Gece Mavisi [Tamamlandı]

27

Özledim sizii. Hayran kurgu da #727 . Seviyorum sizii. Son iki bölümde olan olayları anladınız mı, anlatan bir bölüm yapayım mı? Bunu lütfen cevaplandırın, önemli. Yoksa kitabı anlayamazsınız.
***
"Nooroo ile konuştum." Kadın usulca başını salladı, dinlemeye devam etti.
"Plan işe yarıyor." Kadın soğukkanlılığını koruyarak, cevap vermek üzere dudaklarını araladı.
"O kadar emin olmamalısınız."
"Eminim demedim Natalie." Kadın mahcupca başını eğdi. Bir kaç saniye sonra adamın sesi duyuldu. "Önemi yok." Kadın başını salladı. "Artık gitsem iyi olacak."
***
"Görüşürüz küçük kelebek." İyiliğe bürünmüş kelebeğe el sallarken, gülümsüyordu ayrıca genç kız. Kara kedi ise boş gözlerle Uğur böceğini seyrediyordu. Uğur böceği, ortağına döndü. "Çak bakalım!" Kara kedi bakışlarını Uğur böceğinin, yumruk şeklini almış eline yöneltti. Daha sonra rahatsız bir ses tonu ile "Çak bakalım." Dedi. Uğur böceği anlamamışcasına kaşlarını kaldırdı. "Neler oluyor?" Dedi hesap sorar gibi. "Senden hoşlanmıyorum." Uğur böceğinin yüzünü ukala bir gülümseme kapladı. "Bende senden hoşlanmıyorum." Kara kedi anlamaz bakışlarını Uğur böceğine yollarken, Uğur böceği kendini tutamayıp kahkaha attı. Kara kedi boğazını temizledi ve tekrar konuştu. "Artık sana aşık değilim." Uğur böceğinin yüzü asıldı, doğrusu biraz bozulmuştu. "Demek öyle..." Dedi kırgın bir ses tonuyla. "Birine birşeyler hissediyorum." Dedi Kara kedi, uğur böceğinin şaşkınlıktan ağzı açılırken. "Ne? Nasıl? Kime?" Her ne kadar belli etmese de, Kara kedinin ona karşı davranışları hoşuna gidiyordu. Başkasına aşık olması biraz üzmüştü. Kimin hoşuna gitmezdi ki?
"Tam olarak emin değilim..." Uğur böceği gözlerini devirdi, birazda olsa sevindirmişti bu onu. Bir yandan da içinde bir yerlerde kendine kızıyordu. Neden böyle davranıyordu ki? O Kara kediyi sevmiyordu. "Pekala..." Deyip arkasını döndü. "Sonra görüşürüz."
"Görüşürüz Uğur böceği."
***
"Kara kedi birinden hoşlanıyormuş Tikki. Düşünebiliyor musun? Düne kadar bana kör kütük aşık olan kedi! Ah. Sanırım kafayı yiyeceğim."
"Fazla abart mıyor musun, Marinette?"
"Haklısın, ben neden böyle davranıyorum?"
"Benim bir fikrim var ama..."
"Hayır, hayır, hayır. Ben Kara kediden hoşlanıyor olamam." Tikki, Marinette'e alaycı bakışlar atıyordu, Marinette gözlerini devirdi. "Belki, biraz... Çok az." Ardından, daha Tikki'ye fırsat vermeden ekledi. "Ama o da davranışlarından dolayı, arkadaşça bir hoşlantı..."
"Anlıyorum seni Marinette, kim olsa aynı davranışları sergilerdi."
"Yine de artık onun leydisi olmadığım düşüncesi beni deli ediyor!"
Tikki'nin şaşkınlıktan ağzı açılırken, sadece susmakla yetiniyordu.