BOYISH LASS(COMPLETED)

Chapter 24

                            

       Kinabukasan nagtaka si Jean ng makita sina Guillermo at Sandra kausap si leevi sa labas ng campus. Si leevi na kasi ang naghahatid sa kanya pauwi tuwing hapon. Convoy ng sasakyan ng mga kapatid.
     Agad napalingon ang tatlo ng mapansin ang kanyang presensya.
"Sweetheart come here. "Ang kaway na wika ni leevi sa kanya. Nakangiti ito ng makita sya.
   Pormal ang mukhang napalapit sya sa mga ito. Ngumiti ang dalawa sa kanya ng makalapit sya. Agad syang hinawakan ni leevi sa kamay at pinatayo sa tabi nito.
"Lola Sandra has something to tell you sweetheart "ang sabi nito ng sulyapan sya.
"Huh? Why? "Ang nagtataka nyang wika rito na kiming nginitian ang dalawa ng napasulyap sya rito.
"I don't know yet. Let them talk to you so that we'll know what is it. "Anito. Napatango sya bilang sagot ng maalalaang mga kapatid. Baka mag-alala ang mga iyon mamaya kapag si agad sya nakauwi ng bahay nila.
"Wait I not need to tell my brothers where am I. They gonna get worries about me. "Aniya sa lalaki.
"Don't bother I'll call them later and I leave message in our guard to pass on your brother. "Anito para di na sya mag-alala.
"OK."ang tipid nyang wika.
"Come iha, join us in my car. "Aya sa kanya ni Sandra. Napatingin sya kay leevi na tumango nman.
"Sige po. "Ang wika nya na sumunod kay Guillermo na nauna ng lumapit sa pajero nitong dala. kaagapay si lola Sandra. Pumasok sila sa sasakyan na nakabukas na para makapasok silang dalawa.
   Nagtataka man kung tungkol saan ang sasabihin ng matanda pilit nyang pinakalma ang kabang unti unting nyang nararamdaman habang tumatakbo ang sasakyan.
   Naramadaman nya ang paggagap ng kamay ng matanda sa palad nya. Bahagyang pinisil para panatagin sya.
Nakita nya sa side mirror na nakasunod sa kanila ang car ni leevi. Medyo nakahinga sya ng maluwag sa kaalamang di sya nag-iisa. Na nandyan si leevi.
    Maya maya huminto ang car ni Guillermo sa harap ng Manila hotel. Napatingin sya sa matandang katabi.
Nakasuot lamang sya ng simpling yellow polo at black jeans na pinaresan nya ng Robertson shoes.
"Don't hesitate iha. We'll having early dinner over a simple conversation. "Anito sa kanya muling pinisil ang palad nya.
"Kakahiya po ang suot ko lola, "ang may pag-aalinlangan nyang wika rito.
"Your clothes is just fine darling. "Anito na nginitian sya.
Bumukas ang pintuan malapit sa side nya. Nagtama ang mata nila ni Guillermo. Ngumiti ito sa kanya. Kimi syang ngumiti bilang tugon. Inalalayan pa syang makababa saka nito sunod inalalayayan si lola Sandra.
    Lumingon sya sa labas di nya pa nakikita ang car ng kasintahan. Nagdadalawang isip syang pumasok agad. Nakita nyang ibinigay ni Guillermo ang car key sa valet para mapark iyon.
"Come We go inside. "Ang narinug nyang wika ni Guillermo sa kanila. Pumagitna pa iyon sa kanila ni lola Sandra parehong inalalayan as likod habang papasok sa entrance ng hotel.
Agad silang pinagbuksan ng isang valet uli na na pakapost sa door entrance.
   Nakangiting tumango si Guillermo rito bilang pasasalamat saka tumuloy sa loob.
Iginiya silang dalawa sa way ng restaurant. Pinaghila ng upuan ang ina saka nman sya sunod pinaghila.
