Caught in the house

HOOFDSTUK 7

'LUKE!' Ik probeer me te bevrijden uit Harry zijn greep, tevergeefs. Hij neemt me over zijn schouder en pakt mijn krukken mee. Ik huil zo hard als ik kan. De mensen waar Harry langs rent kijken ons verschrikt aan. Als we bij de auto zijn, gooit Harry me op de passagiersstoel. Een paar seconden later scheurt hij weg.

'Godverdomme!' Roept hij na een lange stilte. Ik hoor sirenes en ik kijk in de spiegel. Shit! Politie. Ik kijk Harry aan. Waarom vind ik dat zo erg? Ik wil hier toch helemaal niet blijven?! Hij heeft net mijn beste vriend neergeschoten! Maar toch kan ik hem vergeven. Ik weet niet waarom, maar ik denk oprecht dat ik verliefd op hem ben. Zijn krullen, zijn gezicht, zijn ogen..

Ondertussen heeft Harry zijn ogen alweer op de weg gericht. De politie auto's komen steeds dichterbij. Harry rijd een pont op en trekt me uit de auto. Ik krijg een pistool tegen mijn hoofd. Hij loopt langzaam achteruit wanneer een politie man roept dat hij zijn wapen moet laten vallen. 'IK SCHIET HAAR DOOD!' roept hij. De tranen lopen weer over mijn wangen, of laat ik zeggen nog steeds. De pontvaarder staat met zijn handen omhoog in zijn hok. 'Naar de overkant.' zegt Harry en hij richt zijn pistool even op de pontvaarder en daarna weer op mij. We varen naar de overkant en Harry gebaard dat ik in de auto moet gaan zitten. Hij rent zijn auto en en scheurt weg. Even later staat Harry stil en hij sleurt me mee uit de auto naar binnen toe. We staan stil in de hal. 'Had je me echt neergeschoten?' vraag ik zacht. Harry schud zijn hoofd. Ik glimlach kort. Hij geeft me mijn krukken aan. 'Michael!' roept hij. Bijna meteen komt hij aanrennen. 'Auto moet weg' zegt Harry rustig en Michael knikt. Harry gebaart dat ik mee moet komen. Ik ga achter hem aan. We komen aan bij een keukentje. Hij tilt me op het aanrecht. 'Ik.. uhm..' begint hij. Nieuwschierig kijk ik hem aan. 'Ik heb nog nooit zoveel gedaan voor een meisje hier als bij jou.' Hij bloost. 'Harry?' Het is even stil. 'Ik moet weten of Luke nog leeft.' Ik kijk naar de grond. Harry zucht en draait zich om. 'Het is te gevaarlijk.' Hij loopt even weg en laat mij hier achter. Zal ik? Nee. Ik weet niet wat het is, maar op de een of andere manier kan ik hier niet weggaan. Al gaven ze me de kans. Het lijkt me hier echt afschuwelijk. Maar ik kan gewoon niet weggaan van Harry. Het lukt me gewoon niet. Ik wil hem blijven zien. Ik wil hem ruiken. Ik wil hem voelen..

Een kwartier later loopt Michael binnen. Hij sleurt me van het aanrecht af. 'Denk je dat je hier alles mag?!' Schreeuwt hij in mijn gezicht. Ik schud voorzichtig mijn hoofd. Hij pakt me bij mijn arm en sleurt me mee door de gangen. 'M-mijn krukken' zeg ik zacht. Hij staat stil en geeft me een harde klap in mijn gezicht waardoor ik op de grond val. 'Denk je dat je hier de koningin bent?!' schreeuwt hij en spuugt in mijn gezicht. Ik word in mijn maag getrapt. 'LOPEN!' Ik sta op en word vooruit geduwd. Als we buiten zijn duwt hij me achterin in een wit busje en gaat zelf achter het stuur zitten. Na ongeveer een uur stoppen we. Het busje word opengedaan en ik word eruit getrokken. We staan midden op een leeg parkeerterrein. Ik word voorin het busje geduwd. Na een paar minuten komen we aan in een drukke stad. Michael stapt uit en daarna houd hij de deur voor me open. Als ik uitstap slaat Michael zijn arm om me heen. Hij duwt zijn lippen op de mijne en ik draai mijn hoofd weg. 'Doe alsof je dit wil' sist hij in mijn oor. Als hij me nog een keer zoent zoen ik hem terug. Zijn tong glijdt naar binnen en zo staan we even. Als hij zijn lippen van de mijne afhaalt slaat hij me op mijn kont. We lopen rustig naar een telefooncel en Michael stopt er een paar muntjes in. Ik knik naar hem. Ik tik Luke's nummer in waardoor de telefoon over gaat. Ik hoor een zwakke stem hallo zeggen. 'Luke?' vraag ik zacht. 'CHERYL! Waar ben je, wat is er gebeurd, wie was die jongen? Iedereen is naar je opzoek!' Hoor ik Luke schreeuwen. 'Ik kan niet lang praten' Ik kijk Michael even aan. 'Ik wil alleen zeggen dat ik veilig ben.' Michael pakt de telefoon uit mijn handen. 'Luister goed jongetje, als jij ook maar de politie durft te bellen, dan maak ik je vriendinnetje af, en dan komen we jou ook halen.' Hij legt de hoorn erop. Hij pakt mijn hand en we lopen naar het busje toe. Als we eenmaal zitten rijden we weg. 'Zozo, was dat je vriendje?' grijnst hij gemeen. Ik schud langzaam mijn hoofd. Als we bij de parkeerplaats zijn aangekomen gooit hij me achterin het busje en rijden we weg. Na een uur word ik uit het busje gehaald en naar binnen gebracht. We lopen de gangen door en gaan naar Harry's kamer. Als ik naar binnen word geduwt kijkt Harry op van zijn bureau. 'Hi beauty' grijnst hij en duwt Michael zijn kamer uit. 'Je mag bij een paar meiden op de kamer.' Ik knik. Hij pakt mijn hand en voor de zoveelste keer vandaag lopen we door de gangen. We komen bij een deur aan. Hij pakt zijn sleutels en opent een deur. Er zitten 5 meisjes op een kamer. Inclusief Perrie. Ze glimlacht naar me. Ik loop voorzichtig naar binnen en de deur word achter me gesloten.