Gece Mavisi [Tamamlandı]

1

Selam, öncelikle; kitabı sıkıntımdan yazmaya başlamıştım ve hiç beklemediğim şekilde tuttu. İlk bölüm çok kötü olsa da diğer bölümleri beğeneceğinizi umuyorum.
...
Kara kedi'nin ağzından;
Her zaman olduğu gibi, akumayı yenmiştik. Bir değişiklik yoktu henüz, ama olacaktı. Her ne kadar belli etmiş olsam da, kendi ağzım ile ifade edecektim, Uğur böceği'ni ne kadar sevdiğimi. Beni ne kadar anlamak isterse artık.
Gitmeden önce son kez seslendim ona,
-"Uğur böceği!"
Dönüp bana baktı, derin bir iç çektim ve kendimi hazırladım.
-"Evet?"
-"Biliyorum, çok belli ettim ve anladın. Gene de, herne kadar anlamış gibi gözüksende, henüz herşeyi değil. Bak ben seni seviyorum ve-"
Ona kendimi tam anlamı ile ifade edecekken, beni gene anlamak istememişti. Her zaman ki gibi.
-"Bak, üzgünüm ama ben seni sadece ortağım olarak görüyorum, daha fazlası değil. Sana bir anlık bile birşey hissetmedim. Kalbim boş olsa bile, sana birşey hissetmezdim. Ben sana sadece arkadaş gözüyle bakıyorum. Sende artık vazgeçsen, ikimiz içinde daha iyi olur."
-"Biliyorum, biliyorum. Denedim. Olmadı, ben senden başka kimseye, sana hissettiğim gibi hissetmedim, hissedemiyorum. Bende senden vazgeçemiyorum."
Kollarını açıp, kendi etrafında dönerken bana karşılık verdi.
-"Etrafına bir bak, senin için benden daha iyileride var. Bana takılıp kalmamalısın."
Daha sonra yanıma geldi, elimi avuçlarının arasına aldı ve kendi kalbine koydu.
Sonra bana baktı ve titrek bir ses tonu ile konuştu.
-"Bak, bu kalp başkası için atıyor."
Sonra da, benim ellerimi benim kalbime koydu ve devam etti,
-"Belki bu kalp gerçekten de benim için atmıyordur. Belki de sen, bana değil de bu maskeli kıza aşıksın, havalı süper kahramana."
-"Belki de senin kalbin, o kişi için atmıyordur. Beni bir kez için anla n'olur. Bir kez."
-"Üzgünüm ama, sevmediğim birine seni seviyorum diyemem. Sevmediğim birine, o gözlerle bakamam, ben kabullensem kalbim kabullenmez. Sen beni anlamalısın."
-"Ah üzgünüm, haklısın. Sevmediğin birini sevmeye zorlayamam. Ama sadece fark etmeni ve empati kurmanı istemiştim, sen gene de beni anlamadın, sorun değil."
Daha birşey demesine izin vermeden, o çatıdan bu çatıya atlayarak oradan uzaklaştım.

Uğur böceği'nin ağzından;
Napmıştım ben? Onun Canının Çok Yandığını Umursamadım, geçiştirdim. Onu düşünmedim bile. Ben bukadar bencil ve umursamaz bir insan mıydım? Ben bukadar kötü biri miydim?

Anlatım;
O sırada Kara kedi, evine pencereden girmiş, son derece solgun ve mutsuz sesi ile, dönüşümden çıkması için gerekli olan iki kelimeyi söyledi,
-"Pençeler gitsin."

Adrien'dan;
Kendimi yatağa attım ve kendi kendime konuşmaya başladım, beni benden başka kimse anlamıyordu.
Sadece kendi kendimi teselli edebilirdim, bunu yetenek edinmiştim artık.
Plagg desen, sadece boğazını düşünüyor.
Babam desen, soğukkanlı somurtkan herifin teki.
Alya ve Nino'yu kendi sorunlarımla sıkmak istemiyorum ve çokta yakın hissetmiyorum zaten onlara kendimi.
Birini atladığımın farkında bile olmadan, gözlerimi yumdum.
Bir kere bana şans verse, ne olurdu yani?
Bu düşünceyi, kendi kendimle tartışırken; uyuya kaldım.

Yazar'dan;
Kara Kedi'nin arkasından uzunca baktıktan ve aynı zamanda, düşüncelerinden boğulurken onu küpelerinin ötmesi kurtarmıştı.
Genç kız, yoyosunu bir oraya bir buraya atarak sonunda evine varmıştı.
Küçük terasından odasına girer girmez normale döndü.
Mutsuzdu çünkü, Kara kedi'yi, ortağını, arkadaşını çok üzmüştü.
Marinette'in Ağzından;
Gelir gelmez kendimi sıkıntılı bir şekilde yatağa attım.
Küçük kwamim her zamanki gibi beni teselli etme peşindeydi.
-Sorunun Kara Kedi olduğunu biliyorum marinette,ama üzülme sen doğru olanı yapıyorsun.Ona boşuna ümit vermemek en iyisi ve sen bunu yapıyorsun.Ona soğuk davranıyorsun hem ona ümit vermemiş oluyorsun hem de sevdiğin çocuğa ihanet etmemiş oluyorsun, yani kısacası sen doğru olanı yapıyorsun Marinette.(Bu nasıl uzun bi cümle aq Kkajskskz)
Küçük tatlı kwamim,beni o narin,ince ve tatlı sesiyle teselli etmeye çalışırken, ben içimden ağlıyordum.
-Doğru olanı yapmıyorum Tikki,Ben tam bir pisliğim!Evet, belki ümit vermiyor olabilirim ama çok kaba davranıyorum ona...
Yazar'dan;
Tikki bu sözler karşısında ne diyeceğini bilemedi ve en iyi cevap olan suskunluğu seçti...
Marinette'in Ağzından;
Nasıl bu kadar pislik olabiliyorum?
Ben tam bir aptalım,sadece kendini düşünen bir aptal.Başkalarının ne dediği umurumda bile olmuyor sadece kendimi duyuyorum...
Düşüncelerimde boğulurken akan gözyaşlarım eşliğinde uykuya daldım.

Sea!Evetğ İlk Bölüm Gece gece yazıyorum kafam çalışmıyor ve dee kollarım ağrıdı sabah 7'de kalkıcam ama uyuyamıyorum olmuyor aq iki gündür karın ağrısı yüzünden gidemiyorum ztn -,-
Okulu s*ktir ettim *-*
Herneyse aq kollarım ağrıdı yoksa daha yazıcaktım sonraki bölümde görüşürük hadi allaha emanet 🤣😘