Eylül hastaneden çıkmıştı. Normal hayatına devam ediyordu.
Serkan
Aklıma dün Eylül'ün söyledikleri ve benim ona söylediklerim geldi. Eylül'ün sevgisi bana karşı tamamen bitmişti. Ama benim ona karşı sevgim? O haliyle bile benim mutluluğumu düşünüyordu. Dün hastanede bir kez daha aşık oldum ona... Ben ona aşıkken neden Cemre ile birlikteydim ki? Artık bu ilişkiye son vermeliydim. Zaten daha ne kadar sürebilirdi ki?
Eylül: Kadercim Bora ile görüşüyor musun?
Kader: Yoo ne oldu ki?
Cemre: Parti de çok samimiydiniz de...
Kader: Yok canım ne alakası var? Dans ettik sadece..
Eylül: Hıhı..
Cemre ve Eylül gülüşüyordu..
Songül: Alıştın mı Ecrin'e.
Güney: Tabi kızım ne sandın.
Songül: Biraz dışarı çıkalım mı? Evde otur otur sıkıldım.
Güney: Olur karıcım. Ben sizi nereye götürecegimi biliyorum..
Songül: Nereye?
Güney: Sürpriz.. Hadi siz hazırlanın...
Kader: Eylül ben herşeyi Sadri dedeye anlatıcam. Bu böyle olmaz..
Eylül: Haklısın. Bir an önce anlatın.
Kader: Benimle gelir misin?
Eylül: Tabiki gelirim. Meral'e haber verelim.
Kader: Tamam canım.
Eylül Meral'e haber verdikten sonra Kader ile birlikte yola çıktılar..
Cemre: Biz de kaldık burda..
Serkan: Aynen.... Cemre...
Cemre: Efendim Serkan?
Serkan: Seninle birşey konuşmak istiyorum.
Cemre: Aslında ben de seninle konuşacaktım..
Serkan: Sen ne konuşacaktın?
Cemre: Ilk önce sen söyle.
Serkan: Sen söyle. Ben sonra söylerim.
Cemre: O zaman aynı anda.
Serkan: Tamam. Bir...
Cemre: Iki... Üç...
Serkan&Cemre: Aslında ben seni sevmiyorum...
Serkan: Sende mi?
Cemre: Evet... Sen Eylül'ü unutamadın dimi?
Serkan: Aslında onu sevdiğimi anladım.
Cemre: Ben de seni sevmediğimi anladım. Yani eğer seni sevseydim başka birine aşık olmazdım..
Serkan: Nasıl yani? Başka birini mi seviyorsun?
Cemre: Evet.. okuldan biri...
Cemre
Serkanla ayrıldık. Nedense bu beni mutlu etti. Bende, o da sevdiğimiz insana kavuşacaktı...
Serkan
Cemre ile ayrılmıştık. Artık Eylül'e açılabilirdim. Ya da açılabilir miydim? Eylül beni sevmiyor ki... Ya da bana artık güvenmiyor. Haklı sonuçta... Kim eski sevgilisinin arkadaşıyla çıkan birine bir daha güvenebilirdi ki?
Songül: Güney napıcaz burda?
Güney: Ne mi yapıcaz? Çocuklar gibi eğlenicez.
Songül: Delisin sen yaa..
Güney, Songül ve Ecrin'i lunaparka getirmişti.
Güney, Songül ve Ecrin trene binmişlerdi.
Songül: Ya nerden geldi aklına buraya gelmek?
Güney: Ecrin sayesinde...
Güney, Songül ve Ecrin o gün çocuklar gibi eğlendiler. Ecrin o kadar yorulmuştu ki Güney'in kucağında uyuya kaldı.
Güney: Ya Songul baksana çok güzel değil mi?
Songül: Aynen. Zaten kucağına da çok yakıştı.
Güney: Diyosun...
Songül: Diyorum... Te allahım yarebbim ya...
Songül ve Güney gülüyorlardı.
Meral: Hoşgeldiniz canısılar.
Eylül: Hoşbulduk..
Kader: Sadri dede evde dimi?
Meral: Evde evde... Kader anlatmasak mı acaba?
Kader: Ya Meral olmaz? Anlatmamız lazım. Bu böyle olmaz...
Eylül: Kader haklı Meral.
Meral: Tamam o zaman. Eylül sen burda kal istersen. Biz Kaderle çıkalım.
Eylül: Olur olur..
Meral ve Kader Sadri dedeye herşeyi anlattılar. Sadri dede ilk önce çok şaşırdı.
Meral: Dedecim ben çok özür dilerim. Biliyorum ilk öğrendiğim an size herşeyi anlatmam gerekiyordu.
Sadri dede ikisinide torunu saydı.
Sadri dede: Tamam. Yapmışsın bir hata. Önemli olan bu hatanı anlayıp özür dilemendi. Onu da yaptın... Ikinizde benim torumsunuz artık. Yani ikinizde burda kalın.
Kader: Gerçekten mi?
Sadri dede: Evet canım torunum evett.
Kader ve Meral Sadri dedenin elini öptüler ve Eylül'ün yanına geldiler.
Eylül: Ee ne oldu?
Kader: Hiçbirşey...
Meral Eylul'e her şeyi anlattı.
Eylül: Sadri dede ne kadar iyi biriymiş ya.
Meral: Öyledir bizim dedemiz.
Eylül: Kader yerleşecek misin buraya?
Kader: Bilmem ki nasıl olur? Alışır mıyım ki?
Meral: Alışırsın canısı alışırsın.
Eylül ve Kader, bavul hazırlamak için evin yolunu tuttular. Ama eve vardıklarında bavulunu hazırlayan birini daha gördüler...
