Nazende

Geç Girilen Yeni Yıl

"Baloya tüm halk davet edilmiş. Kralın ve sarayın ihtişamını duyup merak eden insanlar, sevinçten deliye dönmüş."

Bölüm 21

"Nasıl?" dedi Emir şüpheyle. "Nasıl bu kadar ileri gitmiş olabilir?"

"İnan bana, Gamze'den bu kadar zekice bir hamleyi ben de beklemiyordum."

Emir panik mavisiyle bana dönüp yutkundu. "Ne yapacağız?"

Hızla düşündüm. Kim olabilirdi, kim Gamze'ye yardım edebilirdi? Güçlü biri. Babam olamaz, Roza'nın döneceğini bilse ülkeye giriş ve çıkışları kapatırdı. Hem babamla benzer konumda olan hem de bizimle uğraşmaya vakit ayırabilecek kim vardı? Gamze'nin ailesini araştırmıştım. Sıradan insanlardı. Gamze'yi seven ve aynı zamanda Sarp ve Derya'yı sevmeyen birileri? Belki. Roza'nın kendisi? Sanmıyordum, uğraşmazdı. Sessiz ve güçlü biri. Kim?

Her neyse ve kimse, Emir aklımın karıştığını bilmemeliydi. Geçiştirilecek, basit bir sıkıntı gibi göstermeliydim ona. Üstünde çok da durmamışım gibi. Bilirse yanımda durmak isterdi, sonra karşıma geçerdi.

Parmaklarımı kenetleyip kollarımı yukarı doğru uzattım ve belimi sakince esnettim. Başımda hâlâ biraz ağrı vardı. "Bu harika omlet soğumadan kahvaltı edeceğiz tabii ki! Zeytini uzatır mısın?"

"Alin" dedi Emir temkinle.

"Emir, konudan uzak duracaksın." İtiraz mavileriyle dudakları açılır gibi olduğunda, ucuna zeytin saplı çatalımı havaya kaldırıp onu durdurdum. "Bak. Gamze Roza'yı biliyor olamaz, cemiyetten ya da cemiyete yakın tanıdığı kimse yok. Diyelim ki biliyor, Roza'ya ulaşamaz. Derya bile zar zor ulaşıyordu." Gözlerimi önce devirdim, sonra pencereden görünen puslu göğe diktim. "Diyelim ki tüm evren kol kola verip bal Gamze'nin yanında oldu ve Roza'ya ulaştı, Roza onun lafıyla tası tarağı toplayıp buraya kadar gelmez. Bütün bu zinciri ben çözeceğim ve sen bir tek adım bile atmayacaksın." Gözlerimi kısıp en yapmacık gülümsememi takındım. "Zat-ı şahaneleri en sevdiğin arkadaşlarından biri, malum..."

"Bence Gamze Roza için sadece bir bahaneydi. O senin için döndü."

"Çok romantiksiniz Emir Adalı ama Roza dönmek isteseydi bahanesiz de dönerdi."

Emir kollarını sıkıntıyla bağlayıp masaya yaslandı. "Emin miyiz? Gamze'nin getirdiğinden yani?"

Dik dik baktım sadece.

"Tamam, teorin ne?"

"İncelikli durumu net göremeyecek kadar bulutlu bir zihnim var şu an. Birkaç kahveden sonra daha net cevaplar verebilirim ama Gamze birinden yardım almış olmalı. Derya'nın evine gidemediğimi Roza bile bilmiyor. Sahi, Roza Gamze'nin senin eski sevgilin olduğunu biliyor mu bakalım?"

"Alin çok havada bir tahmin bu. Gamze konusunda fazla hassas davranıyorsun. Başımıza gelen her sıkıntının altında onun eli olamaz. Neden olsun zaten? Gördün işte, tepkisini şarkıyla verdi ve gitti."

Açıklamaya çalışıyordu. Anlamlandırmaya çalışıyordu. Emir, istiflenmiş dünyasındaki her şey gibi bu konuyu ve Gamze'yi de mantıklı çerçeveler içine sığdırmak istiyordu. Ona göre Gamze'nin bunu yapması için bir sebep yoktu, çok uğraştırıcı bir plandı, kimse uğraşmazdı böyle işlerle. Keşke dünya Emir'in sakinliğiyle dönseydi. Keşke Emir'in aklının içinde sonsuz huzurla yaşayabilseydik. Keşke ona olan biteni göstermek yerine uzanıp onu öpseydim ve konuyu kapatabilseydik.