Serkan
Cemre ile ayrıldığımıza göre annemin yanına dönebilirdim. Iki eski sevgilimin yanında nasıl kalabilirim ki?
Serkan bavulunu hazırlarken Eylul ve Kader'de gelmişti.
Eylül: Serkan nereye?
Serkan: Evime gidiyorum.
Kader: Neden ki? Yoksa Cemre ile kavga mı ettiniz?
Cemre: Yok hayır kavga etmedikte ayrıldık.
Eylül: Ne! Serkan yoksa benim söylediklerimden dolayı mı...?
Serkan: Hayır Eylül. Seninle alakası yok. Biz Cemreyle zaten birbirimizi hiç sevmemişiz. Zaten biz doğru düzgün sevgili bile olmadık. Hep arkadaş gibiydik...
Cemre: Aynen.
Kader: E bende gidiyorum.
Cemre: Sen nereye?
Kader: Sadri dede sende bizimle kal dedi.
Cemre: Yaa çok sevindim canım kardeşim.
Eylül: Sen gidicek misin Serkan?
Serkan: Evet eski sevgililerimle aynı evde kalamam dimi?
Eylül: Haklısın...
Serkan bavulunu toplayıp evden ayrıldı. O gittikten sonra da hepsi birlikte Kader'in bavulunu hazırlamaya başladılar.
Kader: Ya ben sizi çok özlicem.
Cemre: Bizde seni özleyeceğiz.
Eylül: Çok uzağa gitmiyorsun ki kardeşim. Her gün buluşuruz. Zaten okulda da görüşüyoruz.
Cemre: Aynen.
Hepsi birlikte sarıldılar.
Serkan da evine gelmişti.
Nazan: Serkan? Hoşgeldin oğlum.
Serkan: Hoşbuldum anne.
Defne: Niye geldin? Şükür sevgilinden ayrılabildin.
Serkan: Off defne.
Nazan: Oğlum yoksa evde kavga falan mı ettiniz hı?
Serkan: Yok hayır ya. Cemreyle ayrıldık zaten.
Defne: Şükür.
Nazan: Kızım bir dur! Oğlum neden ayrıldınız ki?
Serkan: Anne zaten hiç birbirimizi sevmek ki..
Nazan: Ben sana demiştim ama neyse... O zaman Eylül ile birlikte mi olacaksın?
Defne: Yok artık. Ondan ona ondan onaa yuh!
Serkan: Saçmalama Defne! Zaten Eylül artık sevmiyormuş beni...
Nazan: Sen kiminle mutlu olacaksan onunla ol oğlum.
Serkan: Benim Eylül ile mutlu olacağımı biliyorsun dimi?
Nazan: Evet biliyorum. Artık Eylül ile ilişkine karışmayacağım.
Serkan: Karışmamak için Eylül ile ayrılmamımı bekledin?
Nazan: Oğlum fakirlik böyle yapıyor insanı... Para falan boş bu dünya da önemli olan mutluluk ve huzur...
Defne: Benim için para daha önemli valla.
Serkan: Orası kesin zaten...
Cemre, Eylül ve Kader Sadri dedenin evinin yolunu tuttular.
Kader: Her gün görüşelim tamam mı?
Eylül: Tamam Kader.
Eve vardılar...
Meral: Hoşgeldiniz kızlar.
Cemre: Hoşbulduk.
Meral: Hadi gelin içeri.
Hizmetçi: Hoşgeldiniz Kader hanım. Valizinizi verin bana, ben eşyalarınızı yerleştireyim.
Kader: Yok size zahmet olmasın ben yerleştiririm.
Meral: Ya Kader güldürme beni. Ver yardımcımıza o yapar.
Hizmetçi: Evet.
Kader: Peki buyrun.
Hizmetçi Kader'in elinden valizi aldıktan sonra onlara içecek birşeyler getirdi.
Harika ve Macide alışveriş yapmaya dışarı çıkmışlardı.
Kader: Kızlar sizde burda kalsanız ne güzel olur ya.
Cemre: Olmaz Kader.
Eylül: Aynen olmaz.
Meral: Siz bilirsiniz. Ama kalsaydınız güzel olurdu...
Cemre: Biz kalkalım artık.
Eylül: Aynen.
Meral: Canısılar biraz daha otursaydınız.
Cemre: Yok biz gidelim evde temizlik yapmamız gerekiyor.
Eylül: Aynen.
Kader: Peki... siz bilirsiniz.
Eylül ve Cemre çıktılar.
Songül: Güney kızların yanına gidelim mi?
Güney: Olurr.
Songül: Çok özledim onları.
Güney: Hadi gidelim o zaman ben de Serkan'ı görmüş olurum.
Songül: Tamam.
Songül ve Güney yola çıktılar..
Eylül ve Cemre de eve vardılar.
Eylül: Cemre? Sana birşey sorucam.
Cemre: Tabi sor.
Eylül: Serkan ile ayrıldınız ya. Üzülmedin mi hiç?
Cemre: Hayır. Onu sevdigimi sanmıştım o kadar. Denedik olmadı zaten. Biz onunla yakın arkadaştan başka birşey olamayız.
Eylül: Başka biri varmış sanırım.
Cemre: Haa evet.. Okuldan biri. Daha açılmadım ama.
Eylül: Hımm. Inşallah çok mutlu olursun.
Cemre: Sende mutlu ol Eylül. Sevdiğin insanla birlikte ol.
Cemre Eylül ün elini tuttu.
Cemre: Yani Serkan ile birlikte-
Eylül: Hayır Cemre olmaz. Bitti bizimkisi. Benim aşkım Serkan seni dansa kaldırdığı an bitti. Zaten artık birine güvenebilir miyim bilmiyorum...
Cemre: Kendimi suçlu hissediyorum.
Eylül: Hayır sakın böyle birşey düşünme. O beni sevseydi biz ayrılmazdık zaten. Demek ki hiç sevmemiş...
Bu konuşma kapının çalmasıyla bölündü.
Cemre: Kim geldiki acaba?
Eylül: Songüllerdir kim olcak?
Cemre: Aynen..
Eylül kapıyı açtığında karşısında Songüller değil çook özlediği birileri vardı.
