Caught in the house

HOOFDSTUK 1:

Ik geef een harde gil. 'Zet me neer!' gil ik op een speelse toon. 'Dan moet je eerst toegeven dat ik het beste vriendje ooit ben.' grinnikt Ryan. 'Oké, oké.' lach ik. Hij zet me voorzichtig weer op de grond. 'Je bent..' ik ben even stil. 'Het gekste vriendje ooit!' roep ik waarna ik me omdraai, de deurklink vastpak en de deur open. Mijn voetstappen zijn over de hele gang te horen. Ik ren de trap af en spring achter de bank. Ik kijk voorzichtig boven de rand van de bank uit en zie Ryan rondkijken totdat zijn blik bij mij stopt. Hij grijnst breed. Op dat moment komt mijn moeder binnen. Ik ga snel staan. 'Heyy mevrouw Street' zegt Ryan. Mijn moeder knikt even en dan loopt ze verder. Ik barst in lachen uit. Ryan komt langzaam naar me toe lopen. Hij tilt mijn kin zachtjes omhoog en geeft heel zacht een kus op mijn mond. Hij gaat richting mijn nek, plaats zijn lippen op mijn huid en begint langzaam te zuigen. Ik doe langzaam mijn ogen dicht. Hij trekt zijn hoofd terug. 'Wat wou je ook alweer zeggen?' Ik rol met mijn ogen. 'Pretverpester!' roep ik en loop naar de keuken waar mijn moeder inmiddels is begonnen aan het avondeten. 'Mag Ryan blijven eten?' vraag ik. Mijn moeder zucht even. 'Vandaag niet.' Ik schud mijn hoofd. 'Het mag toch nooit.' mompel ik en loop de keuken uit. Ryan zit op de bank met zijn voeten op tafel. Ughh. Dat vind ik zo vervelend. Dat doe je toch niet bij iemand anders thuis? 'Uhm, Ryan? Sorry, je moet weg.' Hij staat op en geeft me een zoen en pakt zijn jas. 'Bye babe' zegt hij waarna hij de deur achter zich dicht doet. Ik ga zitten op de bank, zet de tv aan en wacht tot het eten klaar is.

Even later zet mijn moeder het eten op tafel. 'Eten!' roept ze. Ik zet de tv uit en ga aan tafel zitten. We beginnen te eten. Als het eten op is begin ik met afruimen van de tafel. 'Mam? Waarom mag Ryan nooit blijven eten of slapen?' vraag ik zacht. 'Je weet hoe ik over hem denk Cheryl.' Ik rol met mijn ogen. 'Hij doet niks verkeerd!' roep ik boos. Ik weet wel dat dat niet waar is maar ik moet mijn vriendje toch een beetje verdedigen. 'Niet op zo'n toon' gromt mijn moeder. 'Het is niet eerlijk!' roep ik en ik stamp naar boven. Ik gooi mezelf neer op mijn bed. Ik weet heus wel dat mijn moeder gelijk heeft. Ryan is alles behalve netjes en beleefd. Hij is vaak wel lief, maar diep van binnen weet ik dat ik het niet lang meer met hem volhou. Ik sta op en loop naar mijn kledingkast. ik pak een kort pyjama broekje en een oversized t-shirt en kleed me om. Langzaam loop ik terug naar mijn bed en ga onder de deken liggen. Het is pas half 8 maar ik ben al best moe dus ik besluit nog even met mijn beste vriendin Caitlin te whatsappen.

Langzaam open ik mijn ogen. Het zonlicht schijnt in mijn ogen. Ik kreun zacht. Ik hoor de deur kraken en voetstappen naar het bed gaan. 'Goedemorgen.' gaapt mijn moeder. 'Mama?' Mijn moeder komt op mijn bed zitten. 'Ja lieverd?' Ik sla mijn ogen neer. 'Je hebt gelijk, ik ben ook niet zo verliefd meer op hem en hoe hij hier doet vind ik ook niet kunnen.' zeg ik zacht. Mijn moeder legt haar hand op de mijne. 'Het is niet de juiste voor jou, schat, je verdiend iemand die veel beter is.' zegt ze. Ik glimlach naar mijn moeder. Ze kan me altijd geruststellen, wat er ook is. Ik sta op en duw haar zacht uit de kamer. 'En nu weg want ik ga me aankleden.' lach ik. Ik loop naar de kast. Het uitmaken is het beste denk ik. Ik ken Ryan nu onderhand wel en ik weet dat hij niet zo snel veranderen wil. Ik kijk in mijn kast wat ik aan zal trekken. Uiteindelijk heb ik een beige skinny, een wit t-shirt aan met "vacation" erop staan, een leren jasje en all stars eronder. Ik kleed me snel aan en loop naar de badkamer. Snel doe ik wat make-up op en kam mijn haren. Ik spuit er nog wat haarlak in, loop terug naar mijn kamer, prop mijn boeken in mijn tas en loop richting de voordeur. 'Ik ga mam!' roep ik waarna ik de deur achter me dicht gooi. Ik begin te lopen en al snel is mijn school in zicht. Er kijken een paar jongens op wanneer ik mijn school binnenkom maar ik loop snel verder. Ik loop naar de plek waar Ryan meestal zit met zijn vrienden. Ik tik hem aan. Hij staat op en wil me zoenen maar ik duw hem zachtjes weg. 'Wat is er babe?' vraagt hij. 'Kom even mee.' zeg ik en ik loop naar een gang waar niemand is. 'Het valt me nogal op dat we, ehm, dat ik..' begin ik. Hij kijkt me nieuwschierig aan. 'Zeg het maar gewoon schatje.' glimlacht hij. Dit maakt het alleen maar moeilijker. 'Het spijt me maar ik maak het uit.' mompel ik. Opeens staan zijn ogen niet zo lief meer. 'Pardon?' Ik kijk hem bang aan. 'Het spijt me, maar..' verder kom ik niet. Ik voel een hand mijn wang hard raken en ik val op de grond. Tranen glijden over mijn wangen. Niet weer! komt er in mijn gedachtes op. Ik probeer naar boven te kijken maar ik kreeg een trap in mijn buik. 'Slet! niemand maakt het uit met mij!' schreeuwt Ryan. Ik hoor zijn stem nog na-echoën. Ik snik en ik houd mijn handen voor mijn ogen als ik voetstappen hoor.

Mijn eerste hoofdstuk !! Wat vonden jullie ervan? laat een comment achter als je wil ;)