"Thank you tito, "ang pakli nya na bahagyang nginitian bago umupo. Napaarko ang kilay ng matanda babae sa sinabi nya.
"Feel free to order what you wants ladies. I will call dad. "Anito saka nagpaalam sandali.
Nang makaalis ito binalingan sya ng matanda. Nasa menu book ang kanyang atensyon noon .
"How's your parents iha? "Ang pagbukas nito ng mapag-uusapan.
"They're fine lola. On vacation for weeks now. "Aniya ng sulyapan ito.tumango tango ito saka muling nagsalita.
"I heard you're not really a daughter of your parents. "Ang sunod nitong wika na ikinabaling nya na medyo nagitla sa sinabi nito.
Paano nito nalaman? Ang piping tanong nya sa isip.
"How did you know? "Ang wika nya na naibaba ang hawak na menu book.
"Am sorry iha. I know it's not a good thing to interrupt in your private life but we don't have choice too. "Ang wika nito na biglang pumormal ang mukha.
Bigla syang kinabahan na di mawari.
"You're surname is Arellano right? "Ang paniniyak nito.
"Opo "ang nagugulumihang wika nya.
"And so we are. "Ang seryoso nitong wika. Di na nagpaligoy ligoy pa. Napaawang ang labi nya. May kinalaman ba ito sa kanyang tunay na pagkatao? 'Ang biglang pumasok sa isip na tanong nya.
"We done some investigation about you. From the first time I saw you standing beside Reno.  I already suspect that there's something in you I need to find out . "Anito muli.
Napatanga sya rito. Parang alam nya na kung saan patungo ang usapan nilang dalawa.
"Lola, whatever it is am not interested to know. Am contentedly happy with my life. "Ang napaseryoso nya ring wika.
"Hear me first iha. We don't know about you until I saw you. "Anito na tumitug ng nagpapaunawa sa kanya. Inabot ang kanyang kamay na nakapatong sa mesa.
"Even if you don't want to know about your family roots you still need to accept that you're part of my family. You're my first grandchild darling. "Ang napaluhang hayag nito sa kanya. Nagimbal sya sa nalaman. Napatitig sa mukha nitong may luhang paunti-unting dumadaloy sa  pisngi.
      Parang di nya mapaniwalaan na may isang taong aakuin syang parte ng pamilya nito ng ganoon kadali.
Napailing -iling sya rito.
"B-baka nagkakamali ka lang po lola Sandra. Maaring magkapangalan lamang tayo pero am not really your grandchild. "Ang wika nya.
"No! I have proof. You'll see just wait for your father. "Anito sa kanya luminga sa entrance ng restaurant para hanapin ang anak.
"Father ko? "Ang ulit nya sa sinabi Nito.  "Yes. You're father. He's here too. don't you want go meet him? "Anito. Muli syang umiling na ikinalungkot naman nito.
"Why? "Ang may pagtatakang tanong nito sa kanya.
"I didn't dream of finding out who's my father is. "Aniya na blanko ang expression.
Noon pa man di sya nagtangkang malaman ang pangalan or makilala man lang ang tunay na ama nya. Para anu pa.? Kontento na sya sa mga nakamulatang magulang at kapatid.
"Am sorry.. I know malaki ang pagkukulang ko sayo bilang ama. Di ko alam na nagkaroon pala ako ng anak kay Karen. "Ang narinig nyang wika ng isang baritonong boses sa bandang likuran nila.
Kapwa sila napatingin sa taong nagsalita. mAlungkot na mukha ni Guillermo ang nabungaran nya ng tumingin dito. Nasa likuran nito si leevi. gulat ang nakabalandra sa gwapong mukha nito.
Humakbang si Guillermo palapit sa kinauupuan nya si leevi nman nanatili sa kinatatayuan.
Hinarap sya ng lalaki. Tumaas ang kamay nito pahaplos sa kanyang mukha. Napatingala sya rito nakita nyang namumula ang matang nakatunghay sa kanya. Nagulat sya ng bigla sya nitong niyakap kahit nakaupo sya.
