Formula #8 End?

99 1 0
                                    

Chloe's POV

Pauwi na ako ng tawagin ako ni Leo, bumili ako that time ng singsing para kay Edward. Regalo ko dahil proud ako sa kanya dahil sa mga achievements niya. Isinama ako ki Leo sa isang resto para kumain. Pero hindi ko inaasahan ang nakita ko. Si Edward at si Denice nahahalikan. Ang masakit pa doon bakit.... bakit gumaganti si Edward ng halik?!

''Nice to meet you MR.EDWARD HERALDEZ?'' -Leo

Tumigil si Denice sa paghalik..

''O? ano? nandito.....ka... na..pala........ Chloe?'' gulat na pagkakasabi ni Denice.

''Edward......... Akala ko ba......... ako lang! Akala ko ako lang ang mahal mo!..''  ito na lang ang nasabi ko. Ang sakit, ang hirap makita na may kasamang iba si Edward. May kahalikang iba.. Hindi ko na napigilan ang luha ko, bigla na lang bumagsak sunod sunod. Ayoko na dito! Ayoko ng makita si Edwardd kaya tumakbo ako palayo para makaalis. Nabitawan ko na rin yung nabili kong singsing wala na akong pakiam doon, wala na!

Denice POV

Ano na naman ba ang nagawa ko? Napakatanga ko at hindi ko man lang naisip na magkakakilala sila. Pakiramdam ko napakasama ko para magkaroon ng dahilan ang dalawang taong nagmamahalan ng malakin problema.Hindi ako marunong mag-isip! Nang tumakbo si Chloe palayo sinundan agad siya ni Edward kaming dalawa langang natira ni Leo sa resto.

''O Denise! Akala ko ba BOYFRIEND mo si Edward? Hahaha'' -Leo

''Napasama mo! Bakit mo sinama si Chloe dito?'' galit kong sagot.

''Nakasalubong ko lang naman siya sa mall. Gusto kasi kitang ipakilala at yung BOYFRIEND mo sa kanya!'' -Edward

''Walang hiya ka! Napakasama mo!'' akma ko siyang sasampalin pero bigla siyang nagsalita.

''Ako? Ako pa ang masama? Hindi ba kaw?Dahil alam mong may GIRLFRIEND na yung tao, ipapakilala mo pa sa akin si Edward na Boyfriend mo?! Mag-iisip ka muna kasi bago ka gumawa ng kung ano anong eksena.. Ang taawag dapat sayo manggagamit! ''-Leo

''Huwag ka ng lalapit sa akin kahit kailan! '' ito na lang ang nasab ko kay Leo. Sobrang napahiya ako, sobrang nakasakit ako. Dapat kong tama ang pagkakamali ko...

Edward's POV

Hindi ko maabutan si Chloe sa pagtakbo. Masyadong maraming taong nakaharang pero pinipilit kong huwag siyang mawala sa paningin ko. Sana pala hindi na ko nakipag deal kay Denice... Hindi k rin naman inexpect na hahalikan niya ako at dadating namn si Chloe kasama si Leo.. Napakahayop talaga ng lalaking yon.. Nasa may labas na si Chloe para sumakay ng taxi ng bigla siyang madapa. Basa na siya dahil sobrang lakas ng ulan. Dahil sa pagkakadapa niya naabutan ko siya.

''Chloe mag-usap tayo please!!'' pagmamakaawa ko sa kanya..

''Ang sama sama mo! Pinaglalaruan mo lang ako! Ang sama mo..'' paulit ulit niyang sinasabi sa akin habang sinasampal at sinusuntok sa dibdib.

''Hindi kita pinaglalaruan Chloe! Magpapaliwanag ako..... Please..!''

''Ano pang dapat ipaliwanag mo? Na magkahalikan kayo ng X-GIRLFRIEND MO? ANO! Nasarap na sarap ka sa pagganti sa kanya sa paghalik? Ang kapal ng muka ng babaeng yon!'' galit na sabi ni Chloe.

''No Chloe! Ang lahat ng nakita mo ay di totoo... ''

''Ano? Nanaginip ako that time? Sana nga panaginip na lang! Sana dahil para sa akin isa iyong malaking bangungot at sana hindi na ako magising!'' tumayo si Chloe para sumakay na ng taxi. Hinawakan ko naman ng mahigpit ang kamay niya upang hindi siya makasakay.

''Bitawan mo ako Edward! Please..... Gusto ko ng umuwi!'' -Chloe

''Let me explain.... Please naman....''

''Bakit Edward? Ikaw ba nakinig sa akin? sa paliwanag ko noong niyakap ako ni Leo? Hindi naman diba? Hindi! Vinideo mo pa nga eh! Hindi ko na kailangang i-video ang ginagawa ninyo ni Denice dahil malinaw sa mata ko at alam mo ang ginagawa mo!'' -Chloe

''Chloe humingi sa akin ng pabor si Denice na magpanggap bilang boyfriend niya. Hindi ako matanggi dahil may utang na loob ako sa kanya dahil tinulungan niya ako noong nasa Pacific place ako. May nanabutahi sa akin at siya ang nagturo kung sino ang may gawa. Iyun lang ion lang wala kaming relasyon, mali ang iniisip mo.....''

''Kasama ba sa pabo na maghalikan kayo? Ha?!'' -Chloe

''Hindi! Hindi ko inaasahang hahalikan niya ako!''

''Hindi inaasahan pero GUMANTI KA!'' -Chloe

''Nadala lang ako.... Dahil akala ko ikaw si Denice.''. bigla niya akong sinampal..

''Hindi ko alam kung maniniwala ako sa'yo! Ang sakit sakit Edward! Ayoko na sa'yo!'' humagulgol siya ng iyak at sumakay na ng taxi pa alis. Agad naman akong pumunta sa parking lot para sundan siya.. Buti na lang at traffic dahil naabutan ko yung taxing sinasakyan niya. Medyo nanlalabo ang mata ko at hindi maganda ang pakiramdam ko! Fuck! Pagdating sa tapat ng bahay nila Chloe agad akong bumaba para habulin siya..

''Chloe! Please!!! Sorry! Sorry!'' nagsimula ng tumulo ang luha ko.. Hindi siya sumasagot pero umiiyak siya. Sobrang lakas ng ulan ng oras pero dinig din ang pag-iyak ni Chloe.

''Edward! Huwag mo na kong pahirapn. Bitiwan mo na ako.. ''nakaluhod ako habang yakap ang baywang ni Chloe.

''Sorry na! Mahal na mahal kita! Sorry! Chloe!''

''Ayoko na! Ayoko na dahil sobra mo akong sinaktan. Kung masaya ka kay Denice, sa kanya ka na lang! Tutal mas marami kayong pinagsamahan diba?'' -Chloe

''No! Hindi mahal na mahal kita!'' agad niyang pinilit tanggalin ang mga braso ko pero ayoko.. ayokong bitawan siya.. Natatakot akong hindi ko na siya ulit mahawakan..

''Edward ayoko na sa'yo! Tapusn na natin to! Ang sakit dahil maghihiwalay tayong dalawa na sugatan ang puso! Ayoko na talaga!'' -Chloe

''Anong ibig mong saibhin?''

''Mag break na tayo!'' lalong umagos ang luha ko nung marinig ang mga salitang lumabas sa kanyang bibig. Bigla niyang naalis ang kamay ko sa beywang niya dahil nanghihina na ako.. Pumasok siya ng pintuan at isinara ang gate.. Naiwan na ako ngayon ng mag-isa sa labas.. Ang sakit sa kalooban dahil hindi ko inakalang mangyayari ito.

Chloe's POV

''Anong nangyari anak? ha?'' -Mommy

''Wala po.....'' sagot ko habang umiiyak..

''Wala? Bakit ka umiiyak? Basang basa ka...'' -Mommy

''Mommy... Ang sakit sakit!'' yumakap ako kay Mommy.

''Si Edward, wait lang, papapasukin ko siya. Mag-usap kayo..'' -Mommy

''Mommy huwag na! Wala na kami.... ''muling umagos ang luha ko ayoko ng ganito. Ang sakit ang hirap. Umakyat na ako ng kwarto para makapag-isa. Sinilip ko si Edward a nandoon pa rin siya. Basang basa at iyak siya ng iyan. Umaasang babalikan ko siya pero ayoko na talaga.. Gusto ko siyang lapitan dahil halatang nahihirapan siya pero ako din naman nahihirapan sa ginawa niya.

''Edward......'' ito na lang ang lumabas sa aking bibig ang hirap ang sakit.. Hindi ko na namalayan, nakatulog na pala ako.. Mga 12am na ulit ako nagising at sumilip ako para tingnan si Edward. Nandoon pa rn siya. Nakaupo at natutulog habang nakahawak sa rehas ng aming pinto. Hindi ko siya matiis kaya agad akong bumaba para papasukin siya. Paglabas ko ng pintuan wala na siya.. Lumabas ako ng gate pero wala na siya doon. Ang tangi kong nakita ay ang kanyang sasakyan pero walang tao sa loob. Bumalik na ako gate para pumasok pero bago ako makpasok nakakita ako ng bahid ng dugo. Kay Edward kaya ito? Nasaan na ba kasi siya? Edward.....

Formula ng Pag-ibigTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon