

"Korkmuyor musun?"