"Am so sorry iha.... I didn't know. God knows how much am dying to see again your mom. When I came back in Philippines to marry her I don't know where to start looking for her. "Ang wika nito sa pagitan ng pagsinghot. Di na rin napigilan ng matandang wag mapaiyak sa tagpo ng mag-ama.
Kumalas ito sa kanya at inilayo ng bahagya ang sarili sa kanya para mapagmasdan sya.
"I can't believe you're my daughter! "Ang masaya nitong wika. Di nman malaman ni Jean kung anu ang sasabihin sa rebelasyong nalaman nya.
Nakatanga lang sya rito at nakikinig sa mga sinasabi nito. Parang wala syang naintindihan sa lahat ng iyon. Lumilipad ang kanyang utak kung saan. walang makapang sasabihin sa kaharap.
Nakatitig lang sya rito. Pareho na silang nakaupo. Nagulat pa sya ng Magdatingan ang pagkain. Wala syang maalalalang umurder sila.
"Say anything. "Ang untag ni Guillermo sa kanya sa mahabang pananahimik nya.
"I don't know what to say. Di ko po alam ang aking iisipn sa rebelasyong ito ng aking pagkatao."ang blankong wika nya sa mga ito.
"Masyado pong nakakagulat ang kaalamang kayo po ay aking kapamilya. "Ang wika nya na agad tumayo.
"Gusto ko na pong umalis. "Ang pormal nyang wika sabay talikod. Malalaking hakbang ang kanyang ginawa palabas.
Akmang susunod si Guillermo sa anak ng pigilin ng ina nito. Sumenyas na pabayaan muna ang dalaga
"Jean! Ang narinig nyang  tawag ni leevi ngunit di sya lumingon dito.
"Leevi let her to be alone for awhile. She needs time. "Ani ni Sandra sa binata.
"Baka po kung mapaano sya."pag-aalala nitong wika.
"No she won't. "Ang panatag nitong wika. sumenyas na umupo sa mesa si leevi .

  Dahil sa pagmamadaling makalabas nabunggo ni Jean ang isang matandang lalaki na papasok nman sa loob.
"Sorry po... ."ang agad nyang sabi ng umangat ang mukha sa may katataasang lalaki.
Nagulat sya ng makilala ito. Ito si lolo Fred na husband ni Sandra.
Muli syang humingi ng paumanhin rito saka nagpatuloy lumakad palabas. Napaupo sya sa upuang nakahilera sa labas para sa customer ng hotel.
     Napatitig sya sa taas ng kalangitan.
"All these are just dreams... "ang wala sa loob na nausal sa kawalan.
"No, it doesn't iha. You need to face the reality. "Ang mahinang wika ng boses matanda sa harap nya. Napatingin sya sa taong nagsalita. si lolo Fred anas nya sa utak.
Umupo ito sa tabi nya.
"Alam mo bang ang gaan gaan na ng loob ko ng una tayong magkita noon? "Panimula nito. nakinig lang sya.
"My wife keep on insisted you look like out son.  But I didn't bother to believe her until I find out your birth certificate. "Ang masiglang pagkukwento nito.
"Then the next day your DNA test results come out. And guess what? you're my grandchild. i have a grandchild I didn't know for almost nineteen years! "Ang patuloy pa rin nitong wika.
"I know it's hard to believe what you find out . for you we're still strangers. we won't hurry  for you to accept us as family. We'll wait for the right time. When you truly want to be part of our family. "Anito tinapik tapik sya sa balikat.
"Lolo.."ang tanging nawika nya. Naantig ang kanyang damdamin sa sinabi nito.
Ngumiti ito sa kanya. Wala sa sariling napayakap sya rito kasabay ng pagluha na kanina nya pa pinipigilan sa loob ng restaurant. Naramdaman nya ang pagyakapdin nito sa kanya. Hinaplos haplos nito ang likod nya. lalo syang napahikbi at naging emosyunal. Di  na sya nahiyang suminghot singhot sa damit ng matanda na nabasa ng mga luha nya.
