Caught in the house

HOOFDSTUK 16

Taylor's p.o.v.

 Op het moment dat Miranda met een mes in haar hand staat ren ik ongemerkt naar beneden. De tranen stromen over mijn wangen. Wat moet ik nu doen? Ik kan toch moeilijk naar de jongens gaan en zeggen dat Miranda Taylor probeert te vermoorden. Ze geloven me toch niet, en daarbij, als ze me wel zouden geloven zouden ze sowiezo niet komen, want niemand wil het op zich nemen als ze niet meer te redden valt en wél vermoord word.

Mijn ogen gaan naar de gang waar een deur opengaat. Ik ren ernaartoe, maar als ik om het hoekje kom rennen bots ik tegen iemand op. Als ik naar boven kijk zie ik dat het Harry is. 'Kijk is even uit!' roept hij boos. Zonder mijn excuses aan te bieden begin ik in een volle snelheid te praten. 'Cheryl.. Miranda.. mes.. Heks..' Zijn ogen worden groot maar al snel begint hij te lachen. 'Denk je dat je grappig bent of zo? Ga terug naar je kamer slet, je hebt toch niks beter te doen.' Hoewel die laatste worden best wel pijn deden probeerde ik het nog een keer. 'Alsjeblieft! Help haar!' Harry kijkt me nog een keer twijfelend aan maar begint dan te rennen.

Ik zak tegen de muur aan op de grond. Mijn handen sluiten zich samen en ik begin zachtjes te bidden. Als Cheryl ook maar iets aangedaan word, dan ga ik eraan. Mede door Harry die denkt dat ik het gedaan heb, en mede doordat Cheryl de enige is die mij hier nog een beetje vrolijk maakt sinds Perrie weg is. 

Tien minuten later komt Harry op me af rennen. 'JIJ VIEZE HOER!' schreeuwt hij en gooit me tegen de andere muur van de gang aan. Mijn hoofd bonkt.

En ik dacht dat hij veranderd was. Mooi niet dus. Als Cheryl er niet bij is, is hij een beest.

'Opstaan!' beveelt hij me. Als ik op sta pakt hij me stevig vast bij mijn bovenarm. Hoe pijn dat ook deed, ik kan maar beter niks zeggen, want dan word het alleen maar erger. Dat heb ik de laatste jaren wel gemerkt.

Cheryl's p.o.v.

Mijn blik valt op een scherf van een pot. Haastig pak ik het op en houd het voor me. Als ik weer achter me kijk staat Taylor er niet meer. Op dit moment lopen de tranen als een waterval over mijn wangen. De kwaadaardige lach van Miranda galmt opnieuw door de kamer. 'Je komt hier nooit meer weg!' Net als ze een mes in haar hand naar me toe haalt slaat de deur open. 'NIET BEWEGEN!'

Mijn ogen worden groot en mijn lichaam begint te trillen. In een ruk stopt het met waaien en worden de ogen van Miranda weer normaal. De spullen die nog door de lucht vlogen vallen allemaal in een klap op de grond. Miranda word meegenomen door Niall die haar met een pistool bedreigt en Harry tilt me op in zijn armen alsof ik zijn bruid ben. Terwijl hij naar beneden loopt, tril ik nog steeds. Ik kan Harry's gezicht niet zien maar ik weet heel goed dat er stoom uit zijn oren komt. Wanneer Harry me voorzichtig neerlegt op het bed loop hij weer weg.

Even later komt hij terug met Taylor. Er lopen druppels bloed over haar gezicht en ze kijkt me smekend aan. Als ik wil opstaan houd Harry me tegen. 'Ik pak dit wel aan' zegt hij. Vragend kijk ik hem aan. 'W-w-at?' vraag ik met een trillende stem. Hij wijst naar Taylor die inmiddels met haar armen om haar hoofd zit, om zichzelf te beschermen. Opeens snap ik het. 'Nee Harry, doe het alsjeblieft niet. Het was mijn idee.' Ik bijt op mijn lip. Harry maakt zijn ogen tot spleetjes. 'Bemoei je er niet mee.' Ik duw mijn wenkbrauw omhoog. 'Het gaat hier om mij. Jij bent degene die boos op de verkeerde is, Taylor wilde eigenlijk helemaal niet' zeg ik boos. Taylor kijkt me met betraande ogen aan. 'Ch-Cher-ryl, l-laat hem m-maa-ar' stottert ze. Harry kijkt me boos aan. 'Luister naar de slet.' Ik kijk hem geschokt aan. Ik wist wel dat hij gemeen kan doen, maar zó erg had ik hem niet verwacht. Nou ja, niet tegen mij dan. Ik sta voorzichtig op maar zodra ik op mijn benen sta, worden ze slap en val ik op de grond. Mijn hoofd slaat hard tegen de grond en mijn beeld word zwart.

Harry's p.o.v. 

'Luister naar die slet.' zeg ik. Cheryl kijkt me met grote ogen aan. Crap! Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Eigenlijk wou ik ook helemaal niet zeggen, maar ik floepte het er gewoon uit.

Vlak voor mijn ogen zie ik opeens Cheryl op de grond zakken. Ik snel naar haar toe en schud haar heen en weer. Haar naam komt uit mijn mond geschreeuwd, maar er komt geen antwoord terug. Ik twijfel geen moment. Ik til haar op en ren naar de deur. Net voordat ik de deur uit ben, bedenk ik me iets. Ik kan toch moeilijk het ziekenhuis in komen rennen met het meisje dat ik ontvoerd heb, en die overal gezocht word.

'Taylor! meekomen!!' schreeuw ik de kamer in. Taylor staat voorzichtig op en loopt achter me aan als ik naar de buiten deur loop. Als we buiten zijn leg ik Cheryl op de achterbank van mijn auto en gebaar Taylor dat ze in de auto moet gaan zitten. Wanneer ik ook zit druk ik het gaspedaal vol in en scheuren we weg. Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen duw ik Taylor de auto uit. 'Ga ** een rolstoel halen!' schreeuw ik keihard. (Dat zijn geen woorden voor jullie xd.) Ze rent weg en haastig stap ik uit en trek de achterdeur open. (dat klinkt best wel foutxdd.) Cheryl's ogen zijn nog steeds gesloten. Ik til haar op en zet haar in de rolstoel die Taylor inmiddels heeft gehaald. Mijn blik zet zich vast op de ogen van Taylor. 'Jij brengt haar naar binnen, en wacht tot ze wakker is.' sis ik. Taylor begint met de rolstoel met Cheryl erin te rennen.

---------------------------------------------

En toen had ik eindelijk inspiratie, roept me moeder dat ik naar bed moet -_- Thanks mom! De volgende update komt snel, ik ga namelijk dinsdag naar duitsland met school, en zit in totaal 6 uur in de bus, duss ik kan lekker veel schrijven ! ;D Ik draag dit hoofdstuk op aan de allerbeste: chanelxlove. Ze heeft een nieuw verhaal, met mij als soort van hoofdpersoon :)))))) het verhaal heet: Populair Hate. Het is echt super leuk geschreven&bedacht. Thankyou sweetiee!

Vote? Comment? Tip? Follow?