BAĞIMLI

Bölüm 59

EMİR KESKİN

Başımı kaldırmak için bir hamle yaptığımda boynumun acısından dolayı açmadığım gözlerimi daha sıkı yumdum.

En son hatırladığım şey arabanın kontrolünü kaybetmem ve ardından önümüzdeki büyük ağacın gövdesine çarpmamızdı. O sırada hem Perinin hem de Selinin çığlıkları arabayı doldurmuş, Mertin de feryatları onlara eşlik etmişti.

Yavaş hareketlerle başımı direksiyondan kaldırdım ve gözlerimi açıp yavaşça birkaç kez gözlerimi kırpıştırdım.
Gördüğüm ilk şey arabanın kaputundan yükselen dumanlardı.

Kafamı yavaşça sağa doğru çevirdiğimde Perinin gözlerinin kapalı bir şekilde kafasının yan düşmüş olduğunu gördüm.

Ona dokunmak için sağ elimi kaldırmak istesemde fazlasıyla acıyan elim buna izin vermemişti. Ağzımdan acı dolu bir nida çıktığında sağ elimi hareket ettirmeyi kestim. Sol elim sağ elime nazaran daha az acıdığı için sol elimi kaldırdım ve Perinin yüzünün tamamını görmek için saçlarını elimle itekledim.

" Peri? " desemde hiçbir tepki vermemişti.

Arkamdaki koltukta hareketlenmeler hissettiğimde bunun Mert olduğunu anladım. Selin ne haldeydi bilmiyordum ama en azından Mert uyanıktı.

" Mert? " dedim bana bile yabancı gelen sesimle. Kafamı yavaşça arkaya doğru döndüğümde o da öne doğru eğilmişti.
" Emir? "
" Arabadan çıkmalıyız. Periye bakmam lazım " dediğimde geri çekildi ve o da Seline döndü.
" Selin? " dedi endişeli sesiyle.
" Mert? " Selinin sesini duyduğumda tekrardan Periye döndüm.

Sağ elim kırık değildi, bunu hissedebiliyordum. Kırıldığı zamanki acı yoktu. Küçükken defalarca kolumu kırdığım için nasıl bir his olduğunu biliyordum. Biraz zorlarsam hareket ettirebilirdim.
İlk önce yavaşça daha sonra da hızlı bir şekilde kolumu kaldırdıktan sonra takılı olan kemeri açtım.

Mert ve Selin arkada birbirlerine iyi olup olmadıklarını sorarlarken ben zor bela koltukta yan dönerek Perinin kafasına uzandım.

Kafasını ellerimin arasında aldıktan sonra kendime doğru çevirdim. Sağ elimi yüzünden ayırıp saçlarını arkaya ittirdim. Başının sağ tarafı kanıyordu.

" Uyan güzelim " derken sesimdeki endişe elle tutulur bir biçimdeydi.
" Emir, arabadan inelim. Periye onun olduğu taraftan bakarsın "

Mertin dediğini yapıp ellerimi Periden çektim ve diğer tarafa dönerek kapıyı açmaya çalıştım. Mertin kapısı kolay açılmıştı ama benimkini hem ben ittirmiş hem de Mert dışarıdan çekmişti. Anca öyle açılmıştı.

Aşağı indikten sonra vakit kaybetmeden arabanın arka tarafından Perinin olduğu tarafa yöneldim. Mertte benimle gelmişti.

Kapısını Mertle birlikte açtıktan sonra yere çömeldim ve demin yaptığım gibi Perinin yüzünü avuçlarım arasına aldım. Birkaç attığım küçük tokat ve seslenmelerimle birlikte Perinin gözlerinin yavaşça açılmasını görmek ne zaman tuttuğumu bilmediğim derin nefesimi dışarı vermeme sebep olmuştu.

Yüzümdeki tebessümle birlikte Periye bakarken Peri de bakışlarını bana çevirmişti.

" Emir? "
" Burdayım güzelim. Hadi seni arabadan çıkartalım " dediğimde yüzünde küçük bir tebessüm belirdi. Ellerimi yüzünden çektim ve Perinin kemerini açtım.