"Sorry po nabasa ko yung polo nyo... "ang wika nya kahit pasinghot singhot pa rin sya ng kumalas rito .
"It's ok iha. "Anito ng tingnan sya at ngitian.
"Jean! "Ang narinig nyang wika ni leevi. Sabay pa silang napalingon ni lolo Fred sa bagong dating na lalaki.
"Lolo Fred! "Ang gulat nitong wika ng makilala ang matanda sa tabi nya ng makalapit sa kanila.
"Am so worries about you sweetheart "ang wika into ng balingan sya.
"Leevi iho, mabuti at narito ka. pakihatid si Jean sa bahay nila. she needs rest now. "Ang wika ng matanda sa lalaki. Napatingin sya rito ngumiti ito sabay tango.
"Am going inside. take care of her, will you? "Anito na napatutok ang atensyon kay leevi.
"I will lolo. "Tango nman ng kasintahan na hinawakan ang kanyang kamay .
Nilapitan sya ng matanda. Niyakap saka hinagkan sa noo bago nakangiting pumasok sa loob.
"Come I'll take you home. "Ang wika nito. Naksunod kasi ang tingin nya sa matandang pumasok . Medyo gumaan ang kanyang pakiramdam matapos ang tagpong nangyari bago dumating si leevi.
"Are you fine? "Ang narinig nyang wika nito. Kapwa sila nakatayo sa labas malapit sa entrance door.
Tumango sya di nagsalita .
"Oh, sweetheart I know how you feel. Don't be hard on yourself. "Anito saka niyakap sya. Hinalikan sya nito sa ulo kasabay ng paghaplos haplos nito sa kanyang likod para mapanatag sya. Napayakap na rin sya rito ng mahigpit na para bang sa pamamagitan ng yakap nito maaalis lahat ng kahugkagang nadarama nya ng mga oras  iyon.
Iginiya sya nito sa kinapaparadahan ng sasakyan nito. pinagbukas sya ng pintuan para makapasok.
Hawak nito ang kanyang kamay habang daan. Di ito mapakali sa pananahimik nya. maya maya napapasulyap sa kanya.
"Am fine leevi don't worry. "Ang sabi nya para mawala ang balisang nakalarawan sa mukha nito.
"I can't help myself not to worry about you. I don't want you to feel lonely. I love you.... am just here if you need me. "Any madamdaming wika nito na  bahagyang pinisil ang kanyang palad na hawak nito.
"Thank you leevi.."aniya sa lalaki.
Nang marating ang bahay nila agad itong lumabas at lumigid sa side nya para pagbuksan ng pinto .
"Have a good rest sweetheart.. "anito ng nasa harap na sila ng gate. Hinawakan sya sa dalawang balikat. Inangat ang isang kamay patungo sa baba nya kasabay ng pagbaba niyon sa kanyan labi.  Masuyo sya nitong nitong hinalikan kalakip ang pagmamahal sa kanya. Maingat sya nitong pinakawalan at inilayo sa katawan nito.
"Go on.  go inside "ang nakangiti nitong wika. May pag-alinlangan syang sumunod sa sinabi nito. Kumaway pa sya ng makapasok bago  tuluyan iyong umalis sakay ng sasakyan nito.
Nadatnan nyang naghihintay ang tatlo sa sala. Agad napatayo si Alex ng mapansin ang pagdating nya. Sinalubong sya nito. Patakbo syang lumapit rito at napayakap.
"Hey! What happened? "At gulat niyong wika.
"I meet my father. My real father ...."ang napahagulgol nyang bulalas rito. Sabay namang nagulat at nagitla ang dalawang kapatidng marinig ang boses nya. Di agad napansin ang pagdating nya dahil malakas ang tunog ng television.