Courting Rancis Ong: The Seven Despicable Boys (bxb) (On going)

/32/

Tahimik akong naka-upo sa harapan niya habang umiinom ng mainit na chamomile tea. Ganun pa rin, wala pa ding pinag-bago ang french style café na ito. Mabango, maaliwalas, at sopistikado pa rin kagaya ng dati.

Tahimik niya akong pinapag-masdan habang umiinom ako ng tsaa. Napa-kunot naman ang noo ko sa kanya, bakit ba ganito maka-titig 'tong lalaki na 'to.

"What?" I asked.

Umiling lang sya sabay balik sa counter, meron kasing umorder na estudyante.

Dalawang araw na ang nakalipas. Hindi ko sinasagot ang mga tawag ni Zac, o nire-reply-an ang mga text niya. Sumubok 'din siyang puntahan ako sa bahay namin pero pinasabi ko sa magulang ko na sabihing wala ako.

Oh, baka sabihin ninyo ang babaw ko naman yata? Siguro tama kayo. Siguro nga mababaw 'tong dahilan ko para hindi kausapin ang boyfriend ko ng dalawang araw. Mababaw nga ba?

Iba e, iba 'yong naging reaksyon niya 'nung pinag-salitaan ng lola niya si Alexa ng masama. Para bang ang genuine nung reaksyon niya, para bang may paki pa din sya dun sa taong yon.

Ang sakit shit.

Ganito pala pag nag mahal ka 'no? Sorry ah? First-time ko lang kasing magka-boyfriend. Una ko si Zac e. Natatakot akong masaktan, shit lang talaga.

Sino ba ako? Ano ba ako? Ano bang laban ko sa tunay na babae? Oo, given nang mukha akong babae. But at the end of the day, I'm still a gay guy. Nothing will change that fact.

Isa pa, I felt dirty while I was talking to Zac's family. Para bang nang loloko ako. I hate that fucking feeling. If I were to love someone, I want to shout it to the world and vice versa. I don't want to keep my sexuality a secret. I don't want that kind of shit.

Maybe, yes, I am overreacting. Pero ganun naman talaga ang mga taong nag mamahal 'di ba? Nagiging OA sa taong mahal nila.

And that reaction from Zac definitely destroyed me. A seed of doubt was planted inside of me, and it is slowly growing.

Bakit ganun siya? Gusto pa ba niya 'yung Alexa na 'yon? Shit I am over thinking again.

Natatakot ako. Natatakot akong mahalin ng sobra ang isang Zac Alec Kristofferson. Nata-takot akong baka dahil siya ang first love ko, masira ako pag nalaman kong hindi niya pala ako mahal.

Pero masisise niyo ba ako? Bakla lang naman ako. Hindi tunay na babae, madaling palitan, at laging second option lamang. Ayan kasi 'yong realidad na gustong isampal sakin ng mundo e. Bakla lang ako.

Napatingin ako sa iPhone kong nakapatong sa lamesa ng bigla itong tumonog.

Maybe one of his texts.

Plano ko na sanang tignan kung sino 'yong nag text sakin ng biglang may pumigil sa kamay kong kukuha na sana ng phone ko.

Tinignan ko siya at umiling lang siya sabay upo sa harapan ko.

I don't know why I am associating myself with a stranger, however, I have once read somewhere, on an article I guess, that sometimes it is way better to tell a stranger your secrets and problems, because they don't know the people associated with your problem thus they can give you a honest and unbiased advice.

Salamat na din.

"Texting you again?" he asked, then sipped a cup of macchiato.

I nodded.

Nag assume nalang akong si Zac -yong nag notify na 'yon.

He smiled.

"You know what? To be honest with you, your boyfriend is rude, and he doesn't deserve someone like you. Siguro may kaunting similarities kayo, pero siya? There is something dubious about him," sabi niya.