The One Who Stares Behind

Kabanata 1

I have a happy family. My mom, dad, and my brother complete it. Everyone thinks my life is perfect. I couldn't ask for more because having them is more than I deserve. That's what I used to think.

Ako si Zafhyrna Kassiana Valderama Romero. And this is my first unexpected downfall.

"Ikaw na muna ang bahala sa kapatid mo." wika ni papa sa kapatid kong si Xandrev habang tinutulungan ito sa paglalagay ng gamit na gagamitin namin sa sasakyan.

"Always dad, no need to mention." tugon naman ni Xandrev na ikinatango ni papa.

"Good, and you young lady—Be good to your brother." napalingon ako nang ituro ako nito at napatingin ngayon sa ngingisi ngisi ko ng kapatid.

There he goes again, a teasing smile slipping from his daring lips.

I doubt it.

"Oh yes dad. I'm sure I will."

Nasa iisang level lang kami ni Xandrev kahit pa dalawang taon ang tanda nito sa'kin. Ang rason ng magulang namin, dapat raw ay lagi kaming magkasama upang mabantayan namin ang isa't isa na hindi na rin namin kinwestyon pa kahit matanda na kaming pareho.

Sinipat ko ang relo ko.

Oras na.

"Ma, Pa, I guess we need to go." pagpapaalam ko sa kanila habang inilalagay ko na rin ang ilan pang mga gamit ko sa loob ng kotse.

"O sige, magiingat kayo doon a?
Alagaan nyo ang isa't isa at ang lagi kong bilin-"

"Always be there for each other."
sabay naming sambit ni Xandrev na ikinatawa rin namin sa huli.

That is what our mother always says. She's still treating us like a kid not knowing na lumalaki na ang sungay sa aming mga ulo.

"Yes Ma. We'll always keep that in our mind. You don't have to worry about that." sabi ko at tsaka bumeso sa pisngi nito ganoon din kay papa.

Matapos naming magpaalam ay nagpahatid na kami kay manong Robert.

Ngayon ay kasalukuyan kaming magkatabi ni Xandrev sa back seat.

Kung bakit kasi kailangan pa kaming ihatid ni Manong Robert. Marunong na naman kami pareho ni Xandrev magmaneho.

"Ayos ka lang ba?" tanong nitong wala naman sa akin ang tingin.

"Bakit naman hindi?" I answered coldly.

"Nasasabik ka na bang makita siya?" agad kong ipinagtakang wika ni Xandrev.

"Who?" I answered blankly.

"The 'man of your fantasy'." he said sarcasticly and highlighting the word 'man of your fantasy'.

Kaagad ko siyang pinagtaasan ng kilay kahit na natutumbok ko na kung sino ang tinutukoy nito.

"Are you talking about Michaelson Herrera?"

I smirked at him.

Ngunit ginantihan lamang ako nito ng nakakalokong ngisi. Kaagad ko siyang hinampas ng hawak kong folder.

"Napakaaga pa para asarin mo ako 'brother'."

"Too bad, time isn't in my vocabulary." Dagdag pang pangaasar nito sa akin dahilan para muli ko itong hampasin ng folder.

"Just because you're a jerk."

"Whatever you say lil' Sis."

"Kung hindi lang kayo magkapatid, sasabihin kong bagay kayo. Kaya lang nandoon ako noong pinanganak ang bawat isa sa inyo."