The Long Lost Princess Of The Wonderful Kingdom (Powerful Academy)

Chapter 2

THE SECRETS

CHARMAELAINE POV

"ARGHH!!" Nagising ako dahil sa sakit.

*BOGSH*

Napatingin ako sa pintuan at iniluwal roon si Tita.

"Bakit? Sumakit na naman ba?" Nag-alalang tanong niya.

"O-opo." Mangiyak ngiyak kong sagot.

Tumingin-tingin naman si tita sa paligid ng kwarto ko.

"Shit no!" Sabi niya sabay iling-iling niya.

"Bakit po?" Lilingon na sana ako sa dereksyon ng kanyang tinitigan. Biglang siyang nagsalita kaya nabigla ako.

"HUWAG KANG LILINGON!" Biglang sigaw nito.

"B-bakit po?" Natatakot na tanong ko sakanya. Ano ba talagang nangyayari?
.
.
.
.
"Nawala na siya." Bulong niya pero narinig ko.

"Sino po?" Naguguluhang tanong ko. Eh! sino pa bang kasama namin dito? Kami lang namang dalawa ni tita dito sa bahay.

"Wala, sumakit pa ba?" Tanong ni Tita.

"Wala na po." Sagot ko.

"Ano na kayang nangyari doon?" Bulong ulit niya na narinig ko ulit.

"Po? Saan po?" Tanong ko.

"Wala wala." Sagot niya.

Isa lang masasabi ko 'NAPAKA WEIRD' nang kinikilos ni tita

*FASTFORWARD*

Naglalakad ako papuntang MATH DEPARTMENT don ko kasi pupuntahan si tita tuwing lunchbreak. Sabay kasi kaming kumain. Ewan ko ba sa kanya bakit ayaw niya akong pakainin mag-isa.

Tumuloy agad ako sa loob at napansin agad ako ni tita.
Bakit ba sa tuwing dadating ako malalaman niya agad? Ano bang meron? At nag aya na siyang kumain sa Cafeteria.

Napahinto ako sa pagkain ng biglang sumakit na naman ang Birthmark ko!

"Argh! Shit!!"

"Bakit?"Napahinto si tita sa pagkain.

"Sumakit na naman po!" Mangiyak ngiyak kong sabi. Mabuti nga kami lang ni Tita dito sa Cafeteria. Ewan ko kong nasaan na 'yong mga estudyante.

Habang ako ay umiiyak may tinitigan si tita mula sa likuran ko kaya lumingon ako sa likuran nakita ko ang isang lalaking naka itim. Ngumiti siya sa akin. Nakakatakot ang ngiti niya. Sino siya?

Napabaling ang tingin ko sa bumukas na pintuan at iniluwal don ang mga estudyante. Pagtingin ko ulit don sa upuan nong lalaki ay wala na siya! Impossible!

"Hindi maaari ito." Napatingin ako kay tita. "Hali kana." Dagdag niya pa.

Hayy!! Ang bored. Nandito ako ngayon sa kwarto ko. Magpahinga daw muna ako sabi ni tita. Babantayan daw niya ako pero nasa'n naman siya?

Lumabas ako para hanapin siya. Narinig ko siyang may kausap sa kabilang linya. Hindi ko alam kung bakit ako lumapit don parang may nag-uutos sa akin na makinig sa usapan nila.

"Oo noong nakaraang araw nagsisimula na siyang sumakit." Sino kaya ang kausap ni tita?. Aalis na sana ako nang biglang may nasabi si tita na ikinahinto ko.

"Noong gabing 'yon may naramdaman akong kakaiba kaya lumabas ako. Pagkalabas ko nadatnan ko siya sa kusina na sumisigaw. Sumakit daw kasi yong birthmark niya. May tinitigan siya sa bintana kaya tumingin ako pero wala namang kalaban." Ano daw!? Birthmark? teka ako yun ah! Ako yung kiniwento niya pero ano yung kalaban? Sinong kalaban? May tinatago ba si tita sa akin? Tumingin siya sa direksyon ko kaya nagtago agad ako.

"Kanina sumakit ulit yung birthmark niya at nakita ko si Praculus nakita rin niya. Nanginginig ako nong ngumiti siya kay Jamiela." Sabi pa ni Tita.

JAMIELA? SINO YAN? DIBA AKO ANG TINUTUKOY NIYA? BAKIT MAY JAMIELA?

"Dapat na ngang pumunta siya diyan kasi baka anong mangyari sa kanya kapag wala ako sa tabi niya." Sabi niya. "At kailangan niya ding malaman ang katutuhanan na nasakanya ang Powerful Charm." Dagdag pa niya.

Powerful Charm? Ibig sabihin hindi...ito maari!

*BOGSH*

Napalaki ang mata ko nang bigla kong nabasag ang vase. Tumingin si tita sa dereksyon ko. Patay lagot!!

"Sinasabi ko na nga bang nandiyan ka!" Tumaas ang boses ni Tita nang sabihin niya 'yon. "Sige." sabi niya sa kabilang linya sabay palong ng linya.

"T-tita." Nauutal na sabi ko.

"Narinig mo ba?" Tanong niya. Papunta siya sa akin.

"Sinong Jamiela?" Nanlaki ang mata ko nang biglang may lumabas sa palad niya parang usok na kulay asul. May kapangyarihan ba siya? Impossible!

"T-tita ano pong gagawin niyo?" Bigla niya itong pinakawalan sa dereksyon ko.

"ARGHHH!!!" Sigaw ko. Sumakit ang ulo ko at bumibigat ang talukap ng aking mga mata kaya nawalan ako ng malay pero bago ako nahimatay may sinabi si tita.

"Sorry nagawa ko 'yon.bKailangan lang talaga." Sabi ni Tita.

PLEASE VOTE❤

COMMENT ❤

AND BE FAN ❤

❤❤❤