Til There Was You (Arragona Heirs #2)

-Prologue-

I was strumming my guitar in the middle of a park.

Binalikan ko ang buhay ko habang kumakanta.

I was once known as the queen of all but now it seems that I have only myself. I live in a luxurious life and get what I want in just a snap.

Nothing is so good it lasts eternally

Perfect situations must go wrong

But this has never yet prevented me

From wanting far too much for far too long

I only want affection of the people that surrounds me. Yes, I maybe given a lot of things and stuffs that's why I became a brat to the eyes of other people. I am a princess living in a fairytale. But no, I'm not.

I just want to be an ordinary girl. I just want someone who will treasure me. Yun lang naman ang hiling ko. It seems my dream will be just a dream sa takbo ng sosyalidad na kinabibilangan ko.

I grew up having a golden spoon on my mouth, di naman maikakaila iyon. Kapag sinabi mong Merced kilala na nila kung sino kami. I also do not have siblings. Siguro inadya ni Lord para matuto akong mag-isa, para hindi ko kailanganin ang tulong ng iba at para tumayo sa sarili kong mga paa.

As I grow up, nakilala ko ang mga tao na handang sundin ako makuha lang nila ang gusto nila sa akin, ang benepisyo na kasama ako. May mga tao talagang user at walang dignidad. Kaya naman ng tumungtong ako ng college ay napagpasyahan kong sa ibang bansa na ituloy ang pag-aaral ko. I finished my studies at Drexel University in Philadelphia, Pennsylvania.

Doon ko nakilala ang best of friends kong sila Charle (Sharl) lemrick isang Fil-Am at Evi Myers isang Fil-Dutch. Both of them are my strength during those days that I am coping up in Philadelphia. They are true people. They didn't know what was my family background aside from I am a pure Filipina.

Isa ito sa dahilan kung bakit sa ibang bansa ko mas piniling manatili dahil dito walang judgmental na tao. Walang pangapangalan, kilala ka man o hindi pantay-pantay lang kayo.

Many of my fake-friends accused me of being liberated. Kesyo daw pumunta ako sa ibang bansa para magyabang, para makahanap ng foreigner na makakatapat sa halaga ko. Excuse me ano, walang kahit na anong katumbas ang isang Daniella.

Through a short time frame nagawa ko ang lahat ng gusto ko ng walang pumipigil sa akin at nagdidikta. Although I miss my mom and dad ay hindi pa ako pwedeng umuwi sa Pinas lalo na at magbubukas na naman ng panibagong branch ang La Libertá o Freedom sa english. This boutique is my freedom. My breathe of a fresh air.

Umaayon naman ang pagkakataon dahil nakikilala na ang mga gawa kong damit all over the world. Nagiging laganap na ang pangalan ko hindi bilang isang tagapagmana ng M. Resorts and Hotels kundi ako, bilang ako.

Yung mga kaibigan ko naman ay nasa iba't ibang linya din ng kanilang gustong maging kaya bagay talaga kaming magkakasama. Si Charle ay isang I.T expert and a secret agent while Evi is a chef wannabe. Evi has her restaurants here in France, in Japan, in Rome and in Pennsylvania of course.

We are happy living a pieceful and serene life.

Dahil sa hectic ng schedule ko ay minsan nagkukulong na lamang ako sa kwarto makatapos lamang ng bagong designs. Sinisigurado ko kasi na every month ay may bago akong nirerelease na bagong design para na rin sa mga costumers ko.

"Hey loner!" Bati sa akin ni Evi. Nakita ko din na nasa likod niya si Sharl at nagtitipa na naman sa cellphone niyang sariling gawa. Toyo eh, gumawa ng cellphone na siya lang daw ang mayroon dahil ayaw niyang may kamukha. Kung ipinakilala niya iyon sa tech world at pinalago edi sana yayamin na siya ngayon daig niya pa si Bill Gates.

Dito ang madalas tambayan namin, ang The Champ de Mars behind Eiffel Tower. Madalas na may dalang pagkain syempre ay si Evi dahil sa aming tatlo siya naman talaga ang kusinera. Although nagluluto din naman ako, pero dahil tamad siya nalang. Hahaha.

"Niggas, I have a three gift checks here. It is a 5-day vacation in Athens, Greece. Wanna come?" Napalingon kami ni Charle kay Evi. Sa amin kasing tatlo ay bibihira lamang na mag-aya itong isang ito dahil kumbaga sa klase ng tao ay ito na ata ang pinaka manang sa lahat ng manang. Pasalamat na nga kami at ngayon ay nag-aayos na ito pero hindi pa din ganoon ka in yung mga sinusuot niya.

We saw here smile. That smile, alam namin ni Charle iyan. Finally!

"Nakita mo na si Mr. D?" I asked her. She nodded and smiled again.

Buti pa ang kaibigan ko may love life. Sana pagkatapos ng lahat ng sakripisyo ko para sa sarili ko may reward naman kahit lalaki nalang oh!

"Let's go boy hunting in Greece!" Sabay-sabay naming usal na tatlo.

...
An:
Interesting Fact about LOVE*

It only takes up to 4 minutes to decide whether you like someone or not.

Song title: I know him so well - STEPS