Ecrin ve Songül evlerine geri döndü.
Güney: Yine birlikteyiz.
Songul: Biz zaten ayrılamayız ki.
Guney Songül'ün yanağına bir buse kondurduktan sonra sımsıkı birbirlerine sarıldılar.
Songül: Çok özlemişim seni.
Güney: Bende seni...
Songül ve Güney yavaş yavaş birbirlerine yaklaşıyorlar. Songül ellerini Güney'in boynuna doladı. Güneyde ellerini Songül'ün beline yerleştirdi. Nefesleri birbirine karışırken Ecrin'in ağlama sesi romantik anı bozdu...
Songül: Ben Ecrin'e bakıyım.
Güney: Utangaç karım benim.
Meral de eve gelmişti. Hem sinirli hem mutluydu. Eve girer girmez Harika karşısındaydı..
Meral: Kızım bak senin saçını başını yolarım.
Harika: Ne diyosun be varoş!
Meral Harika'nın saçlarına dalmıştı.
Meral: Kızım sen kim oluyorsunda Songülle Güney'in arasını bozmaya çalışıyorsun!
Harika: Boşandılar dimi hahaha
Meral: Boşanmadılar canım benim. Sanırım şuan sarmaş dolaş evlerinin salonunda oturuyorlardır.
Harika'nın gülen yüzü düşmüştü.
Harika: Ne!
Meral Harika'ya doğru kahkaha atarak yanından uzaklaştı. Ama Meral birşeyi unutmuştu. Harika'nın, Meral'in Sadi dedenin gerçek torunu olmadığını bilmesi...
Cemre: Kızlar bugün çok guzel bir gün dimi?
Kader: Evet yaa.
Serkan: E bu günü kutlayalım o zaman.
Eylül: Nasıl?
Serkan: Hadi hazırlanın gidiyoruz.
Cemre: Nereye?
Serkan: Ya hadi siz hazırlanın. Bekliyorum sizi.
Kader: Ay çok heyecanlandım.
Cemre: Ay Kader ya. Alemsin valla. Hahaha
Kızlar hazırlanıp gelmişti. Hepsi birbirinden güzeldi..
Serkan: Çok güzel olmuşsunuz...
Eylül: Teşekkür ederiz...
Cemre sarı, Kader siyah, Eylül de mavi bir elbise giymişti.
Cemre: Ee Serkan nereye gidicez.
Serkan: Bir arkadaşımın beni partiye davet etti. Hatta arkadaşlarımıda getirmemi istedi. Songül ve Güney'in durumu yüzünden birşey diyememiştim.
Kader: Tamam... Hadi gidelim o zaman.
Serkan: Hadi.. Ben taksi çevireyim şurdan...
Kızlar ve Serkan gidecekleri yere varmışlardı. Onları Serkan'ın arkadaşı Bora karşıladı.
Bora: Hoşgeldin kardeşim. Gelmene çok sevindim.
Serkan: Hoşbulduk kardesim.
Bora: Siz şu masaya geçin hemen geliyorum ben.
Serkan: Tamam kardeşim.
Kızlar ve Serkan masaya oturdular.
Kader: Çok güzelmiş burası.
Cemre: Evet ya.
Bora da yanlarına geldi...
Bora: Eee kardeşim işler güçler nasıl? Nazan teyze napıyor?
Serkan: Iyiler onlarda.
Bora: Güney napıyor? Niye gelmedi o?
Serkan: Ohoo evlendi o.
Bora: Ne! Evlendi mi? Merak ettim şu kızı hee... Eee Eylül bu güzel bayanlardan hangisi? Hani anlata anlata bitiremediğin şu kız.
Serkan şok olmuştu. Böyle bir soru beklemiyordu. Serkan cevap veremeyince Eylül devreye girdi..
Eylül: Merhaba Eylul benim.
Bora: Haa öyle mi merhaba. Kardeşim sen de az değilsin heee.
Bora Serkan'ın kulağına giderek sessizce ;
Bora: Güzel kızmış.
Eylül: Yok siz yalnış anladınız. Biz Serkanla ayrıldık.
Bora: Ne! Ya ben çok özür dilerim bilmiyordum...
Serkan: Önemli değil.
Bora: Boşta mısın o zaman? Var mı biri?
Serkan: Evet. Cemre ile birlikteyim.
Bora: Cemre?
Cemre: Merhaba Cemre benim.
Bora: Merhaba.
Bora Serkan'ın eski sevgilisi ile yeni sevgilisini birlikte dolaştırmasına şaşırmıştı.
Bora: Siz? Sakın sizde Serkan'ın eski sevgilisi falan olmayın.
Kader: Haha yok ben Kader. Cemre ve Eylül'ün arkadaşıyım.
Bora: Oh be....
Kader ve Bora birbirlerine bakarak gülüyorlardı...
Gittikleri salonda güzel bir müzik çalıyordu.
Bora: Kader hanım bu dansı bana lütuf eder misiniz?
Kader: Tabi...
Bora ve Kader dans etmeye kalktılar.
Serkan: Bunlar baya baya birbirlerinden hoşlanıyorlar.
Cemre: Aynen.
Eylül o sırada masadan kalktı.
Cemre: Eylül nereye?
Eylül: Lavaboya gidicem.
Cemre: Tamam canım.
Eylül lavaboya gitti. Kader ve Bora da dans ediyorlardı. Tam o sırada bir bayan 'Yangın!' diye bağırmaya başladı. Herkes panik halinde koşuşturuyordu.
Serkan: Cemre koş!
Cemre: Kader nerde çıktı mı o?
Serkan: Bak Kader orda.
Kader: Iyi misiniz?
Cemre: Iyiyiz iyiyiz...
Serkan: Biz iyiyizde Eylül nerde?
Cemre: En son lavaboya gitmişti.
Kader: İçerde mi kaldı?
Serkan hiç düşünmeden içeri daldı...
Cemre: Serkan!
