in time

31st chapter

Vivoree's POV

"May how do you feel? ", concerned na tanong ko. The next day, nagkamalay na din siya after  madala sa hospital.

"I'm ok Viv. Anong nangyari? ", tanong nito. Sigurado wala pa siyang natatandaan.

"May, you were found at the parking lot sa labas ng building niyo. Do you remember anything?", tanong ko.  Nasa tabi ko sina Yong at Kisses na nakikinig sa pag uusap namin.

"Parking lot?...nag isip si May kung ano ang nangyari ng gabing yon.

"That night, pauwi na ako galing trabaho, then may lumapit sa aking lalaki. He asked me.kung ako si Ms. Entrata. Tapos yun na, hindi ko na namalayan, nasaksak niya pala ako", kwento nito.

"You were stub three times May. We're glad that you're safe now. We're really scared May", sincere na sabi ko.

"May, we will stay here hanggang sa makalabas ka", sabi ni Kisses.

"Kung gusto mo ng body guard nandito lang ako May. Babantayan kita", sabi ni Yong.

"Thank you sa inyong lahat. Salamat at nandito kayo. Pero don't worry, mahahanap din kung sino man ang gumawa sa akin nito...I'll be ok", sagot nito.

"Kahit si Edward,  super alala sayo", sabi ni Yong.

"Si Edward? ", tanong nito.

"Oo, halos hindi natutulog mabantayan ka lang. Hindi na nga yata umuuwi eh", dagdag pa ni Yong.

"Sure kayo?", tanong muli nito.

"Oo May. Simula nang dumating kami, nandito na siya. Hindi siya umalis, maliban lang pag may kausap sa phone. He's hands on sa pag hahanap sa taong sumaksak sayo", sabi ko.

She jusy quite. Parang hindi siya makapaniwala sa mga sinasabi namin.

"Pero!....",

"May problema ba kayo ni Edward?", tanong ni kisses.

"Wala naman. Medyo lang", sagot nito.

"Ay nako, pagaling ka na at ayusin niyo yan ni Edward", sabi ko.

May's pov

Si Edward? Binantayan ako. Nagtataka ako sa mga kinikilos niya. Simula ng lumabas ako ng hospital at bumalik sa trabaho, casual lang kami. As in boss to his employee. Though, I catched him staring at me sometimes. But I didn't assume anything. After ng huli naming pag uusap, alam ko, may nagbago na.

"Next week is our company anniversary. We're going to have a little party at the rooftop. So guys and ladies...you can bring a date that you want", speaker announced.

I'm not excited about parties. I'd rather stayed at home and watched movies or rest. Than being a party animal.

"Party will be Friday night para walang problema sa mga magkaka hung over due to liquor drinks. It will be a cocktail party so liquor is expected. And please, no one says no", speaker added. Because this party is not just a party, we will be asked a little amount of money from each and everyone, this will benefit a foundation that the owner was helping through the years so guys, everyone must join", speaker said again.

Past 10 pm..pauwi na ako. I was walking towards the parking lot till I saw shadow from the corner.

Nakaramdam ako ng takot, baka ito yung sumaksak sa akin at ulitin ulit ang ginawa niya dahil tiyan nalaman niyang hindi ako namatay.

Unti unti itong lumakad palapit sa akin at saka ko siya nakilala.

"Edward?", takang tanong ko.

"Going home?", casual na tanong niya.

"Yeah...", sagot ko.

"Ok...you'll go ahead", sabi niya.

"I...ikaw? Di ka pa ba uuwi?", tanong ko.

"Later. May iniintay lang ako", sa sagot niya.

"Ok...sige", paalam ko saka ako sumakay sa kotse ko.

Mula sa rear view mirror ko,  nakita kong sumakay na din siya ng kotse saka umalis going through the opposite direction.

May iniintay ba talaga siya o ako ang inintay niyang maka alis ? Pero bakit ?