in time

13th chapter

Maymay's POV

"Ms. Marydale, need na po kayo sa conference area", tawag ng event organizer.

Dahan dahan akong tumayo. Hindi ko alam kung bakit sumakit ang tiyan ko. Ano ba kasi nakain ko kagabi. Kakagaling ko nga lang sa banyo.

"Sige...susunod nalang ako", sagot ko habang namimilipit sa sakit ng tiyan.

"Ok ma'am, in twenty minutes mag start na po, alis na po ako ma'am ", narinig ko ang pag alis nito.

10 mins..15 mins....

Masakit parin tiyan ko. Wala pa naman ko kahit anong gamot, unexpected nama kasi tong pagsakit ng tiyan ko.

Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan ang kahit sino sa mga kaibigan ko.

0% battery

"Ano ba bakit ngayon kapa sumabay? ", ibinalik ko ang cellphone sa sidetable.

"Naka pajamas pa ako, pero need ko na talaga ng tulong. ...bahala na", dahan dahan akong lumabas ng room ko, baka sakaling may mahingan ako ng tulong. Ang sakit na talaga ng tiyan ko.

Ten steps palang ako nakakalayo sa room ko ng biglang may bumuhat sa akin.

"Wait...wait sino ka.......?", pag tingin ko kung sino ang may buhat sa akin, ganon nalang ang gulat ko.

"Edward?", kunot noong sabi ko.

"Don't say anything, I'll bring you to the nearest hospital ", sabi nito.

"Ibaba mo na ako, kaya ko maglakad", hindi ko alam pero ilang na ilang ako kasi buhat niya ako, bridal style pa.

"Yeah I think so", he smirked at me.

"I said kaya ko...ano ba Edward! " pagpupimiglas ko.

"Two reason to bring you to the hospital...one is you feel something bad about your stomach and second, fracture....ang likot mo, akala mo ba magaan ka. Be thankful dahil kahit mabigat ka binuhat parin kita", diretsong sabi nito.

"I'm not heavy ok...don't you see?",

"I did...just zip your mouth or else"

"I can't argue with you right now, just wait till I'm fine ", yun nalang nasabi ko dahil sumasakit parin tiyan ko. Sa totoo lang umaga palang, 5 times na ako nag banyo, ni wala pang laman tiyan ko. Kaya parang nanghihina ako.

Edward's POV

I thought I'm just imagining things when I saw her(Maymay). She's having a hard time walking, she's looking everywhere so I thought she needs some help. My guess was right. Her face were sweating and she never take off her hands on her tummy. She wants to argue with me but it seems like she felt weak.

"I can't argue with you right now, just wait till I'm fine", sabi pa nito. Bago na walan ng malay.

"Marydale....if you only knew", I mutter to myself as I look at her on the back seat.

I drove her to the nearest hospital and find out that she's having a diarrhea.

She was still peacefully sleeping while I was seated beside her. I take off the strands on her face.

"It's been so many years Marydale. I miss your laughed, your jokes, your innocence...I wish I told you everything. I know you hate me", I whisper to myself.

Vivoree's POV

"Guys wala sa room si May", sabi ko. Pumunta ako sa room niya para I Goodluck sana siya pero wala siya. Hindi rin naka lock and pintuan niya.

"What?...ngayon yung conference niya di ba", sabi ni Marco.

"Baka naman nandoon na sa conference ", sabi naman ni Yong.

"No, I asked someone and ang sabi lumabas daw si May kanina", sabi ko.

"Wait...cctv. That will help ", sabi ni Marco.

"Yeah he's right. I'm sure meron sila dito ng cctv ", sabi naman ni Kisses.

"Oh edi tara na, baka san na napunta si May", sabi ni Yong.

Edward's POV

"Nurse can you check her for me. I have to go for a while but I'll be right back. Don't release her while I'm not here ok. She's a stubborn",

"Yes Mr. Pogi...pwede malaman name mo sir?", sabi pa ng nurse.

"Sorry nurse...but I'm taken",

"Ay ganon...Sige na nga", nakasimangot na sabi ng nurse.

Edward smile "take care of my baby ok",

"Gosh ang swerte naman niya. Sana ako nalang siya", kinikilig na sabi nito habang nakatingin kay Maymay na tulog parin.

Maymay's POV

I felt weak pag mulat ng mata ko. Alam ko nasa hospital ako kasi yon ang sabi ni Edward nung buhat niya ako, na dadalin niya ako sa hospital.

"Hi ma'am gising na pala kayo", bati ng nurse habang papasok ito ng room niya.

"Nurse, ilang oras ako nakatulog?",

"Ahm I think mga 5 hours ma'am", sagot ng nurse.

"Ganon katagal? ", ...bigla kong naalala ang conference.
"Oh my god...dali dali akong tumayo. Kailangan ko makabalik sa cottage.

"Ma'am di pa po kayo pwede umalis. And naka dextrose pa po kayo",

"Ok na ako nurse, pakialis na to. I really need to go",

"Nako ma'am bilin po kasi ni Mr. Pogi wag kayo paalisin hanggat wala siya", nakangiti pang sabi ng nurse.

Kumunot ang noo ko sa sinabi nito "sinong Mr. Pogi?",...kahit may kutob ako na si Edward ang tinutukoy nito.

"Di ko po alam name niya ma'am eh, ayaw sabihin kasi taken na daw siya",

"Whatever...he's not my boss kaya please lang paalisin niyo na ako dito, my time is gold", medyo naiiritang sabi ko.

"Me too but look..here I am. I get back just to make sure your ok", biglang pasok si Edward.

"Edward!", hindi na ako nagulat sa pagdating nito.

"Nurse it's ok, you can leave. I think ok naman na siya", utos ni Edward.

"Ok po Mr. Pogi...ma'am swerte mo talaga sa kaniya. Hay sayang", nag pout pa ito, parang dismayado.

"Anong sinasabi niya?", medyo naguluhan ako sa sinabi ng nurse.

"Nothing...so are you ok now?", iniba nito ang tanong.

"I am..kaya I want to get out of here now",

"Stubborn", sabi lang nito at tinalikuran na ako.

"Edward where are you going...I need to get out now", malakas na sabi ko pero nagtuloy tuloy lang ito sa pag alis.

Kainis naman oh. Bakit ba tayo nagkita ulit? Naiinis na sabi ko sa sarili ko. Sa dami ng tao sa mundo, kung sino pa yung kinaiinisan mo, yun pa ang makakatagpo mo, worst siya pa tumulong sayo...so ano may utang na loob pa ako ngayon sa kanya.

"Lord naman eh, mabait naman ako. Bakit si Edward pa?",

A/N : where will it it goes...are they going to be ...enemies like catdogs?

Till next chapter guys...keep reading