Til There Was You (Arragona Heirs #2)

-13-

Thank you for reading this story. Hope you are enjoying this one. Please comment, vote and share. You are free to comment your thoughts. ☺

Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para makaalis sa villa ni James na ang tanging dala ay ang mahahalagang gamit ko na nasa isang bag lamang. Hindi na din ako nag abalang dalhin yung mga damit at iba ko pang bagahe sa pagmamadali na makaalis sa lugar na iyon.

Masakit.

Nasasaktan ako habang nag-uulit ulit yung mga sinabi nito sa kausap niya sa telepono.

Even if I sacrifice Hyacinth..

His feelings for me was not that strong. He didn't want to stay with me because the only woman he wants is Andrea. Pero ano bang mapapala niya kay Andrea? She's already married at nag-uumpisa na ng buhay niya kasama ang asawa nito.

Naririto ako ngayon sa airport at naghihintay sa flight na ibinook ni Charle para sa akin. Galit na galit si Charle ng malaman niya kung ano ang nangyari sa akin. Tinawagan ko kasi ito kanina upang magoabook ng flight pabalik sa France as soon as possible. Tinanong nito kung bakit at katakot-takot na mura ang namutawi sa bibig nito. She also said that she wants to personally fetch me here in Greece but I refused. Sinabi ko na lamang na sila ang gusto kong makita sa oras na lumapag ang eroplanong sinasakyan ko.

Pinatay ko na ang phone ko ng makitang tumatawag na naman si James. From now on I will call him in his first name. He's not special anymore for me. Ayoko sa lalaking hindi mapride at maego. Ayoko sa lalaking mukhang asong naghahabol sa buto na pagmamay-ari na ng iba. Ayoko na.

Tinawag na ang flight ko at ni isang lingon ay hindi ko ginawa para tignan kung may humahanap ba sa akin. Para saan pa? Malinaw pa sa sikat ng araw na mas sa lahat ng bagay at sa mga mata ni James si Andrea.

After hours in the air ay nakalapag ang eroplanong sinasakyan ko. Agad ko namang nakita ang mga kaibigan kong naghihintay sa akin sa waiting area. I waved my hands at dagli silang tumakbo papaunta sa akin.

That's when I broke down. I cried my heart out.

"Oh..Dani.." Evi said. She's hugging me tightly. "Look what he did to you."

Yeah, I look like a mess. I am in my messy bun hair, a tshirt and shorts and a pair of slippers. Ito lang ang suot ko ng umalis ako sa kamamadali kong lumayas sa lugar na iyon.

"He is not deserving Dani. He didn't see your worth. You are precious than diamonds in this world." marahas na bumuga ng hanging si Charle at masuyong hinawi ang mga takas na buhok sa may mukha ko.

I nodded and let them usher me to Ev's car.

...

One week later..

"My lady there's a certain Nicole Solivan looking for you." Vina informed me about Nicole.