Na de revolutie

Hoofdstuk 48

Ik word verblind door het witte licht. Mijn ogen wennen langzaam aan het licht. Als ik normaal kan zien kijk ik rond. Achter me bevind bos en voor me de hoorn. We staan in een strook water. Na het water komt lava, na de lava water enz. Francisca staat naast me en Stijn aan de andere kant van een land strook. Alleen Lars staat 2 vakken veder. Stijn staat recht voor de opening van de hoorn. We weten het plan. We rennen naar de hoorn en doden iedereen die op ons pad komt. Helaas is degene naast me Cato. De andere beroeps staan lekker verweg. Door mijn na denken vergeet ik de tijd. De klok is al bij 15, 14, 13. Ik moet rennen en zwemmen. 9,8,7,6 ik ga klaar staan om te duiken net als de rest van mijn team. 3, 2,1 de gong gaat en ik duik het ijskoude water in. Ik zwem naar de eerste landstrook die ik zie en klim er op. Dan ten ik zo snel mogelijk naar de hoorn en pak een pijl en boog. Ik,zoek snel wat bijlen en messen en die geef ik aan Francisca en Stijn. Al meerderen kinderen zijn dood. ' Jullie blijven hier ik vertrouw jullie ik ga Lars zoeken,' zeg ik en ik sprint weg. Ik zie Lars zwemmen naar een landtong. Gelukkig hij leeft nog. Ik schiet de jongen uit district 5 dood als hij Lars in de lava wilt duwen. Ik ren naar Lars en pak zijn hand. Samen rennen we naar de hoorn. Ik schiet ook het meisje van 8 neer. Eindelijk zijn we er. Stijn en Francisca leven nog gelukkig. Er staat iemand bij de hoorn die groot is heel groot. Als de gestalte zich omdraait herken ik hem. ' Cato,' zeg ik en ik val om zijn hals. ' Ga je ons helpen of vermoorden?' vraag ik poeslief. ' Uhmmmm,' moppelt hij. Snel voordat hij nee kan zeggen geef ik hem een kus op zijn wang. ' Helpen,' zegt hij zonder twijfel. Ik gooi een zwaard naar hem toe en hij moord iedereen die te dichtbij komt. Iedereen is bij de hoorn weg alleen wij 5 zijn nog over. ' Je kan beter met de beroeps mee gaan. Ik red me wel. Ik blijf aan je denken,' zeg ik. Hij knikt ' En alsjeblieft vermoord hun niet,' zeg ik en ik wijs naar Francisca en Stijn. ' Ik zal het niet doen,' zegt hij. Ik geef hem nog een kus op zijn wang en hij vertrekt. ' Je... Wat? Hè?' zegt Lars. Ik geef hem een knuffel. ' Wat heb je achter je rug?' vraagt Stijn. Ik haal mijn handen naar voren en iedereen schiet in de lach. ' Die komt niet ver zonder zwaard,' zegt Lars lachend. Nee, Cato komt niet ver zonder zwaard. ' Kom we pakken wat we nodig hebben en gaan dan weg,' zeg ik.