Atik-Atik (Bisaya Rom-Com Novel)

C H A P T E R 36

ATIK-ATIK

BISAYA NGA NOBELA
GISULAT NI JOEYJMAKATHANGISIP

#Chapter36

#Calmer

I hated how the next days becomes so routinary. I want to make my last days before leaving Janu extraordinary but the series of time and events fobids us from doing so. Magkita mi alas kuwatro sa kadlawun sa simbahan ug mamainit mi didto sa likod pagkamuha sa misa de gallo. Ug pag-abot ug alas sais, tabangan ko niya sa akong work sa City Library hangtud maghapon. Tapos kada uli namu, kapoyun na siya unya makatulog na lang siya sa akoang shoulder while gakasakay mi sa jeep.

Malipay na ko sa ingon ato pero kung naa pa'y mas mahimong memorable nga puwede mahitabo, andam ko na musugal ug money ug time para sa iyaha.

"Dugay pa sila muabot?" pangutana ni Janu while gabalik-balik siya'g lantaw sa entrance diri usa ka Korean Resto nga pang-masa ra ang mga price sa pagkaon.

Gilantaw nako ang relo ni Janu. It's already 6:20 PM ug wala pa gihapon sila Rosenberg ug si Charlita nga akoang gi-invite nga muari diri para malibre nako sila for one last time.

"Akoa na silang gi-chat pero nag-seen lang sila," ingon nako kay Janu. He nodded. He was wearing a pink shirt and a gray faded jeans. Gikan pa mi sa work nako sa City Library ug bisag gikapoy siya kay daghan kaayo siya'g gipang-alsa, fresh gihapon kaayo siya tan-awun.

"Nagdali ka?" pangutana nako kay Janu.

Nikatawa siya. "Unsa man akoang dalian? Naay duty si Mama ug walay tao sa balay. And to be honest Joy, karon nga kauban taka, mas gusto pa gani ko nga madugay ang oras."

I feel like I'm going to melt sa dihang iyaha kung gilantaw. Christmas decors are everywhere ug gapaso-paso pud ang mga crew sa resto pero wala nila na-distract akoang panan-aw kay Janu. All the distractions on background blurs while galantaw ko niya.

Kadugayan niyang tutok sa akoa, wala na nako napugngan akoang sarili nga mukatawa. What he said was so corny pero napalipay gihapon ko.

"What's wrong?" pangutana ni Janu while gakatawa.

Naglingo-lingo ko while ga-smile. "Wala. Ga-wonder lang ko kung nganong fresh gihapon ka lantawun bisag singot na kaayo ka."

He smiled.

"Fresh ko lantawun kay in love ko sa imoha," diretso niya nga ingon. Niagik-ik ko'g mga ten seconds pero naundang ra dayon 'to sa dihang nangabot na sila Charlita.

"Hi besh!"

Pag-abot nila, medyo naulaw mi gamay ni Janu kay gilantaw mi sa daghan kaayo nga tao. Ang rason, pareha silang tanan nga pula kaayo'g lips, nga pareha pud naka-spaghetti ug naka maong nga shorts nga piit kaayo sa bugan making them look like buricats. Sorry sa term.

Pero bisag in-ato ilahang plastada, wala gihapon mi nag-mahay ni Janu kay lingaw kaayo mi nga kauban sila. While gakaon mi, Charlita and the Rose cousins shared their memories adtong mga bata pa sila. Nga si Charlita, nakaigit daw siya sa panty niya. Nga si Rosemarie kay gitilapan daw niya ang igit niya. Nga si Rosenbery kay gi-prito daw niya ang iyang igit. Nga si Rosenberg kay gipatilaw daw niya sa iro ang igit niya. Luod amoang topics ug perting suka sa mga nakadungog nga costumer pero wala namu 'to panumbalinga. We were just so happy at the moment nga wala na namu gi-mind ang kung unsa pa ang iingon sa mga tao sa amoa.

The night ended like that. Happy lang. Nauna na'g uli akoang mga amiga unya nagpabilin mi kadiyot ni Janu didto para magbayad. Akuon unta nako tanan expenses pero nag-volunteer na si Janu nga siya na lang daw ang magbayad. Medyo naulaw ko pero wala gihapon ko'y nabuhat kay nag-insist gyud siya'g maayo.

"Weird kaayo si Mama karong adlawa Joy ba," out of the blue nga ingon ni Janu sa akoa while galakaw mi sa may sidelines. Establishments were around us and on the road that is just next to us, galabay-labay lang ang mga random nga sakyanan. Lalum na pud kaayo ang ganii but it did scared mi kay naa man si Janu nga kauban nako.

"Kay ngano?"

"Last night while I'm sleeping, na-feel nako nga gikuhaan ko'g buhok ni Mama. Then pagka-kadlawun, nakoy nakit-an nga application form for DNA testing sa iyahang office."

Kalit ko nga nahuong sa paglakaw sa dihang giingon 'to ni Janu. Kusog kaayo ang pagbuto sa akoang heart to the point nga naglisod ko'g ginhawa.

"H-ha? Basig gadamgo ra ka nga gikuhaan ka niya'g buhok tapos basig kadtong nakit-an nimu application form is para 'to sa iyahang client."

"Maybe." Janu nodded and what he just shared really brothers me a lot hangtud atong nakasay na mi'g bus. Bisag nagtapad mi ni Janu ug gapaminaw mi'g music through his headset, kadto gihapong iyahang gi-share ang gadagan sa akoang huna-huna.

After ten minutes, naabot na mi ni Janu sa may waiting shed nga atbang sa Panadero.

"Good night," ingon niya nga dinalian kay gahulat na sa iyaha ang bus.

"Good night pud," naka-smile nako nga balos.

Abi nako'g mulakaw na siya pero naa pa siya'y gitugon. "Ugma Joy, puwede na magsayo ka'g adtog simbahan?" ingon niya.

"S-sige, what time?" I told him while looking straightly at his well focused eyes.

"Basta, before mag-four pm kay naa ta'y espesyal na buhaton," ingon niya nga nagpakatawa sa akoa.

"Sige. Pero pagdali na kay gahulat na ang bus," ingon nako.

He smiled as he nodded. Nilakaw na siya'g sugod. "Basta, before four pm Joy ha?"

"Oo!" malipayon nga siyagit nako para madunggan niya kay nagsugod na'g larga ang bus.

I watch the bus get smaller and smaller hangtud sa wala na nako 'to nakita. I stayed there for a while. While sitting, I am thinking kung unsa ang buhaton namu ni Janu ugma ug nganong pasayuhon ko niya'g adtog simbahan. Pero whatever it is, I think he's going to do something memorable tungod kay last day na nako ugma.

Tomorrow is December 24 ug sa dihang dili pa muabot ang pasko, mulakaw na ko sa kung asa man ko muadto.

I stared at the wide road. Hapit na mag-eleven o'clock ug gamay na lang ang tao sa mga kilid-kilid. I will really miss this place tungod kay gadako ko nga permi nako ni makit-an. And I can fully testify na inig mugabii, mas nagandidtot ang mga lugar diri. The roads becomes calmer as well as its surroundings. And I fully hope na sa akoang paglakaw, ing-ani pud ang mahitabo. That my life will become calmer as I will try to save my self.

*  *  *