● Bölüm 31 ●

5 0 0
                                    

Selammm!

Burada çok feci yağmur yağıyor. Ama çok güzel. Yağmuru severim. Ben de yazılı haftasından önce bölüm yayınlamaya karar verdim.

Ve muhtemelen bu bölümü yayınlayınca, ben size geçmişten sesleneceğim, yazılı haftam çoktan bitmiş olacak kafanız karışmasın. :) İyi okumalar ;)

-Bomba bölüm başlangıcı!-

🐞 2 hafta sonra 🐞

Dışarıdan duyduğum su sesleriyle uyandım. Yağmur yağıyordu galiba. Yerimden yavaşça doğrularak halımdaki desenleri incelemeye başladım.

Çok yorgundum. Okulda ki tempoyu sıkılaştırmaya başlamışlardı. Okulun da kursları vardı ve onlar da tempoyu sıkı tutuyorlardı. Ve bana bir türlü uyku düşmüyordu. Ama tabii bir de annem etkeni vardı.

"İdil, kız kalksana! Dün bir yerlere gideceğinizden bahsetmiştiniz. Geç kalacaksın!" Diye bağırdı aşağıdan annem.

Al işte!

×××

Kahvaltıdan sonra bizim kızları aradım ve haber verdim. Hepsi uygun olduklarını söyledi.

Ama sadece biz bize olursa eğlencesi kaçardı. Güney ve tayfasını da çağırabilirim aslında. Kızlara sonra söylerim.

*Whatsapp*

Idil: Güney, biz kızlarla takılacağız. Siz de gelsenize. Eğlenceli olur bence.

Güney: Olabilir. Amcama sorarım. Uygun olursam bizimkileride alır gelirim. Konum atarsın. Şimdi işim var. Görüşürüz.

---

Telefonumda whatsapp'tan çıkıp kızlara SMS attım.

Sonra televizyonun karşısından kalkıp odama çıktım. Odamdaki saate baktım.

13.57

Hemen gardolabımın karşısına geçip giyecek bir şeyler aramaya başladım. Sonunda, soluk pembe bir kazak, yırtık kot pantolon buldum ve bunları üstüme geçirdim. Nereye gideceğimizi daha belirleyememiştik. Bu yüzden rahat giyinmiştim.

Üstümü giyindikten sonra aynalı komodinime ilerledim ve takı kutumdan doğum günümde Eslem'in aldığı kalpli kolyeyi boynuma taktım. Bir tek ayakkabımı giymek kalmıştı.

(Bkz. Şapkayı ve gözlüğü saymayın.)

Telefonumu yatağımın üstünden aldım ve odamdan çıktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Telefonumu yatağımın üstünden aldım ve odamdan çıktım.

Saate baktığımda 14.48 olduğunu gördüm.

Pek hızlı hazırlanmamışım sanırım.

"Çıkıyor musun kızım?" Diyerek arkamda annem belirdi. Vestiyerdeki aynadan görmüştüm.

Kuğunun Son ŞarkısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin