Gece Mavisi [Tamamlandı]

17 - "Gece"

Marinette'den;
Gözlerimi açtığımda etraf karanlıktı. Yeni uyandığım için daha ayılamamış, gözlerimi kırpıştırıyordum. Saate bakmak için yatağımdan kalktım, karanlık dolayısıyla zar zor görüyordum. Çalışma masamın önüne geldiğimde, tutundum ve üstünde telefonumu aramaya başladım. En sonunda, elimde hissettiğim telefon ile tebessüm ettim. Telefonumu kavradım. Açtım ve saate baktım. Saati görmem ile, gözlerim fal taşı gibi açıldı. "4.20" Nasıl o kadar çok uyumuştum ben ya? Şimdi geride yatamayacaktım. Bunun verdiği sinir ile tuttuğum sıkıntılı nefesi verdim ve odamdan çıkmak üzere dikkatli bir şekilde ilerledim. En sonunda odamdan çıkamayacağımı anladığımda pes ettim. Yatağıma uzandım ve elimde sımsıkı kavradığım telefonumu kurcalamaya başladım.
Sosyal medyada biraz gezindim, çünkü şuan yapacağım hiç birşey yoktu. Ne odadan çıkabiliyor, ne de uyuyabiliyordum. Sonra da, Ladybloğa girdim ve Alya'nın paylaştığı güncellere baktım. Sabah ki acıyı hâlâ üstümden atamamıştım. Bütün vücudumu sarmış, ağrıyor ve sızlıyordu. Bunun verdiği büyük sıkıntıyla kocaman bir nefes verdim.
Işığı açmaya çalışıp, bir sıkıntı çıkarmak istemiyordum. Ondan dolayı, olduğum yerde kalakalmıştım ve bu beni sıkmıştı. Hem vücudumda ki ağrı, hem de bu sıkkınlık beni çok bunaltmıştı. Sürekli sıkıntı nefesler alıp veriyordum. Bunun üzerine, terasa çıkmanın iyi bir fikir olduğunu düşündüm. Telefonumun fenerini açtım ve yatağımdan doğruldum. Küçük ve dikkatli adımlarla terasa ilerliyordum. En sonunda terasa çıkmak için gerekli olan merdivene vardığımda, tırabzana tutundum ve dikkatli bir biçimde çıktım. Merdivenin en tepesine vardığımda, terasın kapısını açtım ve çıktım. Rüzgarın esintisinden dolayı hafif irkilmiş, kollarımı birleştirmiştim. Kafamı kaldırıp gökyüzünü izledim. Gökyüzünde, kocaman bir ay, parıl parıl parıldayan yıldızlar geceyi aydınlatıyordu. Gözlerimi kapatmış, soğuk rüzgarın yüzümü yalamasına, saçlarımı dağıtmasına izin veriyordum. Rüzgarın eşsiz sesine kulak veriyor, bir ninni gibi uykumu getirmesine öylece göz yumuyordum. Yaralarımı üflüyor; acımı dindiriyordu, bu bana iyi geliyordu...