Ali: Üzülmeni istemiyorum. Sana ağlamak değil gülmek yakışıyor.
Eylül ona tekrar gülümseyerek arabadan indi. Ali ve Eylül'ü camdan izleyen biri vardı. Serkan...
Serkan: Hoşgeldin Eylül.
Eylül: Hoşbuldum.
Serkan: Yeni sevgilin miydi?
Eylül: Kim?
Serkan: Seni getiren işte Eylül.
Eylül: Ali mi? Hayır değil.
Serkan: Pek öyle durmuyordu ama.
Eylül: Serkan ne yapmaya çalışıyorsun?!
Serkan.: Kaç kez daha söylemem gerekiyor.. seviyorum seni..
Eylül: Yine başa döndük işte.
Serkan: Seviyorsun onu dimi?
Eylül çok sinirlenmişti. Ne dediğini bilmiyordu.
Eylül: Evet Serkan onu seviyorum oldu mu?
Serkan: Peki...
Eylül: Ben seni severken başka kızlarla eğlenmeni izledim. Şimdi sıra sende..
Serkan: Eylül bu konuyu sana açıklamıştım. Evet Cemre ile çıktığım için çok utanıyorum. Sende haklısın. Ama ona karşı birşeyler hissetmemin bir sebebi varmış. Kardeşmişiz Eylül...
Eylül: Ne olursa olsun Serkan. Sen beni sevseydin ayrılmazdın. Bunun hiçbir açıklaması olamaz.
Serkan: Ben eski günlerimizi özledim ama...
Eylül: Serkan güldürme beni. O 'eski' günlerimizi sen bitirdin...
Eylül ve Serkan'ın konuşmasını Kader bölmüştü.
Kader: Ya Serkan şey bana Bora'nın telefon numarasını verebilir misin?
Serkan: Tabi.
Serkan Kader'e Bora'nın telefon numarasını verdikten sonra Eylül Serkan'ın yanından ayrılır. Cemre artık Eylül'ün yanında değil Nazan Hanımlarda kalıyordu. Feride ve Toprak Istanbul'da kalmayı kararlaştırmış evlerini taşıyorlardı. Eylül ve Kader'de onlara yardıma gitmişti..
Feride: Size de zahmet oldu.
Eylül: Ne zahmeti Feride Hanım.
Ali de onlara yardım ediyordu.
Ali: Eylül dur ben alırım o koliyi. Ağırdır o şimdi.
Eylül: Olur.. Teşekkür ederim.
Ali: Rica ederim. Sen yorulma...
Ali koliyi alıp içeri geçti.
Kader: Ne o Eylül? Hoşlanıyor musun yoksa? (Gülerek)
Eylül: Aa Kader saçmalama. Ne hoşlanması.
Kader: Tabi tabii. (Dalga geçerek)
Eylül: Ya Kader. Dün ben Serkan'a birşey dedim.
Kader: Ne dedin?
Eylül: Ali'yi sevdiğimi söyledim.
Kader: Ne? Allah söyletmiş işte. (Gülerek)
Eylül: Kader dalga geçme. Serkan çok üzüldü ama.
Kader: Of Eylül. Sen üzülmemiştin sanki. Artık kendi mutluluğunu düşünür müsün?
Eylül: Olmuyor işte Kader. Yapamıyorum..
Eylül ve Kader'in konuşmasını Feride böldü.
Feride: Hadı kızlar gelin. Birşeyler yiyelim.
Eylül ve Kader içeri geçerler.
Ali, Eylül, Kader, Feride, Toprak ve Büşra yemek yerler.
Ali: Ellerinize sağlık Feride Hanım. Herşey çok güzel olmuş.
Feride: Yemekleri ben değil Eylül yaptı. (Tebessüm ederek)
Ali: Öyle mi?
Eylül: Neden bu kadar şaşırdın? (Gülerek)
Ali: Bu kadar marifetli olduğunu bilmiyordum.
Ikiside güler..
Kader: Yaaa ben nasıl unuttum!
Eylül: Neyi Kadercim.
Kader: Bora ile bulaşacaktıkta.
Eylül: Neyi bekliyorsun kalksana.
Kader: Doğru. Ben kalkayım da. Bir sorunumuz var Eylül.
Eylül: Ne?
Kader: Ne giyiyeceğim?
Eylül: Of Kader. Yardım ederim ben sana.
Eylül ve Kader masadan kalkarlar.
Kader: Elbise mi giysem? Etek mi?
Eylül: Bak bunu giyiyebilirsin canım.
Eylül, Kader'in ne giyeceğini bulduktan sonra onu yolcu eder.
Feride: Bora kim canım?
Eylül: Serkan'ın arkadaşı.
Feride: Güvenilir biri mi peki?
Eylül: Evet evet. Iyi biri.
Toprak: Eylülcüm Cemre artık Nazan Hanımlarda kalıyor.
Eylül: Evet..
Feride: Kader ve Meral'de birlikte kalıyorlar.
Eylül: Songül'de Güney ile birlikte...
Toprak: Biz diyoruz ki tek kalma o evde.
Feride: Buraya yerleş.
Ali merakla Eylül'ün cevabını bekliyordu.
Eylül: Bilmem. Olur mu ki?
Ali: Olur bence.
Eylül Ali'ye bakıyordu.
Ali: Yani şey... Tek kalma diye diyorum.
Feride: Eylülcüm hem kardeşlerinle de daha fazla vakit gerçirmiş olursun.
Eylül: Aslında iyi fikir.
Toprak: Bence de.
Eylül: Tamam o zaman yarın eşyalarımı toplar gelirim.
Ali: Süper... Yani kardeşlerinle daha fazla vakit geçireceksin.
Feride: Eylülcüm tek başına halledebilecek misin?
Toprak: Ali ile gideriz biz ya. Dimi Ali?
Ali: Olur tabi olur. Yarın bir işim yok.
Kader de Bora ile buluşacağı yere gelir.
Bora: Hoşgeldin Kader.
Kader: Hoşbuldum.
Bora: Otursana.
Bora ve Kader bir restorantta yemek yiyeceklerdi.
Bora: Nasılsın?
Kader: Iyiyim sen?
Bora: Bende iyiyim. Bu arada çok güzel olmuşsun.
Kader: Ay teşekkür ederim. Sende fena değilsin.
Bora: Yemeklerimizi söyleyelim mi artık?
Kader: Aslında ben yemiştim ama senin için biraz daha yerim.
Bora gülüyordu.
Kader: Ne oldu?
Bora: Biraz heyecanlı gibisin.
Kader: Ilk defa bir erkekle yemeğe çıkıyorum ondandır.
Bora: Öyle mi?
Kader: Neden şaşırdın kı?
Bora: Senin gibi şık ve güzel bir bayanın bir erkekle yemeğe çıkmaması ilginç geldi...
