Not Me

{Chapter 26} Harm waarom doe je dit?!

Ik rol met mijn ogen en kijk geïrriteerd richting de keuken. Ik pak Link vast en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. Dat is toch wel één van de voordelen van klein zijn. Ik druk dan een klein kusje tegen zijn kaaklijn aan. Ik krijg een duw tegen mijn schouder aan. "Oeps sorry ik keek niet goed uit waar ik liep," zegt Joost met een duivelse grijns, terwijl ik op de grond was gevallen.

Link helpt me overeind. Ik kijk Joost nog geïrriteerd aan. "Waarom haat je broer mij zo?" Fluister ik. Link haalt zijn schouders op. Ik kijk op mijn telefoon voor de tijd. 8:00. De school is ongeveer 15 minuten hiervandaan. "Linky..We moeten gaan," Link knikt en we pakken beide onze tas.

We lopen samen de deur uit, nadat we onze jassen aan hebben gedaan. Link pakt zijn fiets en ik spring er achterop. Ongeveer vijf minuten voor de school stopt Link met fietsen en stap ik af. We geven elkaar een kus op de mond. "Ik zie je later," zeg ik zacht en begin naar school te lopen.

Ik kijk Link na die rustig verder fiets. Ik zucht. Deze dag wordt waarschijnlijk weer een hel. Ik ga deze dag even voorspellen..De eerste paar lessen zit ik alleen, in de pauze wordt ik in elkaar getrapt en in die les daarna is Aardrijkskunde dus dan kan ik me gaan melden. Als ik de aula heb geveegd gaan we weer naar Nederlands waar ik waarschijnlijk weer alleen zit. Kort samengevat: Een en al een hel. Wat als ik me moet gaan melden, maar het gewoon niet doe? Het park zit achter de school. Dan kan ik rustig bij het meer zitten. Naja.. Ik zie nog wel..

Ik kom op school aan. Snel ga ik naar mijn kluisje toe en doe mijn jas erin en doe mijn kluisje weer dicht. Ik loop weg alleen word ik tegengehouden door Harm en Joost staat daarnaast. "Awh, durft onze Jerrie eindelijk weer op school te komen?" vraagt Harm treiterend terwijl ik een hand tegen mijn wang aan voel. Ik bijt op mijn lip wetend dat deze dag dus een levende hel wordt.

Ik loop door, Harm en Joost negerend. Als ik bij de trap kom, en er nog niet eens opsta, val ik met mijn kin op en trede. Ik zie iets roods op de traptrede liggen, wat betekent dat mijn kin aan het bloeden is. Ik hoor Joost en Harm lachen. Als ik opsta en over de trapleuning kijk zie ik Link afkeurend schudden. Maar als Joost en Harm zijn kant op komen, stopt hij meteen en lacht hij zogenaamd mee. Als ik hem aankijk ziet hij hoe moeilijk ik het binnen 5 minuten al heb. Ik pak mijn tas en loop verder de trap op.

De eerste bel gaat, dat betekent dus dat ik gelijk door kan lopen naar het lokaal. Als ik in het lokaal zit zoek ik een plekje bij het raam uit en ga daar zitten. Ergens hoop ik dat Link zo naast mij komt zitten, maar dat zal wel weer niet. Ik zucht. Waarom kiest Link eigenlijk mij niet boven de pesters en helpt hij me niet?

Op die vraag weet ik het antwoord zelf al. Zijn broer is een grote pester. Ik zucht en laat mijn hoofd in mijn hand vallen. De docent is iets uit aan het leggen maar ik luister al niet meer. Waarom kan ik me niet gewoon normaal op school vertonen zonder geslagen te worden? Ik pak mijn pen en teken een klein hartje in het bureaublad. Meteen veeg ik hem weer weg, bang dat Harm of Joost het ziet. Ik zucht en laat mijn pen vallen.

Ik pak snel mijn pen op. "Jeremy, wat is het antwoord hier op?" Daar zit ik dan met mijn mond vol tanden aangezien ik het antwoord niet weet. "12," fluistert Link zachtjes aangezien hij achter me zit. "12," zeg ik twijfelachtig. De docent knikt goedkeurend. "Je lette toch wel op."

Ik knik. Ik bijt op mijn lip, wat niet het beste idee is. Ik voel een trap tegen mijn stoelpoot en hoor Joost lachen. Ik zucht. Waarom ik? Hij weet samen met Link als enige van de klas waarom ik er niet was. En nog doorgaan. Het is gewoon niet eerlijk. Als het zo doorgaat..Dan weet ik niet waar ik over een maand ben.

Ik bijt op mijn lip en tranen beginnen te stromen. Ik knijp hard in mijn arm geen idee waarom. Ik sta op en loop de klas uit naar de wc toe. Ik breek volledig en moet mezelf vasthouden aan de sink.

Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik begin te trillen. Ik zucht. Ik veeg mijn tranen weg en er zit een mengsel van bloed doorheen. Ik ga tegen de koude wc-muur zitten en leg mijn hoofd op mijn knieën. Ik stroop mijn mouw op en kijk naar de sneetjes. Ik heb Link beloofd het niet meer te doen. Maar ik weet dat ik die belofte ooit ga breken. Met mijn nagel maak ik er nog een paar bij. Alleen ze verdwijnen weer. Ik tel zoiezo weer 3 sneetjes bij die in mijn hart zitten. Ik denk weer aan gisteren. Ik kan niet op school lopen met mijn vriendje. Of überhaupt over straat.

De deur gaat open en ik kijk op. Ik zie Harm staan. "Alsjeblieft ga weg!" zeg ik smekend. Ik sla met mijn hand hard tegen de grond aan en ik sta langzaam op. "Harm waarom doe je dit?!" vraag ik huilend.