Naooverwhelm ata ako sa patuloy na pagdami ng reads nila Chase at Andrea... Wahh salamat po sa nagaadd sa mga reading lists nila sa MARRIAGE WITH CONTRACT.. 😊😊😊 Arigatogozaimasu!
I run my hands to my hair. Masyado na akong naeexcite sa mga nangyayari sa buhay ko. Hindi ko napansing nasa isang sulok ako ng kwarto.
Anong ginagawa ko rito? Heto na naman ba tayo? Nandito na naman ba ako??
The scene shifted.. I saw a young lady crying inside the elevator again. For the past year I've been dreaming this one over and over again. I want to ask her why is she crying??Why does she always appearing in my dreams?
But then she faced me and I froze as my eyes drifted to hers. She's me.. Why the hell I am crying? I dont even remember this scene in my entire life.
Napabalikwas ako ng bangon at hinihingal na hinawakan ang aking dibdib. What the hell! Kung dati ay hnd malinaw ang panaginip ko ay ngayon kitang kita na ng dalawang mata ko kung sino ang babaeng lulan ng elevator na iyon. At iyon ay walang iba kundi ako! Why am I crying? Is it premonition? Maybe I will be crying that hard someday? But why?
Ibinaling ko ang atensyon ko sa pagbangon at pagkuha ng maiinom sa ref. Hindi ko lubos akalain na maski dito sa Pilipinas ay susundan ako ng bangungot na iyon.
Yeah, I am now in the Philippines. Hindi ko naman sinabi sa parents kong umuwi ako kasi gusto ko silang surpresahin. Kasama kong bumalik si
Nicole dito noong isang araw lang. Ngunit ni minsan ay hnd pa ako lumabas dito sa suite ko. Tanging room service lamang ang pinaggrocery ko kahapon para may mailuto ako.
Balak kong bumisita sa amin agad ngunit sabi sa akin ng pinsan kong si Ash na huwag muna. Hindi ko alam kung bakit niya ako pinigilan. Ash and I were the closest among our cousins. Kaya naman nga hindi lingid sa kaalaman nito ang pag-uwi ko. Si Otep naman ay binilinan ko na lamang din na wag na sanang sabihin muna sa mga magulang ko ang tungkol sa pag-uwi ko.
"You should not hurry up Dan. Tito and tita will not be surprised anymore if you'll come out that fast" Ash said.
"What if they will force Otep to speak up? I warned him not to tell anybody but when it comes to my parents he easily give up." I laugh at the thought. Well Otep is kinda hands on when it comes to me. I adore him for that. He always make sure that I am comfortablr with my environment and report what's happening to me 24/7 to my parents, as if I'm a child he babysits.
"You should tell him not to be that fragile when it come to your parents Dan. Maiispoil niya masyado ang parents mo. Malay mo masanay ang parents mo.... at wag ka ng ibalik kung saka sakali sa kanya.." Hindi ko na intindihan ang huli niyang sinabi dahil mahina iyon.
"Ano yung sinabi mo Ash?" I asked him. He just shrugged it off. Sa tingin ko'y hindi rin naman mahalaga kaya ipinagwalangbahala ko na lamang iyon.
"If you want to roam around Manila na hindi nalalaman ng parents mo, you can visit one of my condominium. Doon ka nalang magstay kaysa diyan." He ordered me but I refused. Ayokong dumipende sa kanya. I have my own money, my own expense.
Naalala ko pa nga dati noong madalas ako sa kanila tapos siya ibinibili ng dirty ice cream ng yaya niya ako naman laging may perang dala kasi ayokong magpalibre sa kanya.
"Okay, I should hang up now. By the way, how's your friend?"
"Nicole? She's fine, why?" Himala ata at tinanong nito ang kaibigan ko. Ash and Nicole are like dog and cat. Hindi ko din alam kay Ash pero ang sabi niya sa akin ay ayaw lang niya maging kaibigan ko si Nicole which is weird kasi hindi niya naman ako pinakikialaman sa friends ko dati.
"Wala naman, be careful Dan. Always remember that 'mmmkay?"
"Yes!" I answered and ended the call.
Kaya eto ako ngayon at nagmumukmok sa condo ko dahil hindi ko pinagbigyan ang alok ni Ash sa akin. Ayoko siyang abalahin ngayon pa na hawak niya ang pagiging COO ng isa naming branch sa Makati. Mabuti na rin at binigay ni Dad sa kanya ang posisyon ng walang masabi ang mahadera niyang ina.
Ayoko talaga sa tita ko na iyon hanggang ngayon ngunit nakikisama na lamang ako. Ayoko lang na pati kami ni Ash ay madamay dahil sa kanila.
Actually, namiss ko ang Manila. Namiss ko ang syudad na minsang itinakwil ko. May parte sa mga nakalipas na taon ng buhay ko ang naaalala ko. Isa na doon ay kung paanong ginusto kong mag aral sa ibang bansa kaysa manatili rito. Madaming problema noon. Ngayon kaya meron pa din??
Napabuntong hininga na lamang ako. This is not good. Sabi ng doctor sa akin ay wag kong stressin ang sarili ko sa pag ala ala ng mga nakaraan ko. Pero ang hirap isipin na may mga tao akong nakalimutan dahil sa nangyari sa akin.
I closed my eyes and sigh again. Itinuon ko na lamang ang pagbubukas ng mga social medias ko. Wala namang bago, haloas lahat ng news about different countries ay yun pa din.
Hindi talaga ako makatulog kahit anong gawin kong pagpapaantok sa sarili ko kaya naman nagpasya akong pumunta sa 69th floor para magbabad sa indoor pool na naroroon. Isa sa nagustuhan ko sa offer ng may -ari ng condominium na ito.
Pagpasok ko sa 69th floor ay tumambad sa ilong ko ang igsang pamilyar na amoy. Hindi ko alam kung kanino ko ito naamoy ngunit pakiramdam ko ay sobrang pamilyar nito sa akin. May tao rin pala ngayon dito. Papaahon na ito at napamura nalang ako ng may isang Adonis na na nakatayo sa may gilid ng pool.
Holy Cow! He has 8pack abs, broad shoulders, namumutok na biceps.
Tila napipilan ako at sinundan lamang ang butil butil ng tubig na dumadaloy paibaba sa katawan niya. SHI.T! bakit ba ganito ang reaksiyon ko eh may fiancè akong tao! Bakit? Masama bang umadmire?? Anang ng isipi ko.
Tinanggal nito ang googles niya at saka winagwag ang buhok. Tila naman napansin nitong may tao sa likuran niya kaya lumingon ito.
Sa di inaasahang pangyayari. Nakita ko ang pagkabigla sa ekspresyon nito at unti-unting nanlaki ang mga singkit niyang mata.
Ng makilala ko siya ay na tutop ko nalang ang bibig ko!
Shi.T ang genes! Siya yung Arragona na nasa T.V!
.....
"Sometimes, only one person is missing, and the whole world seems depopulated."-Alphonse de Lamartine, Méditations Poétiques
Happy Reading Everyone! 😊😊😊
BINABASA MO ANG
Til There Was You (Arragona Heirs #2)
General Fiction"Love is RARE, Life is STRANGE. Nothing LASTS, People CHANGE." James Katrick Abueva-Arragona Story. Arragona Series #2