● Bölüm 21 ●

11 1 0
                                    

Wuhuu.  Selam. 

Neyse açılış yapmıycam.ss

Ama biraz kötü bir bölüm olacak. Xd

En sevdiğim sözlerden birisi:

"Çünkü insana en çok kitap yakışıyor. Ve mürekkebin kuruduğu yer de kan akıyor."

••••

Güney yavaşça yanımıza geldiğinde, gözlerinde ki koyuluğun daha da görünür hale geldiğini gördüm. Umarım Bora'da bunu görürdü.

"Burada neler oluyor İdil?" Dedi gözlerini yavaşça bana sabitleyerek. Ben de ona bakıyordum ama suçluymuşum gibiydi bu bakış. Çünkü ben hiç bir şey yapmamıştım. O gelmişti ve yaklaşmaya çalışmıştı. Neden gözlerimle anlatmaya çalışıyordum bilmiyorum. Dile döksem, sanki dilim damağım kurumuş gibi  oluyordu.

"Bir şey olduğu yok Güney. Gidebilirsin." Dedi Bora. Bu cümleyle, Bora'ya dalmamak için kendini zor tutan Güney, hiç beklemeden Bora'nın yakasına yapıştı ve bana hitaben sinirli bir şekilde konuştu. "Sence bir şeyler var mı İdil?"

"Y-yok Güney. Hadi gidelim. Kavgaya hiç gerek yok." Diyerek Güney'i geri çekmeye çalıştım. Ama tek bir hamleyle beni diğer tarafa savurdu ve Bora'nın sırıtan suratını kafa attı. Bora yere düşerken, sinirli gözleriyle bana yönelen Güney'den korkmuyor değildim. Yanıma gelip sertçe kolumdan tuttu ve çıkışa sürüklemeye başladı.

Ben kurtulmaya çalıştıkça o daha fazla sıkıyordu. "Güney! Acıyor bırak!"

Yerinde aniden durup beni boş bir sınıfın kapısının eşiğine savurdu. Kolumu tekrar sıkıca tutup beni kapıyla arasında bıraktı. Gözlerindeki öfke, yakından bakınca daha belirgindi. Ve bu beni daha çok korkutuyordu.

"Kolunun acıması, gururunda ki acıyı bastırır sanıyordum. Sana dedim. Bu adam yavşak dedim. Sevgilisini kaç kere aldattı dedim. Sen beni bir kez olsun dinlemedin. Senin kolun acıyor ya... Kim bilir gururun nasıl çığlıklar atıyordur. Düşündüm de... Bence sen de bunu istiyorsun. Ya aldatılmak, ya da bir kıza, masum bir kıza, bir yavşakla beraber sürtüklük ederek ihanet etmek istiyorsun. Dışardan görünenler bunlar. Ve bir şey daha. Seni bir daha yakınım da dahi görmek istemiyorum. Sıranda oturmayacağım. Ne halin varsa gör artık. Çünkü bundan sonra aklımın ucunda bile olamayacaksın. Umurumda değilsin."

Tükürürcesine söylediği sözler kalbimi hedef tahtası gibi delik deşik etmişti. Oysaki onun sandığı gibi bir şey yoktu. Açıklama yapmama dahi izin vermeyip, kolumu sertçe bırakarak gitmişti.
Ve üstelik bütün bu ağır sözlerini bir kaç adım yaklaştı diye sıralamıştı. Hem onun beni sorgulamaya hakkı yoktu. Kaç gün oldu ki tanışalı?

Gözlerime doluşan yaşlar bedenime, en çokta kalbime ağır gelmiş olacak ki daha fazla dayanamayarak, eşikten kayarak dizlerimin üstüne düştüm. Sessiz sessiz ağlarken, içimdeki fırtınaları kimse duymazdı. Duyamazdı. O kadar halden anlar değillerdi, ya da sen duymalarına izin vermezdin.

Ama bildiğim bir şey var, o da bunu asla unutmayacağımdı.

••••

Çok beyendim ayol.

Ne kadar da şizofrenik bir yazar asfsgafd.

Sizce kim haklı?

Güney? İdil? Ajdar?

Hepsini dene tarafını seç!

•••◇•••

Kuğunun Son ŞarkısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin