Na de revolutie

Hoofdstuk 1

De revolutie is 1 maand geleden gewonnen. Ze zijn district 12 nog steeds aan het opbouwen. Ik weet nog steeds niet wat er gebeurt in de andere districten. Daar komt wel snel verandering in. Ze zijn aan het proberen een nieuws uitzending te maken. Waar mijn moeder is? Behalve dat ze in district 4 is weet ik niks. Hier in district 12 heb ik alleen Peeta en Haymitch. Peeta heeft niemand meer alleen mij. Haymitch heeft ook alleen maar Peeta en mij. Op een dag kwam Peeta naar me toe en zei: ' Wil je bij mij komen wonen?' ' Ja natuurlijk wil ik dat.' zei ik. Toen bedacht ik me dat Peeta en ik nog steeds verloofd zijn. Ik vroeg dus aan Peeta ' Waneer gaan we nauw trouwen?' ' Wat dacht je van nu?' Hij overvalde me met deze vraag maar toch luide mijn andwoord ' Ja.'

Ik haalde mijn 5 over gebleven bruidsjurken uit de kast en trok de mooiste aan. Ik deed mijn haar in mijn gebruikenlijke vlecht. Onder tussen dacht ik na wat Peeta aan zou trekken. Ik was net klaar toen er op de deur werd geklopt. Toen ik de deur open deed stond Haymitch voor de deur met een net pak. Hij zei: ' Ga je mee naar het altar mevrouw.'  Ik stap de deur uit en kijk mijn ogen uit. Ik ben maar 20 minuten weg geweest. Hoe kan het dat Peeta het zo mooi heeft gekregen in zo weinig tijd. Ik krijg niet lang de tijd om daar over na te denken want, de ambtenaar begint. Na een heel lang verhaal wat ik niet heb gehoord, omdat ik alleen kan zien hoe oogverblindend Peeta er uit ziet in zijn pak. Waar zou hij dat pak vandaan hebben gehaald. Zou hij net als mij 6 keuzes gehad hebben? ' Mevrouw Everdeen?' ' Sorry wat zei u?' ' Neemt u Peeta Mellark tot u man?' Ik was zo in dromenland dat ik het niet door had. Ik andwoorden snel: ' Ja ik wil.' De ambtenaar gaat verder: ' En jij Peeta Mellark neemt u Katniss Everdeen tot u vrouw.' Over dit andwoord hoef ik niet lang na te denken. ' Ja ik wil.' ' Dan verklaar ik jullie nu tot man en vrouw, je mag de bruid kussen.' Peeta kuste me en het voelde als of ik weer op dat strand zat in de arena. De bruiloft was voorbij en Peeta en ik gingen naar mijn huis. Dit was vanaf nu ons huis. Hij tilde me net voor de drempel op en draagde me naar binnen. Hij zette me weer neer. ' Ik ben moe' , zei ik tegen hem. ' Het is ook al laat liefste.' Hij gaf me een kus op mijn wang. Ik voelde dat ik blooste. We liepen samen de trap op. Hij liep zo dicht bij me. Het voelde heel raar voor me. Voor het eerst in mijn leven werd ik beschermt. Nou niet voor het eerst in mijn Leven. Toen mijn vader nog leefde was ik altijd beschermt. Toen hij dood ging was ik de verantwoordelijke. Daar ben ik zo gewent aan geraakt. Dit voelde voor mij heel nieuw. Het voelde eigenlijk wel fijn. Onder tussen stonden we al boven aan de trap. Ik draaide me om en stond oog in oog met mijn man. Peeta's ogen waren helder blauw. Zo prachtig, zo mooi en zo onschuldig. ' Waar kijk je naar?' vroeg hij aan mij. ' Naar jou prachtige ogen,' zei ik zo verleidelijk mogelijk. Hij keek me aan met zijn mooie ogen. ' Bevallen ze?' vroeg hij. ' Ja ' Hij pakt me vast. ' Ik hou van je, ' zei hij en hij zette een sarcastische stem op, ' Vrouw van mij.' Ik moest lachen. Ik zette een sarcastische stem op: ' Ik hou ook van jou man lief.' Ook hij moest lachen. ' Kom je we moeten naar bed,' zei ik. ' Ik kan nog niet naar bed.' ' Hoezo niet Peeta?' ' Ik moet eerst dit doen,' zei hij en hij kuste me.