Hoofdstuk 11

369 19 2
                                    

Peeta komt al naar me toe gezwommen. Ik blijf rustig zwemmen maar, Peeta zwemt steeds sneller. ' Katniss we hebben je nodig,' de paniek in zijn stem maakt me angstig en ik ga sneller zwemmen. Al snel ben ik Peeta voorbij. We klimmen uit het water en hij vertelt wat er aan de hand is. ' Finnick en Annie.... Wildehond..... Jij boog kan......' Ik snap wat hij bedoelt en ik sprint het bos in naar mijn dichtstbijzijnde pijl en boog. Als ik hem heb gepakt ren ik snel terug. ' Waar zijn ze?' vraag ik buiten adem. ' Daar,' zegt hij en hij wijst naar de overkant. Snel zwem ik naar de overkant en schiet gelijk 2 van de 5 honden neer. Zodra ik het water uit ben schiet er nog eens 2 neer. De overige wildehond rend wegt. ' Dankje,' zegt Annie buiten adem. We lopen naar de overkant. Peeta omhelst me. ' Gelukkig je bent ongedeerd.' Ik geef hem een zoen. Hij trekt me dicht tegen zich aan. Ik zie in mijn ooghoek dat Finnick hetzelfde doet bij Annie. Peeta zoent me nog eens een keer en dan lopen we naar huis. Zoals altijd moet ik voorop lopen. Gelukkig houd Peeta me gezelschap. Ik strek mijn hand uit en hij pakt hem vast. Ik ga dicht tegen hem aanlopen. Hij geeft me een kusje in mijn nek. We lopen een eind door. ' Ik leg even mijn boog weg ik ben zo terug,' zeg ik en ik geef Peeta een kus. Ik loop weg en leg de boog in een holle boom. Ik loop langzaam terug naar Peeta en de rest. Ik ren naar Peeta toe en hij naar mij. ' Katniss stop!!!' schreeuwt Finnick maar, het is al telaat. Peeta duwt me op de grond en knijpt mijn keel dicht. In mijn laatste ademhaal zeg ik: ' Peeta ik hou van je.' Ik zie de verwarring in zijn ogen. Dan word alles wazzig en wit voor mijn ogen.

Na de revolutieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu