İlk İş Günü

454 25 4
                                    

Zehra ve Sedef Merallerin evine gelmişti. Meral'in başka çaresi olmadığı için onları bir süreliğine misafir edecekti. Bu duruma Macide ve Harika sinirlenmişti. Meral Zehra ile konuşmak istemiyordu. Zaten hamile olduğu için onları eve almıştı.

Serkan'ın ilk iş günü gelmişti. Herkes oradaydı Meral hariç.

Güney: Hoşgeldiniz kızlar.

Kızlar: Hoşbulduk.

Olanlar yüzünden herkes keyifsizdi.

Cemre: Serkan nerde?

Güney: O sahneye çıkmak için hazırlanıyor, prova falan yapıyor işte.

Cemre: Tamam.

Merallerin Evi

Zehra: ahhhh ahhh!

Sedef:  Anne! Anne noluyor? Iyi misin?

Zehra: Bebek geliyor bebek. Ambulansa haber verrr!

Sedef: Ya ne çabukk

Sedef ambulansı ararken Meral bağrışma seslerine aşağı inmişti. Tabiki Macide ve Harika da neler oluyor diye gelmişlerdi. Sadri dede olanlardan habersiz uyuyordu..

Ambulans gelince Zehra hastaneye alındı. Hemen doğumhaneye soktular. Artık doğum başlamıştı.

Meral Songül'e haber vermek istedi. Ne de olsa onun kardeşi doğuyordu. Tereddüt ederek Guney'i aradı..
Guney telefonu açar açmaz şunu demişti;

Güney: Meral şuan Songül ile konuşup moralimizi bozma. Sonra konuşursunuz.

Meral: Ya güney dur! Zehra abla... Zehra abla doğuruyor!

Güney: Nee! Çok erken değil mi ya?

Meral: Evet erken ama yapacak birşey yok... Ben hastane adresini mesaj olarak atıyorum. Görüşürüz...

Güney telefonu kapattıktan sonra hemen Songül'ün yanına geldi.

Güney: Songül! Zehra abla... Zehra abla doğuruyormuş.

Songül: Ne!

Songül ve Güney hemen hastaneye gittiler. Eylül, Kader, Cemre ve Serkan gitmemişlerdi. Serkan'in ilk iş günü olduğu için sorun çıkmasını istemediler.

Hastane

Güney ve Songül hastaneye varmıştı. Doğumun bitmesini bekliyorlardı.

Sedef: Şükür gelebildin.

Songül: Off geldik işte.

Güney: Çok erken değil mi ya doğum için?

Songül: Evet öyle.. Insallah sağlıklı doğar kardeşim...

Sedef: Hep sizin yüzünüzden oldu. Sinirden stresten erken doğum yapıyor kadın.

Songül: Ne bizim yüzümüzden olcak be! Annen iş çevirmeseydi arkamızdan. Meral'in aklını bulandırmasaydı..

Sedef ve Songül tartışırken doktor doğumhaneden çıktı.

Güney: Hehh doktor çıktı.

Doktor: Zehra hanım ve bebeğinin yakınları siz misiniz?

Sedef&Songül: Evet.

Songül: Bebeğin durumu nasıl doktor bey?

Sedef: Asıl annemin durumu nasıl doktor bey?

Doktor: Zehra hanımın durumu gayet iyi ama bebek... Bebekte gelişim geriliği var. Yani bebek tam gelişmemiş ve gözlemlediğimiz kadarıyla ileride ciddi hastalıkları olabilir.

Güney: Ne gibi hastalıklar?

Doktor: Mesela bebeğe yeterince sevgi gösterilmezse, onunla yeterince ilgilenilmez ise çocukta bedensel ve zihinsel gelişme geriliği görülebilir...

Cafe

Serkan şarkısını söylemiş, müşteriler yavaş yavaş cafeden ayrılıyordu.
Eylül neler olduğunu sormak için Güney'i aradı.

Güney: Efendim Eylül

Eylül: Güney napıyorsunuz? Bebeğin durumu nasıl?

Güney doktorun söylediklerini Eylül'e anlattı. Eylül de Guneyin söylediklerini kızlara ve Serkan'a anlattı.

Hastane

Songül: Güney ya kardeşime ilerde birşey olursa...

Guney: Şşştt Songül hiçbirşey olmayacak kardeşine. Çünkü yanında biz olucaz.

Songül: Nasil yani? Ben Zehra ablayı hayatta affetmem.

Güney: Zehra ablayı boşver o başının çaresine bakabilir. Ama bu bebek onun peşinde sürünmesin. Biz alalım onu.. Ben kardeşime sahip çıkamadım ama sen çık...

Songül Guney'e sımsıkı sarıldı.

Songül: Gerçekten mi?

Guney: Evet.. Hem alıştırma yapmış oluruz.

Guney Songül'e sırıtarak göz kırptı. Songül de gülüyordu..

Serkan kızları yurda bıraktıktan sonra evine gitti.

Ertesi Gün

Zehra ve bebeği hastaneden çıkmak için hazırlanıyordu.
Bebeğin bazı ihtiyaçları olduğu için bir süreliğine Zehra da kalacaktı. Bebek sütten kesildiği zaman Songül bebeği alacaktı.

Güney: Songül diyorum ki bebek gözümüzün önünde olsun.

Songül: Yani Zehrayı eve mi alalım diyorsun?

Güney: Tamam, Zehra ile konusma ama o senin kardeşin. Ona göz kulak olman gerekiyor.

Songül: Doğru söylüyorsun. O benim kardeşim...

SonGün evi

Eylül, Kader, Cemre ve Serkan bebeği görmek için Songül'ün evine gelmişti.
Zehra da Meralın yanına onunlar konuşmak için çıkmıştı.

Kader: Ya kızım bu çok tatlı.

Eylül: Evet ya çok şeker.

Cemre: Aynı Songül'e benziyor valla.

Güney: Benim karım gibi çok güzel olcak baldızım.

Songül: Te allahım yarebbim ya.

O sırada Güney'in telefonu çaldı. Arayan Meraldi. Guney telefonu Songül'ün yanında açmamak için mutfağa gitti. Telefonu açtı ama telefondaki kişi Meral degildi. Üstelik o kişi kötü haberler veriyordu....

Ihanetten Geri Kalan 💔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin