He Owns Me At Fifteen (COMPLETED)

Chapter 16

"How are you?" sabay haplos ko sa lapida ng aking lolo. It's been 3 years na namatay ang lolo ko dahil sa heart problem nito. Pinilit ko pa nga itong magpa-opera dahil gusto ko pa itong mabuhay ng mahaba. At siguro gusto ko pa ito makasama dahil ito nalang ang natitirang pamilya ko. Pero matigas ang lolo ko. Sabi ba naman nito na ayaw na niyang mag pa opera dahil namimiss na daw siya ng lola ko na na unang pumanaw dito at mag hohoneymoon daw sila sa langit. Hindi ko nga mapigilan ang hindi matawa sa sinabi niya noon.

For almost two years ako na nasa US naging mas close ako sa lolo ko nasasabihan ko ito ng mga kabaliwan ko, problema ko sa school dati at pati sa buhay pag-ibig ko. Sinabi ko dito na may nagustuhan akong lalaki noong inilipat niya ako sa probensya dahil sa katigasan ng ulo ko. At to my shocked alam pala nito. Dahil sinabi ni Manang Lucy kay Lolo. Nagtanong pa nga ito kung sino pero hindi ko na sinabi para ano pa para balikan ang masakit na kabanata na pagiging teenagers ko. No way. Pero kahit anong iwas ko pala ay babalik at babalik pa rin ito sa 'kin. Nakakatawa.

"I miss you already, Lo." napabuntong-hininga naman ako.  "Ang dami kong ini-isip ngayon. Kung buhay kapa edi sana natutulungan mo ako ngayon. Sasabihin mo lang naman kasi. Kay dali lang pala ng problema mo. Ngiti ka na apo. Pero ngayon wala ng magsasabi sakin noon. Wala na talaga." Pinahid ko naman ang luha sa aking pisngi.
"Sana nga, Lo. Kahit wala kana dito sa mother earth matulungan mo pa rin ako sa problema ko." Napabuntong-hininga naman ako.

I hope so.

"Stop crying para kang sira" sabi ng unfamiliar voice sa likuran ko. Napalingon naman ako nakita ko ang paa nito hanggang sa maiangat ko ang aking ulong nakatingala dito.

"Who are you?" taas kilay na tanong ko dito. Diba nito alam ang salitang privacy. Tsk. Tumayo nalang siya at hinarap ito ng maayos.

"Atty. Spy Regalado Jr." Sabay lahad ng kamay nito. Tinignan ko muna ito bago tinanggap rin.

"Why are you invading my privacy?" Inis na tanong ko dito. Ngumisi lang ito. Na akala mo close kami.

"This is public cemetery so i am not." ngisi nito.

"Pilosopo" mahinang bulong ko. Narinig ko naman itong tumawa ng mahina. "So ano ang kailangan mo sa 'kin? Cellphone number ko? Gusto mo akong maka date?  Ano tell me?" sabay irap ko dito.

"None of the above. Mahal ko ang misis ko na manganganak na this month" Proud na sabi ng Lalaking nasa harapan ko. Napahiya tuloy ako. "I am here just to explain about your marriage of Samuel Ignacio. Which is my cousin for damn shit"

"Don't call him, damn and shit!" sigaw ko dito. Nakaka-inis na ha.

"Okay, i wont" sabay taas ng kamay nito sa ere na parang sumusukong magnanakaw.

"How about our marriage? May alam ka ba kung paano kami ikinasal? Tanong ko dito.

"Yes" proud nitong sabi. "Dahil ako lang naman ang nag kasal sa inyo ni Samuel."

Binigyan ko naman itong what are you talking about look.  "Wala akong alam sa kasal na ito. So paano kami na ikasal ni Samuel na iyon?" Tanong ko ulit.

"Naalala mo pa ba. Five years ago kung bat ka inilipat ni Don. Lope Amorganda sa probensya?" ngising tanong nito. Tumango naman ako

"Yeah," bored kung pagsabi.  i know that stupid reason. Dahil lang sa isang papel na importante daw na pinaglaruan ko while lolo is talking a visitors na puro lalaki. Napatigil naman ako sa ini-isip ko ng ma-realize ko kung ano ang sinasabi nito sa 'kin.  Kaya napatingin ako dito. "It's a Marriage contract, right.? Tanong ko dito.

"Yes its a Marriage contract na walang pirma at wala ring pangalan, na pinirmahan mo." pag-amin nito sa 'kin.

"fyi, hindi ko pinirmahan. I got bored so pinaglaruan ko inilagay ko ang pirma ko at buong pangalan ko doon dahil ang  akala ko ay wala lang iyon. Isang papel na walang pakinabang." Paliwanag ko na parang bata. Narinig ko ulit itong tumawa sa 'kin.

"Now you know already. Kung balak mo namang makipag divorce sa pinsan ko. Goodluck nalang sayo. Ang alam ko madami na siyang nabogbog dahil din sayo."

"Teka nga lang. Pwede bang magtanong?"

"Kanina ka pa nagtatatanong" ngisi nito napa irap naman ako.

"So ano ang ginagawa mo dito ngayon? Kung hindi ko pinirmahan at isinulat ang pangalan ko doon sa papel. Hmm. Sino pala dapat ang pumirma sana sa marriage contract? At kayo ba ni Samuel iyong dalawang kausap ni Lolo Lope noon for what?" sunod-sunod na tanong ko dito.

"Sa una mong tanong pinapunta ako dito ni Samuel."

Oo nga pala nagpaalam ako dito na dadalawin ko si lolo ngayon.

"Sa pangalawa mong tanong kung hindi mo siguro pinirmahan ang marriage contract noon... Baka kasal na si Samuel sa ibang babae"

"You know her?" tanong ko dito.

"Yes. Kilala ko siya. Siya si Olive. Ang kababata namin ni Samuel. Ang alam ko matagal ng may gusto si Samuel kay Olive kaya gumawa siya ng paraan para--"

"Stop!" sabi niya kaya tumigil ito at ngumiti ng nakakaloko."What?" Pagtataray ko. Dito.

"Nagseselos ka ba?" Tanong nito.

Fuck! Yes!

"I'm not so continue" sabi ko

"Sabi mo eh. Sa pangatlong tanong mo well oo kami ang dalawang lalaking iyon. Me and Samuel. Dumalaw lang kami at naisama ko si Samuel doon kung saan nangyari na pinermahan mo ang ang contract na iyon. Kasi sabi mo you got bored. Dahil sa boardom mo e kasal ka na for almost 5 years" ngisi nito sa 'kin di ko naman mapigilang hindi pamulahan ng mukha. Kaya mas lumakas ang tawa nito.

Damn dahil sa katangan at sa pagiging bored ko ay nagkamali ako ng papel na pinaglaruan. Hindi lahat ng walang laman ay walang halaga yun ay nagtatago lang pala. Pero teka nga lang siguro dapat maging masaya ako dahil kasal kami ni Samuel pero dapat din akong mainis kung hindi ko pala pinaglaruan o hindi ba ako bored noon baka hindi kami kasal ni Samuel ngayon at iyong Olive na iyon ang kasal dito. "No way!" Bulalas ko at napapadyak sa ini-isip ko.

"Are you okay, Mrs: Ignacio?" Tanong nito sa 'kin.

Damn you, Katarina. Mrs: Ignacio talaga. Dapat naiinis ka pero bakit wala. Hay buhay.

Tumango naman ako. "Yes. I am. Thank you." maglalakad na sana ako ng may naisip ako. "Spy ba talaga ang totoo mong pangalan?" Tanong ko.

"Yes"

"Ikaw ba ang inutusan ng Lolo Lope ko na bantayan ako?" Tanong ko ulit dito.

"Yes and No"

"Paanong ikaw pero hindi pala?" naguguluhan kung tanong.

"Well hindi lang naman ang lolo mo ang nag utos sa 'kin na bantayan ka. It's Samuel the possissive. Pinahanap ka niya sa 'kin dahil. Hindi ka niya mahanap. At ang lolo mo ay pinaglalaruan si Samuel. Na nag abroad ka daw. Ito namang si Samuel pinahanap ka sa 'kin sa abroad e sa laki ba naman ng mundo hindi ko ma-isa-isa kaya pinauwi nalang ako ni Samuel. Iyon pala alam na niya kung saan ka nasa Pilipinas kalang pala. Nagpagod lang ako sa wala."

" I'm sorry" sabi ko dito. Baliw talaga itong si Samuel.

"No don't worry. Kung hindi ako pumunta sa ibang bansa baka single pa rin ako hanggang ngayon." napangisi naman ito kaya ngumiti rin ako dito. Bago kami nagpaalam sa isat-isa ngayon malinaw na ang tungkol sa kasal namin ni Samuel ay siguro itanong ko na rin kay Samuel paano kami nagkaroon ng instant baby na hindi ako ang lumuwal.