Vampire's Slave 2: The Twins of Time

Chapter 29

"F*ck."ito lang ang nasambit ni Carla pagkatapos lumabas ni Patrick. Hanggang ngayon ay tulala parin siya sa bilis ng pangyayari. One minute nag-aaway sila, then they're kissing at nagtapat pa ng pagmamahal ang binata sa kanya.

"F*ck. Sh1t. D*mn."wala sa sariling sabi pa niya.

"M-Mahal ako ni Patrick...?"d makapaniwalang sabi niya sa sarili.

"Patrick confessed to me...didnt he?"sabi pa niya.

"Oh sh!t mahal ako ng bestfriend ko.."hindi makapaniwalang sabi pa niya.

"Wait..what?! May gusto sakin si Patrick?!"gulat na sabi niya sa sarili ng sa wakas ay naproseso na ng utak niya ang nangyari.

Mula sa gulat at d makapaniwala,nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha. Napalitan ng inis at galit ang ekspresyon niya kanina.

"Oh he is so dead. Im going to kill that f*ckin b@stard!"galit na sigaw niya. Nagulat siya nang may isang maid ang pumasok sa kwarto.

"Pinapaabot po ni sir Patrick. Baliin niyo daw po ang tangkay at sumunod nalang daw po kayo."magalang na sabi ng maid sa kanya sabay bigay ng isang pulang rosas.

Mas lalo siyang naiinis sa sinabi ng maid. Pagkatapos nitong magtapat sa kanya ay hindi ito magpapakita?! Mas lalo siyang nanggitgit sa galit.

Naisip nalang niya na d bali na. Magkikita at magkikita parin naman sila pagkabali niya ng tangkay.

Agad niyang binali ang tangkay at para siyang hinihigop. Hindi nagtagal ay napunta siya sa isang kwarto.

Nadatnan niya doon si Patrick. May kasama itong isang lalaki na hindi niya kilala. Tumingin lang sa kanya sandali si Patrick atsaka nito kinausap ang lalaki.

Lalo siyang nagalit sa inasta nito.

"Nandito na ang hinihintay ko Damien. Pupuntahan na namin siya."sabi ni Patrick sa lalaking nakatanaw lamang sa bintana habang umiinom ng red wine.

Nadinig na niya ang pangalang iyon pero punong puno siya ng galit para matandaan kung saan ba niya nadinig ang pangalang Damien.

Agad niyang nilapitan si Patrick.

"Halika na."wlang emosyong sabi nito bago siya nito talikuran. Sa sobrang inis at galit niya, hindi na niya alintana kung may ibang tao. Agad niyang hinablot ang braso ni Patrick at agad na dumapo ang palad niya sa pisngi nito nang ito'y humarap.

Kita ang gulat sa mukha ni Patrick sa ginawa ng dalaga. Bago pa man siya makapagtanong kung para saan ang sampal na iyon, inunahan na siya ng dalaga.

"D*mn you! You stupid arrogant manipulating b@stard!"galit na sigaw ni Carla. Nagulat si Patrick sa inaasta ng dalaga. Nang makabawi sa gulat ay agad siyang nagsalita.

"Ano bang problema mo?!"pagalit na sigaw ni Patrick.

"Problema ko?! Youre asking me that?! Eh g*go ka pla eh! You manipulated my life! Tricked me! Then~"

"Wag nating pag-usapan ito dito!"pagalit na sigaw nito kay Carla. Kita ang galit sa mukha nito. Kulay pula narin ang mga mata nito. Bahagyang nagulat ang dalaga pero hindi siya nagpatinag.

"You dare shout at me! Hindi pa ako tapos! Then you made me leave everyone that matters to me!~~"

"Carla stop it!"galit na sigaw sa kanya nito habang nakahawak ng mahigpit sa kanyang braso. Pakiradam niya ay magpapasa ito sa higpit pero mas lalo lamang siyang nagalit.

"You dont shout at me! Ako si Carla Gomez! Maganda, mayaman! At hindi mo ako sinisigawan! I dont f*ckin care if youre the most powerful vampire! You dont confess your f*ckin love to me then leave me without waiting for me to talk! You dont confess to me then suddenly turn f*ckin cold!"galit na sigaw ni Carla kay Patrick. Hindi niya namalayan na umiiyak na pla siya. Nagulat si Patrick sa biglaang pag-iyak ng babae.

