#AsAlways
Tears kept flowing from my eyes sa dihang gibuhat 'to ni Sir Jaxon sa akoa. I want to scream for help yet ki-kissan ug maayo ni Sir Jaxon akoang lips leading me to produce no words!
"Joy!" I was able to go back on my senses sa dihang nadunggan nako si Janu sa gawas. Ikapila niya giduk-dok ang purtahan and I'm not sure kung unsay nahitabo yet Sir Jaxon disappeared infront of me like smoke sa dihang naabrihan na ni Janu ang pultahan.
I was already lying on the floor sa dihang nakasulod si Janu. Katugon kaayo akong paminaw ug bug-at kaayo akoang lawas.
"God! Joy! Nganong nisulod ra man ka diri'g ikaw ra isa? You have claustrophobia, remember?" said he. I smiled when I saw his worried face. I luaghed a bit. I was just hallucinating things kaganina sa dihang nag-panic ko nga ako ra ang usa sa sulod sa office ni Sir Jaxon. What Jaxon did to me was just a pure imagination.
"Kaya pa nimu? Hapit na magsugod ang Christmas tree lighting? You've been here for almost two hours," nakulbaan niya nga ingon.
I smiled at him as a reply. Bisag kapoy pa kaayo akoang lawas, nilingkod gihapon ko tapad niya. The room is already dark ug hayag na lang sa bulan nga nanglapos sa mga bintana ang nahimong suga namu ni Janu.
"Can we stay for a while? Bisag ten minutes lang?" ingon nako sa iyaha. I was blushing while giingon nako 'to kay Janu. May gani kay ngitngit, wala niya nakita ang kapula sa akoang aping.
Through his eyes, nakit-an nako nga gusto mu-disagree si Janu pero kay natural man sa iyaha nga but-an gyud ug dili kabalo muingon ug "No", he responed my favor with "Sige, just ten minutes."
And there was a long silence after that, though okay ra pud sa akoa because I just want to be with him right now tungkod kay for sure, 'pag gawas namu diri, si May na pud iyahang atimanun.
I glanced at him. Nakapungko siya sa salog parehas nako ug nakadantay iyang likod sa pader. Bisag ngitngit, I can't really deny the fact that he is still dashing.
Tulala si Janu. They way he focused his tired eyes on the mid air got me to conclude nga lalum iyahang ginahuna-huna, I want to know what is he thinking right now.
"Okay ra ka?" pangutana nako.
His reaction was blunt. "Ako dapat ang mangutana ana sa imo Joy," he said.
Niyuko ko. Simple lang iyang pag-ingon pero paminaw nako, gikasab-an ko niya.
"You should've said no to Sir Jaxon nga iya kang paadtuon diri. You should learn to say "no" sometimes labaw na'g ipakahamak nimu ang i-favor sa laing tao."
Gilantaw ko niya. Namula ko. "Ikaw man lagi Janu? Nganong permi ra man ka mag-"yes"? Kadtong ni-amin ko sa imuha nga naa ko'y feelings para nimu, abtik ka na-concern sa akoa unya ang imong gibuhat, you promised me something that you will learn to love me fully time by time. Tapos kadtong gi-ask ka sa Mama ni May nga puwede ba na ikaw na lang ang mag-ako sa iyahang baby, yes pud imong gitubag. You should learn to say "no" sometimes labaw na'g ipakahamak nimu ang i-favor sa laing tao," I told him, copying what he said on my last two sentences.
Ni-seryoso ug lantaw si Janu sa akoa. Seryoso to the point that I found him so intimidating. "First of all Joy, wala ko nag-promise sa imoha ato tungod lang kay concern ko ka masakitan ka. I pledge that promise because I really find a potential in you to be the only girl who would be there for the rest of my life. And secondly, I said yes to May's Mom offer because again, dili kaya sa akoang konsensya nga malubog ang atoang school tungod lang kay mudili ko bisag pa kaya nako buhaton. Yes you should learn to say "no" sometimes pero dapat dili nimu ipagdamot ang kung unsa man imong matabang."
YOU ARE READING
Atik-Atik (Bisaya Rom-Com Novel)
ChickLit"Ang guma, murag dula nga dakpanay. Naay bahaw, na po'y dakpununon." The certified "bulingit girl" Joy "Charity" Fortalejo admires Janu Levi Teo so much. Grade five pa lang sila, crush na kaayo ni Joy si Janu. Mag-best friend sila ug isa na sa mga h...