Hoofdstuk 51

226 15 2
                                    

Er komt een klein flesje uit de parachute. De vloeistof in het flesje is paars. ' Wat is het?' vraag ik,zachtjes aan Cato. ' Niks om je zorgen over te maken,' andwoord hij. Ik haal mijn schouders op en we lopen naar de hoorn. Ik weet dat we naar de hoorn lopen de rest niet. We zijn op de helft als we van koers veranderen. ' We gaan naar het westen,' zegt Cato als ik hem verdwaast aan kijk. Het word al donker en we slaan ons kamp op. ' Ik hou de eerste wacht,' zeg ik. ' Ik ook,' zegt Lars. ' Nee ik,' zegt Cato. ' Cato ga nou maar slapen,' zeg ik sussend. Hij knikt en kruipt in mijn slaapzak. Al snel slaapt iedereen. Alleen Lars en ik zijn nog wakker. ' Wat doe je nou,' zegt hij. ' Wat bedoel je?' vraag ik. ' Dat gedoe met Cato?' ' Gewoon,' zeg ik. Hij praat veder maar, ik negeer hem. Als ik even na denk zijn er nog 4 anderen tributen over. Er gebeurt niks maar, ik denk dat daar snel verandering in komt.

...............................

Sorry ik heb geen inspiratie. Ik hoop dat ik snel veder kan schrijven.

XXXXX Eva-Everdeen1212

Na de revolutieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu