P.o.v. Lucy
Ik parkeer mijn auto aan de rand van het parkje waar Niall nu zou moeten zijn. Ik stap uit en doe de auto op slot. Ik ren het parkje in, opzoek naar Niall. Mijn hartslag gaat omhoog en ik begin steeds sneller te lopen. Ik kijk om me heen, maar er is helemaal niemand. Net als ik hem wil roepen, zie ik een paar meiden in de verte. Als ik nu Niall ga roepen, komen ze hierheen en zal ik nooit rustig met hem kunnen praten. 'Nico?!' Roep ik dan. Vanuit mijn ooghoek zie ik een blond-bruin kapsel opschrikken. Meteen kijk ik die kant op. Ik lijk wel door mijn benen te zakken als ik zie wie daar tegen een boom zit. De meiden verderop hebben hem niet herkent en lopen de andere kant op. Ik ren naar hem toe. Hij krabbelt overeind als hij me ziet aankomen. 'I'm so glad I found you!' Zeg ik. Nog voordat hij er iets tegen in kan brengen, sla ik mijn armen om hem heen. Ik voel dat hij even geschokt is, maar slaat dan toch zachtjes zijn armen om mij heen. 'I didn't know you left the hospital' zegt hij zacht. We laten elkaar weer los en kijken elkaar aan. 'I didn't really have the chance to tell you' zeg ik zacht. 'Yes, about that...' begint hij. Hij wilt om me heen weg lopen maar ik pak zijn pols. 'Please don't leave again!' Smeek ik. 'Why? I totally screwed up! I know you have a boyfriend and I ruined our friendship! Why would you ever come close to me again?!' Vraagt hij boos. Even weet ik niet of hij boos is op mij of op zichzelf. Als hij weer wilt weglopen pak ik zijn beide handen vast en ga recht tegenover hem staan. Voordat hij nog iets kan zeggen leun ik naar hem toe en zet ik mijn lippen op die van hem. Weer voel ik hem even verstijven, maar dan ontspant hij en zoent hij me terug. We laten elkaars handen los. Ik leg mijn handen in zijn nek en hij legt die van hem op mijn heupen. Ik voel dat hij me voorzichtig tegen zich aan trekt.
Uiteindelijk laten we elkaar los. 'How stupid was I to ran away after I kissed you' lacht Niall. 'Pretty stupid' lach ik. 'I think you mean that I'm pretty and stupid' lacht hij. Ik lach mee en geef hem een speelse tik op zijn schouder. 'I need to confess something...' begin ik dan, 'I don't have a boyfriend'. 'You don't?! But who was that guy at those pictures?' Vraagt hij verward. 'That's my best friend. But he's not my boyfriend. He's gay' zeg ik. 'Really? I didn't expect that' lacht hij. Ik lach met hem mee. 'Okay, let's go back. I'm done running' zegt Niall serieus. 'Where did you even sleep?' Vraag ik bezorgd. 'In a hotel, a few blocks away' zegt hij zacht. 'Were you that afraid of me?' Vraag ik angstig. Hij kijkt me meteen recht aan. 'No. I was just scared... I kissed you and I thought you would hate me...' zucht hij. 'Niall, I'm telling you now: I can't ever be mad at you' zeg ik met een glimlach. Hij krijgt een brede grijns op zijn gezicht. Meteen kijk ik hem serieus aan. 'Don't proof me wrong!' Zeg ik streng. Niall steekt zijn beide handen op en kijkt heel onschuldig. 'I won't' zegt hij snel. Ik glimlach breed. 'Thanks' zeg ik voordat ik weer mijn lippen op de zijne zet. Ik voel dat zijn lippen een brede glimlach vormen. Als we beide terug trekken, kijken we elkaar recht aan. 'Let's go home now' zeg ik. Niall knikt en pakt mijn hand vast, maar laat die meteen weer los als we in de verte een groepje tiener meiden zien lopen. Ik kijk Niall even kort aan en zie zijn wangen rood worden. Ik glimlach naar hem en we lopen naar mijn/Louis auto. Als ik de auto van het slot af haal, kijkt Niall verbaast aan. 'Louis let you borrow his car?' Vraagt hij verbaast. Ik knik, 'sweet don't you think?'. 'I'll call it crazy that he trusted you' lacht hij. Ik geef hem een speelse duw. 'Let me drive' zegt hij en hij houdt zijn hand op. Ik kijk hem even verbaast aan, maar leg dan toch de autosleutels in zijn hand. We stappen beide in en rijden dan terug naar het huis van de jongens.
