Serkan içeri dalmıştı...
Eylül: İmdatt! Öhöö öhö!
Serkan: Eylül, Eylül nerdesin Eylül!
Eylül dumanın etkisiyle yere düşüp bayıldı.
Serkan: Eylülll!
Serkan Eylül'ü bulduğunda baygındı. Çok korkmuştu... Hemen onu kucaklayıp dışarı çıkarmaya çalışmıştı. Ama bu imkansız gibi birşeydi...
Eylül: Serkan...
Serkan: Eylül iyi misin? Öhö öhö!
Serkan Eylül ile birlikte dışarı çıkmayı başardı. Ama Eylül'ün durumu pek iyi değil gibiydi...
Serkan Eylül'ü çıkarır çıkarmaz kafasını tutup yere yatırdı..
Kader: Eylül hadi uyan canım..
Cemre: Ambulansı aradınız mı yaa?
Bora: Evet evet aradık..
Cemre ve Kader ağlıyordu...
Bora: Kardeşim sen iyi misin?
Serkan: Ben iyiyim de Eylul...
Serkan'ın üstü başı kirlenmişti. Aynı şekilde Eylül'ün..
Ambulans geldiğinde Eylül'ü sedyeye yatırıp bindirdiler. Cemre ve Kader Eylül'ün yanında arkada, Serkan ise ambulansın ön koltuğundaydı.. Bora da kendi arabasıyla onların arkasından gidiyordu..
Cemre: Iyi olacaksın Eylül merak etme!
Songül ve Güney evinde Ecrin ile ilgileniyordu.
Güney: Ecrin'i almamız iyi oldu dimi karıcım?
Songül: Ne oldu ki?
Güney: Bu da bizim için alıştırma gibi birşey.
Songül: Te allahım yarebbim ya.
Güney: Ne öyle değil mi?
Ikisi de gülüyordu.
Güney: Bizde ilerde çocuk yaparız yani.
Songül: Güneyy.
Güney: Tamam tamam kızma.
Bu güzel sohbeti Güney'in çalan telefonu bozar.
Songül: Kim ki bu saatte?
Güney: Serkan arıyor.
Songül: Hayırdır insallah.
Güney: Efendim kardeşim.
Serkan: Güney biz hastanedeyiz.
Güney: Yine ne oldu?
Songül: Güney ne olmuş?
Güney: Bi dakka Songül.. Serkan ne oldu doğru düzgün anlat.
Serkan: Bora varya. O beni bir partiye çağırmıştı. Bizde gitti. Orda yangın yangın çıktı. Eylul de içerde kaldı.
Güney: Ne diyosun oğlum sen. Hangi hastaneye gidiyorsunuz?
Serkan: ..... Hastanesi.
Güney: Tamam biz hemen geliyoruz.
Songül: Ne olmuş Güney?
Güney Songül'e olanları anlattıktan sonra Ecrin ile birlikte hastanenin yolunu tuttular.
Serkanlar da hastaneye varmıştı. Eylül'e gereken müdahaleyi yaptıktan sonra onu normal odaya aldılar.
Serkan: Doktor bey Eylül'ün durumu nasıl?
Doktor: Iyi şuan da sadece uyanmasını bekleyeceğiz.
Kader: Ne zaman uyanır peki?
Doktor: Merak etmeyin yarım saat içinde uyanır.
Cemre: Allahım sana şükürler olsun.
Güney, Songül ve Ecrin de gelmişti.
Songül: Cemre kardeşim nasıl?
Cemre: Merak etme Songül. Eylul iyi.
Kader: Uyanmasını bekliyoruz.
Güney: Ne zaman uyanacakmış peki?
Serkan: Yarım saat içinde uyanır dedi doktor.
Eylül uyanmıştı. Hemşire Eylül'ün odasından çıktı.
Cemre: İçeri girebilir miyiz?
Hemşire: Evet hastayı görebilirsiniz. Fakat içeride birden fazla hasta var. Yani tek kişi girebilir.
Kader: E kim girecek?
Güney: En çok kim hak ediyorsa. Ben ve Songül Ecrin'e bakarız. Geriye Cemre, Kader ve Serkan kalıyor. Onu da siz kararlaştırın.
Kızlar Eylülün durumunu Meral'e söylememişlerdi. Saat geç olduğu için teleşlanmasını istemediler.
Kader: O zaman Serkan girsin.
Serkan: Ben mi?
Cemre: Evet. Onu içerden çıkaran sensin sonuçta...
Serkan içeri girmeyi kabul etmişti.
Serkan: Daha iyi misin Eylül?
Eylül: Iyiyim evet. Teşekkür ederim.
Serkan: Ne için?
Eylül: Beni alevlerin arasından kurtardığın için..
Serkan: Önemli değil. Benim yerimde kim olsa aynı şeyi yapardı.
Eylül: Hayır yapmazdı. Yani sen benim eski sevgilimsin sonuçta. Bunu yapmak zorunda değildin...
Serkan: Eylül sen benim için çok değerlisin. Seninle 2 senemi geçirdim ben. Sana sırrımı verdim. Seninle zor zamanlarımı atlattım.
Eylül: Her neyse işte bitti bizim ilişkimiz. Yani bitirdin...
Serkan: Yoksa sen bana hâlâ....
Eylül: Hayır hayır... Beni sakın yalnış anlama. Benim sevgim sen Cemre'yi dansa kaldırdığın an bitti... Cemre'yi üzme sakın Serkan. O çoktan mutluluğu haketti. Sende mutlu ol. Mutlu olun birlikte... Kimseyi aranıza sokmayın.
Serkan: Peki ya senin mutluluğun Eylül?
Eylül: Ya Serkan beni düşünme! Siz mutlu olun yeter bana.
Serkan: Sende mutlu ol Eylül. Sende birini bul. Mutlu olun...
