Vampire's Slave 2: The Twins of Time

Chapter 5: Jane

Jane's POV

Naglalakad kmi ngyn ni Damien sa may corridor. Dala ko ang gamit nya bilng isng alipin. Ngyn ay patungo kmi sa unang klase nya. Sa bawat pasilyo na dadaanan namin, puro masasamang tingin ang pinupukol sakin ng mga babaeng tao. Mabilis kong nalalaman kung tao ba ang kaharap ko o isa ding demonyo katulad ni Damien. Una dhl sa kwintas na nakapulupot sa kanilang leeg, pangalawa sa kanilng kasuotan na ang iba ay may bahid pa ng dugo, at panghuli dhl sa trato sa kanila.

Nagtataka ako bkt ganun nalng sila makatingin sakin. Yung iba nmn kung hindi masama ang tingin sa akin, may awa at pag-aalala nmn sa kanilang mata. Naiirita ako tuwing kinakaawaan ako. Lalo na at hindi ko alam ang dahilan. Pinili kong hindi nalng sila pansinin at nagpatuloy nalng sa pagsunod kay Damien.

Pumasok kmi sa isng classroom. Maingay sa loob ngunit tumahimik ng pumasok kmi ni Damien. Mukhang wla nmng pakialam si Damien at dumiretso na sya sa isng upuan sa gitna. Kinuha lng nya sakin ang kanyang gamit at pinaalis ang babaeng nakaupo sa tabi nya.

"Simula ngyn dyan ka na uupo."sabi nya sakin.

"Damien. Hindi dyan ang upuan ng mga alipin. Doon dapat sya kasama ng iba pang alipin."naiiritang sabi ng babaeng pinaalis nya sa upuan.

"Wla akong pakialam. Gusto kong dyan sya maupo. Kung gusto mo ikw nalng ang maupo doon sa likod."wlang emosyong sabi ni Damien.

"Wla syang karapatang maupo dyan. Alipin lng sya Damien. Isng tao. Isng mababang uri ng nilalang."sabi pa ng babae na ayaw umalis. Marami na ang nakapalibot samin. Pinapanood nila ang sagutang nagaganap.

"Wla akong pakialam."sabi ni Damien sabay pasak ng earphones sa tenga. Mukha nmng nairita ang babae sa ginawa ni Damien.

"Riz hayaan mo na. Si Damien yan. Mag-iingat ka."may babaeng lumapit samin at pinapakalma nya ang kaibigan nyang nanggagalaiti sa galit. Ano bang meron kay Damien? Bkt ganyan nalng ang takot at respeto sa kanya ng mga nandito?

"Wla akong pakialam kung sya pa ang anak ng hari ng impyerno!"sigaw nya sabay tulak sa babaeng pumipigil sa knya.

"Pagod na akong makipagtalo sa isng mahinang gaya mo"walng emosyong sabi ni Damien. Pagkatapos nito biglang yumanig ang paligid. Parang may lindol.

"Damien huminahon ka. Alam mo ba kung gaano kahirap maglinis ng kalat mo?"bigla nmng dumating si Rence.

"Wlang puwang ang mundong ito para sa mga kagaya nyang mahihina at wlang ibng alam kundi magsalita."sabi ni Damien. Nakakatakot sya. Nakakatakot ang mga matang yun. Ang paligid namin ay mas lalo nmng yumanig. Yung babae nmn ay mukhang natatakot na din.

"Ang dapat sa mga kagaya mo, mawala sa mundo."sabi pa nya. May pumalibot sa babaeng kulay itim na apoy. Nakabilog yun at unti unting lumiliit.

"D-Damien. P-Patawarin mo ako sa kapangahasan ko. A-Ayoko pang mamatay."sabi ng babae habang umiiyak sa takot. Nakaluhod pa sya habang nagmamakaawa kay Damien. Nabalutan sya ng kulay itim na apoy. Nagsisigaw sya habang unti unti syang nasusunog

"Damien tigilan mo na yan. Magaling ang pinamalas mong kapangyarihan pero ayaw kong mabawasan nanaman ang studyante ko dhl sa ikli ng pasensya mo."sabi ng teacher na kadadating lng.

"Tss"yun lng ang sinabi ni Damien bago sya bumalik sa pagkakaupo. Ganun din nmn ang mga studyanteng nakapalibot samin. Yung babae nmn ay inakay na ng isng lalaking tao palabas ng kwartong yun. Siguro ay slave yun nung babae.

Naupo nadin ako dun sa dating upuan nung babae sa tabi ni Damien. Nakakatakot si Damien. Pakipaalala nga sakin na wag syang galitin. Grabe ang sinapit nung babae. Sunog ang kalahati ng kanyang mukha at lapnos lapnos din ang kanyang balat. Gulat padin ako sa nangyari. Ang simpleng away ay nauwi sa ganun at parang wla lng yun sa kanila? Unbelievable. Mga demonyo nga sila.