11th Heart

1.7K 170 4
                                    

🍁Zawgyi🍁

အဲ႔ဒိအခ်ိန္တုန္းက ေကသရီ ျမွားထိခဲ႔တဲ႔ထဘီအျမိတ္စနားက ေသြးေတြကို လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ခဲ႔သည္။

' က်ြန္မနားမလည္တာက မင္းသားသာ မုျဒာကို တကယ္ဂရု
စိုက္ရင္ ဘာလို႔ ......... '

အဲ႔ဒိေနာက္ ဘာေျပာလိုက္လဲဆိုတာ မုျဒာမမွတ္မိေတာ့။ပုိစဥ္း
စားေလ ေခါင္းကပိုကိုက္ေလ ျဖစ္ေနသည္။ေကသရီနဲ႔ ဒီပါ အ
ေရးၾကီးတာ တခုခုေျပာခဲ႕ဟန္တူသည္။မုျဒာကို မသိေစခ်င္တဲ႕
အရာက ဘာမ်ားပါလိမ့္။

' မသိေတာ့ဘူး ဟြန္း . . . '

မုျဒာ စိတ္ရႈပ္ျပီး ဆံပင္ေတြကိုလက္နဲ႔ဖြလိုက္သည္။

' ျငိမ္ျငိမ္ေနပါ သခင္မေလးရယ္။အဲ႔လိုခဏခဏျပန္ဖြေနရင္ မိုး
ခ်ဳပ္တဲ႔ထိ ေခါင္းျဖီးလို႔ျပီးမွာမဟုတ္ဘူး '

အထိန္းေတာ္ၾကီးက မုျဒာဆံပင္ကို ျဖီးလိမ္းအလွဆင္ေပးေန
ရင္း ညည္းသည္။

အဲ႔ဒါထက္ ၾကာနီအဖြဲ႕ျငိမ္ေနတာကို မုျဒာ သတိထားမိသည္။
ပံုမွန္ဆို သူတို႔ကို သစၥာေဖာက္တဲ႔အတြက္ မုျဒာကို လုပ္ၾကံမယ့္
လူေတြ လႊတ္ရင္လႊတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တနည္းနည္းနဲ႔ဒုကၡေပးေရာ
ေပါ့။အမတ္ၾကီးသုဝဠာ ဘာေတြၾကံေနျပန္ျပီလဲ မသိဘူး။

' ဒါနဲ႔ေလ သခင္မေလး...မနက္က တံခါးမွာ သခင္မေလးဖို႔ စာ
တေစာင္ညွပ္ထားတာ ေတြ႔တယ္ '

' ဘယ္သူညွပ္ထားခဲ႔တာလဲ အထိန္းေတာ္ၾကီး '

' မသိဘူးေလ သခင္မေလးရဲ႕၊ က်ဳပ္မွ စာမဖတ္တတ္တာ . . . ဒီမွာ စာ '

အထိန္းေတာ္ၾကီးက စာကို မုျဒာဆီ လွမ္းေပးသည္။

" ေကသရီရဲ႕အေလာင္းရွိတဲ႔ေနရာကုိ သိခ်င္ရင္
သုဝဠာရဲ႕အေဆာင္ေအာက္က ေျမေအာက္ခန္းကို
တစ္ေယာက္တည္း လာခဲ႔ပါ "

မုျဒာ မ်က္လံုးျပဴ းသြားျပီး ခ်က္ခ်င္းမတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။
ဒီစာကို ဘယ္သူေရးလဲမသိေပမယ့္ ထိုလူကေတာ့ ေကသရီ႕
ခႏၶာကိုယ္ရွိတဲ႔ေနရာကို သိေနသည္။မုျဒာ သူေျပာသလို တစ္
ေယာက္တည္းသြားလို႔ျဖစ္ပါ့မလား။

ကဝေပျိုရဲ့နှလုံးသားWhere stories live. Discover now