Onderweg kijk ik even op mijn telefoon. Ik zie dat ik heel wat gemiste oproepen heb van Jill, Harry, Louis en Liam. Ik besluit ze niet terug te bellen, maar ze een simpel appje in de groepsapp stuur.~Da Squad~
Me: I'm on my way back
Ik stop mijn telefoon meteen weer terug in mijn zak. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat Niall af en toe naar me kijkt. Als hij me weer even naar me kijkt, kijk ik hem recht aan. Hij krijgt meteen een glimlachje op zijn gezicht en kijkt weer naar de weg. 'How long did it take you to find me?' Vraagt hij. 'Not long actually' zeg ik. Hij kijkt me verbaast aan. 'Really? Am I that predictable?' Lacht hij. 'Nope, you just have amazing fans' lach ik. Hij kijkt me verbaast aan, maar ik knipoog alleen simpel naar hem. Hij schiet in de lach, 'do I want to know what you mean?'. 'I'll show you when you're not driving, okay?' Zeg ik met een glimlach. 'Good idea' zegt hij met een net zo'n brede glimlach als die van mij.
Na een paar minuten rijden komen we aan bij het huis van de jongens. Niall parkeert de auto van Louis, maar als Niall wilt uitstappen houd ik hem tegen. 'Hide behind the car' zeg ik met een grijns. Niall begint ook te grijnzen en knikt. We stappen uit en zoals afgesproken gaat Niall meteen achter de auto staan. Zoals ik al had verwacht hoor ik de voordeur van het huis opengaan. Vanaf de deur kunnen ze Niall niet zien staan, maar mij wel. Louis, Liam, Harry en Jill komen naar buiten gerend. 'How did it go?' Vragen ze meteen. Ik probeer zo verdrietig mogelijk naar de grond te kijken. Meteen hoor ik allemaal 'awh' om me heen en beland ik in een groepsknuffel. 'We'll find him!' Zegt Liam vast besloten. 'I don't know guys...' begin ik met een diepe zucht. We laten elkaar los en ze kijken me aan. 'You don't know... what?' Vraagt Harry. 'I don't know how we got you so easily' zeg ik dan met een brede grijns. Ze kijken me allemaal verbaast aan. Dan springt Niall achter de auto vandaan. 'BOO' schreeuwt hij. Even schrikken ze, maar dan schieten we allemaal in de lach. 'I really felt sorry for you!' Zegt Jill tegen mij en ze geeft me een speelse duw. 'Sorry' lach ik. Niall begint een gesprek met de jongens en ik word weggetrokken door Jill. Als we op een paar meter afstand staan van de jongens kijkt ze me recht aan. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt ze. 'Nou... we hebben gezoend' zeg ik zacht. Jills mond valt open, 'NIET WAAR!'. 'Sssh' sis ik. Ik kijk richting de jongens en zie dat ze naar ons kijken. 'Ze verstaan ons toch niet' fluistert Jill. Ik lach en kijk haar weer aan, 'das waar'. Zoals ik al had verwacht komen de jongens naar ons toe gelopen. 'Where are you talking about?' Vraagt Niall nieuwsgierig. 'Nothing' lacht Jill. 'Let's go inside' stelt Harry voor. 'No' zegt Jill. 'Why not?' Vraagt Harry verbaast. 'I think Niall and Lucy needs some alone time' zegt ze terwijl ze naar mij knipoogt. Ik kijk naar Niall, die rood wordt. 'Yeah!' Roept Louis enthousiast. 'Okay, Lucy, do you wanna go on a date with me?' Vraagt Niall me dan ineens. Ik kijk hem verbaast aan en voel dat ik rood word. 'Right now?' Vraag ik. Niall knikt en ik zie zijn ogen stralen. 'But I need to change clothes then' zeg ik. 'No, you look perfect! Let's go!' Roept hij. Hij pakt mijn hand en sleurt me mee. 'Wait don't take my car! I need it' roept Louis ons na. Meteen staan we stil. 'Where is your car?' Vraag ik als ik Niall aankijk. 'Uhm... I parked it somewhere... But I forgot where... Lou? Can you give us a ride to the car dealer?' Vraagt Niall dan aan Louis. 'Yes sure' Louis haalt zijn schouders op en loopt naar ons toe. 'You aren't gonna buy a new one, are you?' Vraag ik lachend. Niall haalt zijn schouders op, 'Why not? I don't wonna search for it'. Ik schiet in de lach, 'You're crazy!'. Niall lacht mee. 'I know' lacht hij. Dan stappen we in Louis' auto en rijden weg.
JE LEEST
A Man Called Niall Horan {VOLTOOID ✔️}
Fanfiction'Laat je leven niet door één persoon veranderen!' Dat vloog Lucy vroeger altijd om de oren. Veel mensen lachen het gewoon weg, 'je leven kan niet door één persoon veranderen' lachten ze. 'Als één persoon jouw leven veranderd, dan doe je iets niet go...