He Doesn't Share

Chapter 1

Chapter 1

"WHAT'S WRONG, INGRID?"

Baka nasa tabi-tabi lang siya. Baka nagtatago siya sa kung saan at pasimple akong minamasdan. He's always around. Hindi siya nagpapakita pero nandiyan lang siya. Alam niya kung nasaan ako, kung ano ang ginagawa ko at kung sino ang mga nakakasama ko and—

"I... I am perfectly fine." Napalingon ako sa paligid. Walang ibang tao kundi ako at si Conrad. Pero malikot pa rin ang mga mata ko. Baka nandiyan lang kasi siya... baka nandiyan lang siya at nakatingin sa amin... sa akin...

"At saan ka ba nanggaling kahapon? Bakit bigla kang nawala sa labas ng gate?"

Nalamukos ko ang panyo na nasa kamay ko. Ayokong sagutin ang tanong na iyon ni Conrad.

"And why are you wearing scarfs on your neck?"

Tumayo ako. Bakit nga ba pumunta pa ako rito sa training room? At nakasuot pa ako ng dobok uniform pero may nakatali namang scarf sa leeg ko? Patawa ako.

"Hindi ka pwedeng mag-train na may ganyan ka, alam mo namang mahigpit si Leon—"

"Uytengsu." Boses ng isang lalaki na bagong dating, siya si Leonardo D. Saavedra. Siya ang captain ng Taekwondo dito sa school. Nakasuot siya ngayon ng kulay maroon na t-shirt, itim na PE pajama ng school at varsity jacket na kulay pula.

Graduating na silang dalawa ni Conrad at dapat ay kasabay lang nila akong ga-graduate this year. Pero dahil nahinto ako sa pag-aaral ay umulit ako ng taon. Pero tiniyak ko na ngayong taon ay mapapasali ako sa Taekwondo team. Hindi dahil sa crush ko si Leon noon, kundi dahil sa gusto kong matuto ng self-defense.

I want to learn how to protect myself.

"What the fuck is that?" Matalim ang tingin niya sa scarf na nasa leeg ko.

Napatungo ako. "Sorry, Captain, pero hindi ako makakapag-training ngayon..."

Hindi siya nagsalita. Sinamantala ko ang pagkakataon na tahimik si Leonardo, nanakbo na ako palabas ng training room.

Tumuloy na ako sa CR. Ini-lock ko ang pinto ng matiyak kong ako lang ang tao sa loob. Humarap ako sa salamin saka ko hinubad ang nakaikot na scarf sa aking leeg.

Simple lang naman ang buhay ko... noon.

Nagbago lang ang lahat mula ng araw na napagkamalan ako na ibang tao. At nitong mga huling buwan na pakiramdam kong may nagmamasid sa bawat kilos at galaw ko.

"Sino ka? Bakit mo ito ginawa sa akin?" malungkot na tanong ko sa repleksyon ko sa salamin.

Hinawi ko ang buhok ko upang makita ang bar code na nasa kaliwang gilid ng leeg ko. Sa ilalim non ay ang tila typre written letters na binubuo ang salitang ALAMID. At sa ibaba non ay ang petsa kagabi...

Kahapon ay tinangka kong sundan ang lalaking tila matagal ng nakatingin sa akin. Pero nagkamali ako sa desisyong sundan siya...

Dahil panibagong bangungot lang ang nangyari sa akin kagabi...

At nagising na lamang ako kaninang umaga na nasa kuwarto na ako at katabi si Aki. Tila normal lang ang lahat. Gumising ako at naghanda sa pagpasok sa eskwela. Pumasok ako sa banyo upang maligo. Naghubad ako para lamang magulantang sa mga marka sa katawan ko.

Hindi pala bangungot. Totoo pala ang lahat...

...

"IKAW, LATE NA NAMAN UWI."

"Dad..." Nahinto ako sa pagpihit ng doorknob. Sinikap ko na ngang magdahan-dahan pero nahuli niya pa rin ako. Kanina pa pala nakaabang sa akin si Daddy.