Atik-Atik (Bisaya Rom-Com Novel)

C H A P T E R 34

#Chapter34

#PartialGoodbye

Seing May kissing Janu is really painful for me. The fact that May had already kissed Sir Jaxon or kung kinsa pa man iyahang na-kiss-san na lalaki really makes me feel na gusto nako siya sagpaon. She's abusing Janu's kindness.

"YES!" Nibalik ko sa akoang sarili sa dihang nisyagit ug nag-ambak-ambak na amoang mga classmates. I don't know what happened kung nganong in-ato ilahang mga reaction. I was so drowned seing May kissing Janu torridly. Yet, when Charlita and the Rose cousins finally hugged me, nahibal-an na nako ang reason nganong perti nilang syagit.

"Bes, daog ta! Daog atoang section!" siyagit ni Charlita while gi-hug ko niya. My reaction was only a plain smile ug pagkahawa nila sa pagka-hug sa akoa para makisagol sa mga mura na ug nabuang namu nga mga classmates, nibalik ko'g tan-aw kay May ug Janu nga naa ra gihapon sa ilahang pwesto.

May was touching Janu's face and I can fully see that she is saying something to Janu while gagunit siya sa iyahang tiyan.

Wala na ko nitan-aw sa ilaha ug nilakaw na lang ko pabalik sa amoang classroom para magkuha ug gamit.

Abri ang room ug pagsulod nako didto, wala nako gi-on ang suga. Dili ko gusto nga naay makakita sa akoa nga nasuko. I'm not like this. I'm not used to getting jealous and feeling like this.

Nag-una na ko ug gawas. Wala na nako gihulat si Charlita ug sila Rosenberg. Dili ko gusto na makipag-estorya'g tao karong gabihiuna. Mahadlok ko nga basig akoang kalagaot, ma-transfer pa nako sa akoang maka-estorya.

Bug-at kaayo ang pagtamak nako sa yuta while gabaktas ko sa kalsada. Nahuman na lang ang klase, wala gihapon ko kahatag ug sagpa kay May! Gusto gyud nako siya sagpaon!

Nakahilak ko sa akoang kalagot while paspas kaayo akoang paglakaw. In-ani gyud ko basta maglagot, makahilak na lang.

Sa dihang wala na nako napug-ngan akoang sarili, nipungko na lang ko sa kilid sa kalsada ug nihilak ug maayo.

"Bwesit kang demonyoha ka! Bwesit! Bwesit!" Nipunit ko ug bato ug gilabay nako sa kalsada. Nag-untol-untol 'to ug pila ka beses ug sa dihang wala na nako nakita ang pag-untol sa bato nga akoang gilabay, nitindog na ko ug paspas na lang nga nilakaw.

Pag-abot nako sa may waiting shed, malas kaayo ko kay walay mga bus nga nangagi. Or kung naa man, dili pud muhunong sa waiting shed kay puno na ang mga sakay.

This day is the last day of our class bago mag-christmas break. My plan was to make this day memorable togther with Charlita, the Rose Cousins and Janu pero napalyada man nuon tungod sa akoang kalagot nga nabati kay May. Plano unta nako nga i-treat sila sa night market pero dili na madayon kay naghuot gyud akoang dughan karon.

Nilingkod ko sa lingkuranan sa waiting shed ug didto naghulat ug bus. I kept on scanning the homescreen of my phone tungod sa akoang boredom. Hangtud karon, kadtong selfie gihapon namu ni Janu nga naka-back hug siya sa akoa ang akoang wallpaper.

Ug while gibuhat nako 'to, I was wishing nga dili muagi ang kotse sa Mama ni May diri atbang sa waiting shed kay for sure, sakay sa kotse ang Mama ni May, ang driver nila, si May ug mismong si Janu.

I don't want to pitiful infront of them.

Kapila nako 'to gi-wish nga dili 'to mahitabo pero naa yatay kalagot si destiny sa akoa kay timing nga pag-abri sa akoang mga mata...

"Hey! Joy? Are you going home? Sabay na sa amu ni Janu!"

Liban sa tingog sa pag-break sa kotse, nadunggan nako ang tingog ni May nga gisampit akoang pangalan.