Friends...?

Part 44

"Ατύχημα σήμερα στην κεντρική λεωφόρο του Άμστερνταμ". "Πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση ή για κάποια άλλη ενέργεια;". "Θύματα πολλοί εφηβοι".

"Μελ Μελ ξυπνά. Μελ".
Ανοιξα τα μάτια μου και διέκρινα τον Σον να προσπαθεί να με ξυπνήσει ταρακουνώντας με.
" είσαι καλά;" με ρώτησε με αγωνία.
" τι έγινε; άκουσα κάτι για ατύχημα και μετά.."
"Όλα στον ύπνο σου εγιναν. Πέσε κοιμήσου τώρα είναι νωρίς" είπε και ξανά ξάπλωσε δίπλα μου. Εγώ δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Οι φωνές από το ονειρο μου έπαιζαν ξανά και ξανά στο μυαλό μου.

"Μελ μήπως είδες το μαύρο μου τζιν;"
"Είναι στην ντουλάπα δίπλα από τα φούτερ".
Αφού πήρα το νεσεσέρ μου και βάφτηκα στο μπάνιο, άνοιξα την ντουλάπα για να δω τι θα βάλω. Αφού κοιτούσα Σα χάνος την ντουλάπα για πέντε λεπτά, κατέληξα σε μια μπεζ φούστα μέχρι το γόνατο και μια μπλούζα ριγέ ασπρόμαυρη. Επειδή στην Ολλανδία είχε κρύο, θα το συνδιαζα με μπεζ καλσόν, baby pink δερμάτινο τζάκετ και το άσπρο κασκόλ μου. Τρομερή περιγραφή του αουτφιτ. Anyway αφού έβαλα και τις γκρι ugg μου βρήκα τον Σον να με περιμένει στην πόρτα. Θα κατεβαίναμε για πρωινό και μετά θα φεύγαμε για την συναυλία του. Τα παιδιά είχαν ρεπό σήμερα γιατί ο Σον έκανε μόνος του συναυλία και θα πήγαινα και εγώ μαζί του.
"Πάμε;"
"Ναι"
Κατεβήκαμε κάτω και πήραμε το πρωινό μας.
κλασσικά εγώ έτρωγα τα κρουασανακια με τη σοκολάτα ενώ ο Σον δεν μπορούσε να αντισταθεί στα μαφιν. Όταν επιτέλους τελειώσαμε ξεκινήσαμε να πάμε στην Αρένα. Στην διαδρομή παρατηρούσα τους δρόμους του Άμστερνταμ. Ήταν όλα τόσο ήρεμα. Άνθρωποι έκαναν βόλτες είτε πεζοί είτε με τα ποδήλατα τους. Ακριβώς σαν την ταινία " το Λάθος αστέρι". Είναι από τις ποιο όμορφες πόλεις το Άμστερνταμ. Θα βάλω τον Σον να με παει στο Μουσείο της Αννας Φρανκ. Πρέπει να πάω εκεί.
" Εε αν τι σκέφτεσαι;" είπε ο Σον βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.
" τίποτα απλά χαζεύω τους δρόμους"
"Σα παιδακι κανείς μωρό μου" είπε με μια γλυκιά φωνή που πάντα με κάνει να λυγίζω. Λίγη γρα αργότερα φτάσαμε στην αρένα. Εκεί έτρεχαν άνθρωποι κάνοντας τις δουλειές τους δηλαδή ρυθμίζοντας φώτα, ηχεία Κλπ. Πως είναι δυνατόν ο Σον να τους ξερει όλους;
" μωρό μου θέλω να μείνεις μαζί μου μην απομακρυνθείς γιατί είναι μεγάλο στάδιο και μπορεί να χαθείς"
"Λες και είμαι κανα μωρό ρε Σον" είπα πειράζοντας τον.
" είσαι το δικό μου" είπε κλείνοντας μου το μάτι.
"Άσε τα μέλια θα τα πούμε μετά αυτά" είπα σπρώχνοντας τον ελαφρά.
"Σον έλα για πρόβα " είπε ένας τύπος από την ομάδα. Τοτε ο Σον έκανε όπως του είπανε.

Φωνές χαρούμενες ακούγονταν σε όλο το στάδιο. Το στάδιο που πλέον έχει γεμίσει. Εγώ καθόμουν πίσω στα παρασκήνια και παρακολουθούσα από ένα ξεφωτο το στάδιο να γεμίζει. Ο Σον έκανε τις τελευταίες πρόβες και ζέσταμα ώσπου ήταν έτοιμος να βγει.
" καλή τύχη"
" όπως είπαμε μωρό μου μη φύγεις" είπε βιάστηκα με φίλησε και βγήκε. Όταν βγήκε το κοινό τσίριζα περισσότερο. Παρακολουθούσα με προσοχή κάθε του κίνηση και τον θαύμαζα. Θαύμαζα το θάρρος του έτσι όπως κουνιόταν με άνεση πάνω κάτω στη σκηνή. Εγώ δε θα μπορούσα ποτέ να το κάνω.

"Κάντε στην άκρη"
"καλέστε ασθενοφόρο!"
" ήρθε η αστυνομία!"
" κόρη μου, γιατί γιατί σε εμάς;"

Αυτά τα λόγια. Αυτά τα λόγια ήταν τα μόνο που μπορούσα να θυμηθώ. Πλέον βρισκόμουν στη σουίτα του ξενοδοχειου με τον Σον από πάνω μου να με παρακαλάει να ξυπνήσω.
"Τι έγινε;" ρώτησα με ανησυχία.
" Δωξα το Θεό είσαι καλά" είπα τρομοκρατημένος και με αγκάλιασε.
" δε θυμάσαι τι έγινε;" ρώτησε
Ήταν η στιγμή που έμπαινε το mercy στη συναυλία για να τραγουδήσει ο Σον. Όταν ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και ένα πλήθος παιδιών άρχισε να τρέχει προς τις εξόδους. Εμείς πίσω στα παρασκήνια δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι συνέβαινε. Ο Σον έτρεχε πίσω πανικόβλητος.
"ΦΥΓΕΤΕ ΕΣΚΑΣΕ ΒΟΜΒΑ" είπε ανήσυχος.
Τοτε με πήρε από το χέρι και τρέχαμε. Με έβαλε σε ένα βαν κι μετά όλα μαύρισαν. Με δάκρυσα στα μάτια τον κοίταξα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν αλήθεια.
"Μωρό μου Ηρεμισε είσαι καλά. Θα πρέπει όμως να ενημερωθούμε για το τι γίνεται".
Τοτε άνοιξε την τηλεόραση. Όλα τα κανάλια έλεγαν για το τρομοκρατικό γεγονός. Μια πρόταση όμως ήταν αρκετή για να με κάνει να κλάψω με λίγους.
" μέσα από τα δεκάδες θύματα, ήταν και ένα 14χρονο κορίτσι με αναπηρία" ανακοίνωσε η δημοσιογράφος στο κανάλι ειδήσεων. Ήταν το κοριτσι από το αεροδρόμιο.

Χευυ λοιπόν αποφάσισα να ανεβάσω ένα κεφάλαιο λίγο ποιο περίεργο εμπνευσμένο από την συναυλία της Αριανα. Επειδή δεν ξέρω αν θα το αποδεχτείτε μερικές (είπα τυχαία χώρα) αν υπάρξουν αντιδράσεις το κεφάλαιο θα διαγραφει και θα αντικατασταθεί με άλλο. ❤️