Part 47

121 14 2
                                    

      Την επόμενη μέρα δεν κάναμε και πολλά. Πήγαμε μια βόλτα από τα παλιά μου λημέρια όπως το σχολείο μου, τα μέρη που αραζαμε με τους φίλους μου κλπ. Μετά είπαμε να πάμε μια βόλτα στο μολ εκεί που μου είχε κάνει έκπληξη πριν λίγα χρόνια.
      Όταν φτάσαμε δεν είχε πολύ κόσμο γιατί ήταν στα μέσα του καλοκαιριού και οι περισσότεροι έλειπαν για διακοπές. Το μολ μου φαινόταν μικρό. Πολύ μικρό. Μάλλον επειδή έχω συνηθίσει αυτά της Αμερικής που έχουν πέντε με έξι ορόφους. Κοιτώντας τα μαγαζια θυμήθηκα την μέρα που είχα έρθει με την Ιωάννα και την Άννα Μαρία. Τα μαγαζια που χάζευα χωρίς καμία όρεξη. Και τώρα είμαι εδώ. Με αυτόν δίπλα μου να με κρατάει σαν να πρόκειται να φύγω από κοντα του για πάντα. Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν το ποσό τον αγαπώ. Μικρή αν μου λέγανε ότι όταν μεγάλωνα θα έβρισκα κάποιον να με αγαπάει δεν θα τους πίστευα. Και τώρα να μαστε.
    " τι σκέφτεσαι μικρή;" Με ρώτησε διακόπτοντας με από τις σκέψεις μου.
    " σκέφτομαι... πως μερικά χρόνια πριν ήμουν εδώ με τα κορίτσια και χάζευα χωρίς όρεξη τις βιτρίνες. Και τώρα είμαι εδώ μαζί σου"
" αμπελοφιλοσοφίες δηλαδή" είπε και μου χαμογελασε. Τοτε του χαμογέλασα και εγώ. Ε βέβαια δε μπορώ να αντισταθώ σε αυτό το χαμόγελο. Τοτε με φίλησε στο μέτωπο και συνεχίσαμε να προχωράμε. Τοτε είδα ένα φοράμε σε μια βιτρίνα. Ήταν τέλειο. Σταμάτησα στη βιτρίνα για να το δω. Ύστερα ο Σον μου πρότεινε να μπω για να το δοκιμάσω και δέχτηκα. Ήταν ένα μπλε μίνι κολλητό φόρεμα. Η γραμμή του εφάρμοζε τέλεια πάνω μου ενώ τόνιζε πολύ τις καμπύλες μου. Όταν βγήκα από το δοκιμαστήριο για να το δείξω στον Σον εκείνος έμεινε με γουρλωτα τα μάτια Σα να βλέπει κάτι υπέροχο.
   "Ει...είσαι υπέροχη με αυτό" είπε ψελλίζοντας.
   " ευχαριστώ αλλά δεν ξέρω πως θα μπορέσω να το αγοράσω είναι πολύ ακριβό..."
" δεν ακούω λέξη θα στο πάρω εγώ. Πάμε τώρα κι ολας στο ταμείο." Είπε διακόπτοντας με.
Τοτε έβγαλα το φόρεμα και αφού ντύθηκα πήγα στο ταμείο με τον Σον. Την ώρα που ο Σον εδεινε την πιστωτική του τον έπιασα να δαγκώνει το χείλος του και τοτε τον σκούντηξα κάνοντας νόημα ότι θα τα πούμε μετα.

———————————————
Λυπάμαι για το μικρό κεφάλαιο αλλά είχα μείνει από ιδέες. Λοιπόν καταρχάς σας ευχαριστώ πολύ για τα 4Κ reads σημαινει πραγματικά πολλά για μενα γιατί έχω ρίξει πολύ δουλειά για την ιστορία τα τελευταία δυο χρόνια. Επίσης, θα ήθελα την γνώμη σας. Σκέφτομαι να διορθωσω τα πρώτα κεφάλαια. Πείτε μου τη γνώμη σας γι αυτό στα σχόλια. Μη ξεχνάτε να ψηφίζεται σας αγαπωω πολύ καλή συνέχεια ❤❤

Friends...? Where stories live. Discover now