Caught in the house

HOOFDSTUK 10

Als iedereen heeft verteld hoe verschrikkelijk het wel niet was vandaag ben ik zo blij. Nou ja. Blij is wat anders. Meer...opgelucht. Sommige hebben er blauwe plekken bij. Ik vind het echt heel erg wat deze meiden hier allemaal mee moeten maken. Maar ik kan er niks aan doen. Dat gevoel is gewoon verschrikkelijk. Het voelt alsof ik het zelf allemaal mee maak. Ik bedoel, ik heb het ook helemaal niet makkelijk, maar hun krijgen er nóg iets bij. De meiden zijn ook allemaal zo lief. Taylor diep vanbinnen ook. 'Cheryl.. Cheryl!' roept Xandra. Diep in gedachten verzonken hoor ik haar roepen. 'W-wat?' vraag ik. 'Gaat het wel?' vraagt ze bezorgd. Ik knik moeizaam. Perrie loopt naar me toe. 'Wat is er eigenlijk met je arm gebeurd?' vraagt ze zo zacht mogelijk. Niemand hoort het. Ik twijfel even of ik het zal vertellen maar als ze bemoedigend naar me knikt besluit ik het er gewoon uit te gooien. 'Ik had een vriendje.' begin ik. 'Hij was in het begin heel lief voor me. Maar het leek steeds meer alsof hij me wilde gebruiken. Ik besloot het uit te maken, en toen.' Ik wijs naar me arm. Ze kijkt me moeilijk aan. 'Dat spijt me voor je.' Ik knik zacht. De deur gaat open en Harry stapt binnen. Hij  wenkt naar me dat ik moet komen. Ik sta op en loop voorzichtig achter hem aan. Midden in de gang keert hij zich om en gaat dichterbij me staan. Haastig kijk ik weg. 'Ik.. ehh.. sorry, ik vind je gewoon..' Als ik hem aankijk stopt hij met praten. 'Laat maar, ga maar terug naar je kamer' zegt hij zacht. Voorzichtig leg ik mijn handen in zijn nek. 'Ik weet dat het moeilijk voor je is' zeg ik. Hij pakt me bij mijn heupen en tilt me op. Ik sla mijn benen om hem heen. Zacht drukt hij zijn lippen op de mijne. Vanzelf glijd mijn tong naar binnen en draai ik ermee om ze zijne heen. Mijn handen gaan weer naar zijn prachtige krullen. Hij legt zijn handen onder mijn billen. We beginnen steeds heftiger te zoenen. Hij begint te lopen maar hij botst steeds tegen een paar muren aan. Ik moet moeite doen om niet keihard te gaan lachen, dus ik glimlach op zijn lippen. Er opent een deur achter me en Harry duwt ons er doorheen. Voorzichtig legt hij me op bed en gaat naast me liggen met zijn lichaam tegen het mijne aan gedrukt. Hij legt zijn handen onder mijn shirt en begint aan mijn bh te frutselen. Ik duw hem zacht van me af. 'S-s-sorry, ik wil niet verder.' zeg ik blosend.  Hij begint te lachen. Ik kijk naar beneden. 'Je bent echt heel schattig' grijnst hij. Ik bloos. 'Het is heel raar.' zucht hij. Ik kijk hem vragend aan. 'Normaal had een meisje heel hard uitgelachen en gewoon doorgegaan, maar bij jou..' Hij aait zacht over mijn wang. Ik glimlach. Toen ik hier binnen kwam had ik nooit gedacht dat ik ooit nog zou lachen. 'Wil je vandaag bij mij slapen?' vraagt hij zacht. Ik tover een nog grotere glimlach op mijn mond en knik. 'Heb je misschien een t-shirt of zoiets?' vraag ik. Hij wijst naar een kast. Als Ik het t-shirt heb gepakt kijk ik hem verlegen aan. Hij draait zich grijnsend om. Ik doe snel alles behalve mijn ondergoed uit, en trek het t-shirt aan. Harry gaat weer omgedraaid liggen. Ik loop naar het bed. Voorzichtig ga ik met mijn hoofd op zijn borst liggen. Na een tijdje val ik in slaap.

Wanneer ik wakker word is het bed leeg op mij na. Er ligt een briefje.

Goeiemorgen babe,

K moet ff wat zaakjes af handelen, als je wat wil eten moet je naar het keukentje gaan, brb x Hazz

Dat is echt lief! En hij zei babe tegen me. Nouja hij schreef het, maar alsnog super lief! Rustig sta ik op. Ik trek snel een broek aan en loop ik met mijn krukken die hier ondertussen al staan de kamer uit. Zonder enige twijfel loop ik naar het keukentje. Daar staat Michael. Hij kijkt me boos aan. 'Wat the fuck doe jij hier?' vraagt hij. 'Ik mocht hier ontbijten' zeg ik met een trillende stem. 'Ik snap het al' Hij kijkt me nog bozer aan. 'Dus jij denkt, als je de bitch bent van de baas, dat je alles mag?!' schreeuwt hij. Ik wil wat zeggen maar de mond wordt me gesnoerd doordat ik een harde klap tegen mijn wang voel. Mijn krukken kletteren op de grond en ik val met een harde klap op de grond. Daar lig ik alweer. Wanneer stopt dit? Ik ben hier pas net, maar het voelt alsof ik hier al jaren ben. Een paar tranen lopen over mijn gezicht. Niet perse van de hevige pijn, maar van de schrik. Ik probeer op te staan, maar het lukt niet. Dan maar blijven zitten..

Na een tijdje zijn er al een paar mensen langs gelopen, maar niemand helpt me. Dan komt Zayn langs. 'Cheryl? Ben jij dat?' fluisterd hij. Ik knik langzaam. Voorzichtig tilt hij me op. Zijn ene arm ligt onder mijn benen en zijn andere via mijn rug naar mijn zij. Hij begint te lopen. Hij opent een deur. Voorzichtig word ik op een bed gelegd. 'Oh god, gaat het meis?' hoor ik de stem van Jade. Zacht kreun ik. In mijn ooghoek zie ik Perrie Zayn omhelzen. 'Dankje' zegt ze zacht. De deur gaat dicht. Alle meiden zitten om me heen behalve Taylor. 'I-ik wil er niet over praten' snik ik. Langzaam lopen de meiden weer weg, maar Perrie blijft zitten. 'Heeft Harry dit gedaan?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Michael' krijg ik er met moeite uit. Ze wrijft over mijn rug. 'klootzak' vloekt ze.