first snow ❅ yoonmin ✓

37

merhabaa+-+

Size bir haberim var, First Snow bu gidişle biraz daha uzayacak sanırım. 30. bölümde bitecek dediğim kitap 45 bölüme bile çıkabilir şu an. Daha kesin değil ama anlatmak istediğim olayları son dört bölüme sıkıştırabileceğimi sanmıyorum bu yüzden biraz daha uzayacak:'))

Destekleriniz için teşekkürler ve keyifli okumalar♡

[Θ]

Annemle yaptığım gergin telefon görüşmesinden sonra ağlayacak gibiydim. Bana kiminle olduğumu sormuştu. Yoongi'den bahsettiğimde telefonda bağırmış ve hemen ikimizin de eve gelmesini istemişti.

Korkudan titriyordum. Ya annem bir şeylerin farkına vardıysa... Ya bize izin vermezse... Ödüm kopuyordu.

Yoongi'ye okuldan yine kaçmanın tehlikeli olacağını söylemiştim ama beni dinlememişti. Şimdi büyük bir yüzleşme bizi bekliyordu.

Titremeye başladım. Kötü şeyler olacağını hissediyordum. Yoongi sıkı sıkı tuttu buz gibi hava nedeniyle uyuşmuş olan elimi. Telefonumu nazikçe aldı ve montumun cebine koyup ellerimizi yeniden birleştirdi.

"Jimin... Korkma güzelim. Seni okuldan kaçırmam benim suçum onlara söyleyeceğim. Kötü bir şey olmayacak, merak etme."

Ona inanmak istiyordum. Ona güvenmek ve mutlu hissetmek istiyordum ama bu mümkün değildi. Çünkü beni korkutan en büyük şey annem ve babamın bizi öğrenmesiydi.

"Hadi zaman kaybetmeden gidelim." dedi ve beni arabaya çekiştirdi. Derin bir nefes aldım ve kaderime razı oldum.

[θ]

Evin kapısı açıldığında, içeri girdiğimizde ve koltuklara oturduğumuzda kimse konuşmuyordu. Ne annem, ne babam ne de Yoongi...

Salonda bir ölüm sessizliği hakimdi. Bu beni iyiden iyiye korkutmuştu. Babamın söze girmesiyle derin bir nefes aldım.

"Neden ikinci kez Jimin'i dersten aldın?" dedi sinirli bir sesle. "Sana bunu yapmaman gerektiğini söylememiş miydik?"

Yumruklarımı sıktım. Yoongi'ye yüklenmelerini istemiyordum.

"Hepsi benim hatam efendim." dedi Yoongi. "Özür dilerim."

"Tek olay bu olsa iyiydi." diye araya girdi annem. Birden bir defterin ya da kitabın yere düşme sesini duydum. Dudaklarım aralandı.

"Burada yazanlar aklımda oluşan soruların hepsine cevap oldu."

Ne? Neden bahsediyordu?

"Nerde yazanlar?" dedim korkuyla. Biraz bekledim ve bir anda ellerimde günlüğümün pürüzlü yüzeyini hissettim.

Evet, gerçekten batmıştık.

"Jimin siz kafayı yemişsiniz. Bu çok yanlış. Oğlum lütfen bize bunun bir şaka olduğunu söyle."

"A-anne sen neden bahsed-"

"Yoongi'yle sevgili misiniz?"