The School Player (Book 1 of Player Duology)

Thirty Three

Nasa open park kami ng School dahil dalawang subject ang free cut ngayong araw. Kasama ko si Julia na busy sa kanyang laptop dahil mayroon siyang ginagawang reasearch tungkol sa History subject niya habang si Kelly naman ay busy sa pagssnapchat.

"Tagal naman ni Yen at Xander, wala pa ba?" tanong ni Julia habang naguunat. Umiling lamang ako, pumunta kasi ang dalawa sa cafeteria para bumili ng inumin.

"Natraffic. Baka pinagkumpulan nanaman si Xander kasi nanalo yung team nila ng soccer kahapon." sagot ni Kelly ng hindi tumitingin samin at patuloy na kumukuha ng angle sa kanyang cellphone.

Patuloy pa rin ang paguusap ng dalawa tungkol sa Soccer game na nangyari kahapon. Nawala ang gana kong makinig sa kanila ng nasulyapan ko si Daniel kasama ang kanyang mga kabanda. Nakangiti ito at tumatawa pa sa kwento ng mga kaibigan niya na para bang wala siyang problema.

Ganon lang ba ako kabilis bitawan?

Am I not worth even a little bit?

Napatulo ang luha sa aking kaliwang mata at agad ko iyong pinunasan at tumingala. Don't cry, kath. Don't humiliate yourself!

Bakit din ba kasi napaka emotional ko? Ang dali kong makaramdam ng kirot! Be heartless naman, Kath!

"Kath? Okay ka lang?" tanong ni Kelly.

Tumingin ako sa kanilang dalawa at ngumiti, "Na hadlang yung bahing ko." Palusot ko.

"Ugh, I know the feeling." Sagot ni Julia habang humihikab. "Ang tagal nung dalawa! puntahan nyo kaya!"

Laking pasasalamat ko ng hindi nila nahalata. Sobrang bigat ng puso ko ngayong araw, but I had to look like nothing happened. Babalik din sya...

Pero hindi, lumipas ang Ilang araw hindi siya nagparamdam sa akin. Alam kong nilalayuan niya rin ako, pati ang mga kaibigan ko ay nilalayuan na niya. Kapag tinatanong nila sa akin kung bakit hindi na masyadong nasama si Daniel sa akin ay yung tanging rason ko lang na busy sya sa basketball at planong planuhin yung championship para mayroong makakuha sa kanyang malalaking unibersidad.

Hindi nila alam na wala na kami, wala na nga ba?

I keep on texting him saying that' I'm sorry. Sorry for what I did to him physically, and even say sorry to a thing that I didn't know I did.

Pilit ko ding sinasabi sa sarili ko na hindi niya ako matitiis, Ganon naman siya eh. But for a week?

It fucking hurts.

Napatitig muli ako sa sinabi sa akin sa messenger ni Lauren. I was staring at it while we're eating at the cafeteria. Hindi ko pa din maintindihan, wrong send ba ito?

Nagdadalawang isip ako kung rereplyan ko ba siya o ano eh. Nakita ko din na online si Kelly, gusto ko siyang kausapin pero natatakot ako... Kelly is always on my side kahit na una niyang naging kaibigan si Daniel. Pero kahit na ba, I think it's my fault too.

Does it?

Saktong nagmessage saakin si Kelly noong magmemessage na sana ako sa kanya.

Kelly: Kath! Do you wanna go to Greenbelt today? Umatras kasi si Yen kasi may biglaang 'lakad' daw sila ni Xander.. God knows if that's really a lakad or higa ugh.

Me: Anong gagawin natin?

Kelly: I had to pick up something, then let's eat?

Me: Okay, Meet me there.

Nagpalit lang ako ng off shoulder top at ripped jeans at nude heels. I keep it casual, kahit na nasasaktan ako ayokong magmukhang losyang sa kakaiyak. I have to show the world that i'm at least strong and can still handle myself.