Gece Mavisi [Tamamlandı]

8

Tekrardan tebesssüm etti ve;

--------------

-''Üzgünüm,kollarımı haraket ettiremiyorum.''

-Aaa,neden ki?

-Bilmiyorum... Hiç bir yerimi oynatamıyorum.

-Nasıl ya?

Yüzü asıldı.

-Hiç bir fikrim yok.

Ardından odaya doktor girdi.

Yaşlı doktora baktım.

Doktor;

-Nasılsınız bakalım küçük hanım?

-Pek iyi değilim.

-Neden?

-Hiç biryerimi ha-hareket ettiremiyorum.

-Panikleme,iyileşme sürecinde böyle olur. İlk bir ay böyle geçecek.

-Immgh,peki...

Marinette'in,paniklememesi için doktorla dışarıda konuşmak istiyordum.

Doktor,

-''Tekrardan geçmiş olsun.'' dedi ve odadan çıktı.

Bende konuşmak için arkasından çıktım.

-Bayım,bir dakika bakar mısınız? (Aslında doktor bey bir dakika bakar mısınızdı sonra ekrana Türkiye'de miyiz? doktor bey ne amk bakışı atıp düzelttim. Sizce hangisi daha iyi?)

Arkasını dönüp bana baktı ardından yakınlaştı.

-Tabi.

-Marinette'in durumu nasıl? Siz sakat kalabilir falan diyordunuz?

Biz konuşurken Nino,yeni gelen Alya,Bay ve bayan DUPAİN CHENG,Marinette'in kaldığı odaya giriyorlardı.

-Evet,hala ihtimal taşıyor. Ama önemli olanı yani ölüm riskini atlattı ya,nasıl yaşarsa yaşasın YAŞAMAK her türlü güzeldir. İkinci ayda sonuçları göreceğiz. Tekrardan geçmiş olsun.

-Anlıyorum. Haklısınız,saolun. Ben elimden ne geliyorsa yapacağım.

Hafif tebessüm ettikten sonra arkasını dönüp ilerledi doktor.

Ardından baktığım doktordan gözlerimi alıp,Marinette'in kaldığı odanın kapısına baktım.
(ARDINDAN=ARKASINDAN)

Onlar konuşurken rahatsız etmemek amacı ile odaya girmemeye karar verdim.

Odanın kapısına dalmış olmalıydım ki,omuzumda bir ağırlık hisettim.

Arkamı dönmeme izin vermeden;

-Adrien?

Her gün duyduğum bu ses Nathalie'ye aitti.

Ona dödükten sonra,

Konuşmama izin vermeden;

-Adrien,ne oldu? Okula gitmemişsin. Hem bu halin ne?

-Sorun değil Nathalie. Daha sonra anlatırım,izininle.

-''Peki.'' demekle yetindi.

Umursamaz bir şekilde ilerledim.

O an boşluktaydım. Marinette uyanmıştı ama... Her an herşey olabilirdi. Ağlamaktan çok yorulmuştum,biraz uyumak gerçekten iyi gelecekti. Artık her ne kadar uyuyabilirsem.

Hastaneden çıkmadan önce;son kez Marinette'in odasına baktım. Önüme dönüp devam ettim.

Hastanemden çıktığımda önümde kapımı açmış bekleyen bir adet şöförüm ve ne zaman geldiğini anlayamadığım Nathalie vardı.