"I hate you Patrick..I f*ckin hate you..I hate you for deceiving me..I hate you for manipulating me...And I f*ckin hate you for saying I love you without waiting for my d*mn I love you too..."umiiyak na sabi ni Carla. Ang kaninang galit na eskpresyon ni Patrick ay napalitan ng gulat.

Hindi siya makapaniwala sa nadinig.

"A-Anong sabi mo..?"hindi makapaniwalang sabi niya

"Stupid. Sa tingin mo ba magtyatyaga akong pakinggan ang pinagsasabi mo kahapon kung wala lang yun sakin? Sa tingin mo ba sasayangin ko ang napakahalaga kong oras sayo kung wala akong pakialam sa mga sinasabi mo? I f*ckin love you too idiot. At first hindi ko maintindihan. Nalilito ako if its Luke or Patrick. But thats both u."naluluhang sabi ni Carla. Walang masabi si Patrick. Nanatili itong gulat. Nang hindi ito nagsalita. Nagpatuloy si Carla.

"Wala akong pakialam kung tapos na yun. Wala akong pakialam kung nakamove-on ka na. I dont f*ckin care kung galit ka sakin at gusto mo kong pahirapan para makapaghiganti ka. I just dont give a d*mn. Ako si Carla Gomez. I say what I want to say. And I do what I want to do. And I just want to say I love you. Wag kang mag-alala. I just want you to know. Pagkatapos nito I'll move-on at pwede mo nang ipagpatuloy ang paghihiganti mo. Hindi kita pipigila~~"hindi na natapos ni Carla ang sinasabi niya ng bigla siyang halikan ni Patrick. Napapikit nalang siya sa halik nito.

"Sa hinabahaba ng speech mo, pasensya na kung ito lang ang masasabi ko. Carla Gomez. Maganda at mayaman... I love you...And dont you dare move-on..."mahinang bulong ni Patrick nang maghiwalay ang kanilang mga labi.

Para silang nakakulong sa sarili nilang mundo. Ni hindi na nila napansin si Damien na tahimik na nanonood sa kanila.

Ito ba ang pagmamahal? Naitanong niya sa sarili. Hindi na niya pinansin ang dalawa at nagteleport siya papunta sa kinasasadlakan ni Jane.

Hindi siya pumasok ng kwarto dahil ayaw niyang makita ang babae.

Sa labas pa lang ay dinig na dinig na niya ang sigaw ng dalaga. Inutos niya na alisin na ang mga bakal na nakakabit sa mga braso at binti nito pero dahil sa dami nang patalim na nakabaon sa laman ng dalaga, natatagalan ang pagtanggal ng mga bakal.

Maya-maya pa ay lumabas na ang dalawang lalaking nakalab coat sa kwarto ni Jane na dala dala ang mga bakal at patalim na balot ng dugo ng dalaga. Nagbigay galang ang mga ito sa kanya at tinitigan niya lamang ito ng malamig bago siya pumasok sa kwarto.

Nakita niya ang duguan at sugatang si Jane sa kama. Hinang hina ito na halos mawalan na itong malay.

Hindi niya alam ang dapat niyang gawin. Ang nalaman niyang takot sa kanya ng dalaga ang nagsilbing panggising sa kanya. Kung siya pa ang dating Damien, wala siyang ibang gagawin kundi ang titigan ang dalaga sa paghihirap nito. Pero iba na ngayon.

Nanatiling walang emosyon si Damien habang nakatitig kay Jane na wala nang malay ngayon. Kung titignan, mukhang walang balak gawin ang lalaki bukod sa tumitig. Ngunit lumipas ang ilang minuto, nag-umpisa itong maglakad. Binuksan nito ang kulungang yari sa salamin at naupo sa tabi ng dalaga. Kinuha nito ang benda at inumpisahang gamutin ang mga sugat ng babae.

Nang matapos ay hinaplos nito ang pisngi ng natutulog na babae.

"Mahal na mahal kita Jane...Mahal na mahal hanggang sa puntong kaya kong baguhin ang sarili ko para sayo...Sana...Sana mapatawad mo ko..."bulong nito bago ito tahimik na lumabas ng kwarto.

-------------------------------------------------

Short update. Sorry ^__^V BTW medyo matatagalan ang next update. May project pa kasi ako eh. Peace!!

VOTE|COMMENT|FOLLOW